2010/08/01, 10:01 AM
علامت اول: تماس چشمی
یک مثقال مکالمه دو نفره به یک من صحبت یک نفره می ارزد.
ناشناس
چگونه متوجه می شوید که فرد مقابل به صحبت های شما گوش می دهد؟ اولین و مهم ترین علامت تماس چشمی است و دیگر هیچ. اگر کسی به شما نگاه نمی کند، آن فرد به حرف های شما گوش نمی دهد.
چند بار با خود فکر کرده اید یا شاید گفته اید، به خصوص به فرزندان تان که "وقتی با تو حرف می زنم به من نگاه کن!" آیا می دانید چه قدر عذاب آور است وقتی با فردی صحبت می کنید، و او به شما نگاه نمی کند، و چه قدر احساس راحتی می کنید وقتی که به شما نگاه می کند؟
تجربه پیشنهادی برایان
در اینجا به تجربه کوچکی اشاره شده که نشان می دهد تماس چشمی در برقراری ارتباط با فرد دیگر چه قدر مهم است. ابتدا به فردی که با او صحبت می کنید، یا کسی که با شما صحبت می کند، مستقیم نگاه کنید. سپس اجازه دهید نگاه خیره تان لحظه ای از او جدا شود، به فردی که صحبت می کند دیگر نگاه نکنید.
او چنان سریع عکس العمل نشان خواهد داد که گویی در همان موقع فرش کلام را از زیر پایش کشیده اند. فرد به محض این که از نگاه کردن به او دست بکشید، در وسط جمله حرفش را قطع می کند. این اتفاق هر بار رخ می دهد.
تجربه شخصی ران درباره خطرات از دست دادن تماس چشمی
در روزهای اول بازیگری، به عنوان بخشی از آموزش، مربی شمشیربازی به نام استنلی کوقان داشتم. او مربی خوب، متواضع و تا حدودی ساکتی بود. اما وقتی کلاه مربی گری اش را بر سر می گذاشت، همه را به وحشت می انداخت. وای به حال کسی که موقع اصلاح کردن یا آموزش دادن یک حرکت دفاعی یا حمله به سمت دیگری نگاه می کرد. با انگشتانی که از ساعد پرقدرتش نیرو می گرفت ناگهان چانه ات را در مشتش می گرفت و در حالی که استخوان های چانه ات زیر فشار خرد می شد، آهسته سرت را به طرف خودش برمی گرداند و به آرامی می گفت: "وقتی با تو صحبت می کنم به من نگاه کن؛ لطفا!" اقرار می کنم که بعد از دو بار تذکر همیشه این کار را انجام دادم.
به گوینده مستقیم نگاه کنید
تماس چشمی مستقیم برقرار کنید. این روش اساسی به افراد نشان خواهد داد که به آنها گوش می دهید. هر چه بیشتر تماس چشمی داشته باشید، به نظر می رسد که بیشتر درگیر صحبت های فرد مقابل هستید.
تماس چشمی تا چه حد درست است؟ برای گوش کردن، چیزی به اسم خیلی زیاد وجود ندارد: به طور مطلوب، باید صد درصد باشد. اگر به دفعات زیاد یا به مدت طولانی روی خود را برگردانید، مطمئنا عکس العمل های منفی در فرد مقابل ایجاد خواهید کرد که با خود فکر خواهد کرد، "خسته شدم، او از من خوشش نمی آید." یا: " او به حرف های من علاقه ای ندارد."
با تماس چشمی ضعیف هیچ تفکر مثبتی به وجود نمی آید. برای این که با جذبه به نظر برسید، باید هنگام گوش کردن تماس چشمی بسیار خوبی برقرار کنید.
راهکارهایی برای جذب دیگران
در گفت و گوی بعدی خود عکس العمل "به موقع" را تمرین کنید. اگر می خواهید با جذبه باشید، حواس تان باید "آنجا باشد." چه یک دقیقه را با فرد مقابل صرف کنید، چه یک ساعت، خود را موظف بدانید که در آن لحظه کاملا متمرکز باشید. اگر حواس تان جمع نباشد نمی توانید با جذبه باشید.
تصمیم بگیرید عادت تماس چشمی مستقیم را هنگام گوش کردن در خود تقویت کنید. هنگام صحبت کردن با افراد یک موقعیت اجتماعی یا تجاری را انتخاب کنید. وقتی دیگران صحبت می کنند، اطمینان حاصل کنید که چشم های تان به چشم های آنها نگاه می کنند نه به برآمدگی بینی، پیشانی، یا پشت گوش چپ شان. توجه خود را متمرکز کنید. اجازه ندهید چیزی حواس تان را پرت کند. وسوسه نشوید که در اتاق به دنبال گروه مهم تر و مطلوب تری بگردید. به صندلی ها یا میز غذا نگاه نکنید؛ اجازه دهید که چشم ها و توجه تان فقط متعلق به آنها باشد تا این که صحبت شان تمام شود.
تکنیک تماس چشمی متمرکز را با اعضای خانواده خود نیز در منزل تمرین کنید. وقتی احساس کردید به طور طبیعی و به راحتی به دیگران با دقت توجه می کنید، آن وقت است که می توانید از تماس چشمی خوب به تماس چشمی برتر تغییر موضع دهید. در کارهای فرد با جذبه و متبحر همیشه یک "باید" وجود دارد. این مبحث در فصل 11 با عنوان "حرکت دادن چشم" دنبال خواهد شد.
علامت دوم: حرکت دادن چشم
علت آن که دو گوش و فقط یک دهان داریم این است که بیشتر گوش کنیم و کمتر حرف بزنیم.
زنو از آتن، 350 سال قبل از میلاد مسیح
برای تماس چشمی برتر، در هنگام گوش کردن به مهارت دیگری نیاز دارید تا به طبیعی بودن آن بیفزاید. همچنین کمک می کند تا احتمال به وجود آمدن ترس ناشی از تماس چشمی کمک می کند تا احتمال به وجود آمدن ترس ناشی از تماس چشمی عمیق از بین برود. علاوه بر این، از عمق ارتباط شما با شخص و درگیر شدن شما با صحبت های او حکایت می کند. این مهارت "حرکت چشم" نامیده می شود.
حرکت چشم چیست؟ حرکت چشم عبارت است از عمل ساده تغییر جهت نگاه خود از یک چشم فرد به چشم دیگرش وقتی به حرف های او گوش می دهید. اگر می خواهید حرکت چشم را در عمل ببینید، دفعه بعد که تلویزیون را تماشا می کنید با دیدن صحنه عاشقانه ای که در آن دختر جوانی به چشم های مرد جوانی نگاه می کند، صدای تلویزیون را کم کنید. وقتی دختر به چشم های او خیره می شود، نگاه کنید که چطور چشم های دختر از یک چشم مرد به چشم دیگر او حرکت می کند. مرد هم همین طور عمل می کند. دختر حتی یک مثلث حرکتی بین چشم ها و لب های او ایجاد خواهد کرد که باعث می شود تماس چشمی بسیار صمیمی و حسی شود. حرکت متقابل چشم های شان به آن دو می گوید که چقدر ذهن و احساس آنها کاملا و فعالانه متوجه یکدیگر است.
گوش کردن واقعی در مقابل گوش کردن ظاهری
شاید شما عکس این توجه کامل را تجربه کرده باشید. فردی به شما نگاه کرده و به احتمال قوی تماس چشمی صد درصدی برقرار می کند، ولی شما می دانید "چراغ ها روشن هستند اما کسی در خانه نیست." فرد مقابل درگیر گوش کردن ظاهری است. او به شما گوش نمی دهد؛ چشمانش نگاه براق و خیره ای داشته و بلافاصله بدترین سوءظن را در شما ایجاد می کند که او واقعا نه به شما و نه به آنچه که می گویید علاقه دارد.
نتیجه آن نگاه خیره چه چیزی است؟ این نگاه فاقد فعالیت چشمی است. این چشم ها به نظر می رسد در یک جا قفل شده و فقط به شما دوخته شده اند. هر چه بیشتر آنجا بنشینید، احساس ناراحتی و حتی عصبانیت بیشتری می کنید.
چشم های تان را تکان دهید
اگر می خواهید مردم متوجه شوند که گوش می کنید، باید چشم های تان را تکان دهید. درست مثل زمانی که به تلویزیون نگاه می کنید، هر چقدر فعالیت چشم بیشتر باشد به نظر خواهد رسید که بیشتر درگیر شده اید و هر چه فعالیت چشمی کمتر باشد به همان نسبت درگیری کمتر است.
نامزد ریاست جمهوری و شخصیت سیاسی مردم آزار، راس پرت نمونه کاملی از "نبود فعالیت، نبود درگیری" بود. هر زمان که او را در تلویزیون می دیدید، چه در حال صحبت کردن و چه در حال گوش کردن، چشم هایش را به ندرت تکان می داد: به نظر می رسید اصلا چشمک نمی زند. او فقط زل می زد. این چشم های خیره و فاقد فعالیت نشان می داد که به نظریات دیگران اهمیتی نمی دهد؛ او ارزشی برای آنچه به او گفته می شد، قائل نبود: فکرش ساخته شده بود. او فقط به چیزی که قصد داشت در آینده بگوید، علاقه داشت.
راهکارهایی برای جذب دیگران
وقتی در هنر برقراری تماس چشمی طولانی مهارت کافی را به دست آوردید، شروع به تمرین و یادگیری تکنیک حرکت چشم در منزل کنید. دفعه بعد که به صحبت های کسی گوش می دهید، تمرکز کنید. دفعه بعد که به صحبت های کسی گوش می دهید، تمرکز کنید و چشم های خود را مابین چشم های او به دفعات پس و پیش کنید. البته در این کار افراط نکنید؛ طوری به نظر نرسد که گویی تیک گرفته اید! بعد از کمی تمرین، به سرعت متوجه خواهید شد که نیازی نیست سعی کنید چشم تان را حرکت دهید؛ این حالت به خودی خود اتفاق می افتد.
اگر نگران این هستید که چند وقت یک بار چشم های خود را حرکت دهید، کافی است که به یک شنونده خوب و دقیق نگاه کنید. به افرادی که در گفت و گوهای دو نفره، برخوردهای اجتماعی، یا حتی در تلویزیون شرکت دارند، نگاه کنید. روشی که آنها از چشم های شان استفاده می کنند، به شما ایده خوبی از حرکت مناسب چشم خواهد داد.
حرکات چشم یکی از بهترین علامت هاست که به گوینده می گوید فرد مقابل علاقه شما را به دست آورده است. اکنون اجازه دهید به روش دیگری برای بیان جذبه بپردازیم.
علامت سوم: کج کردن سر
اعتماد به نفس در گفت و گو سودمندتر از هوش و ذکاوت است.
فرانسوا دولا روشفوکو
حرکاتی که با بدن و سر خود ایجاد می کنید، تاثیر بیش از حدی بر افراد دیگر می گذارد.
چطور کنجکاوانه نگاه کنید
اگر موقع گوش دادن به حرف کسی سرتان را گاه و بی گاه کمی به یک طرف کج کنید، باعث می شود که نگاه تان عمیق و جس و جوگرانه به نظر برسد؛ به نحوی که گویی با توجه عمیق تری به گوینده نگاه می کنید. اگر هنگام گوش دادن به صحبتی که از نظر گوینده مهم است این تکنیک را به کار ببرید، خیلی دقیق و با توجه به نظر می رسید. او این حرکت کوچک را حمل بر جذابیت بی اندازه شما می داند.
راهکارهایی برای جذب دیگران
دفعه بعد که کسی با شما صحبت می کند، به خصوص درباره چیزی که از نظر او مهم است، سعی کنید سرتان را به یک طرف کج کنید. قبل از آن که این تمرین را روی کسی امتحان کنید جلوی آینه انجام دهید تا ببینید چطور به نظر می رسید.
یک قانون دیگر: هنگام گوش کردن سرتان را کج و هنگام صحبت کردن سرتان را صاف کنید.
سپس این سه روش را که تا اینجا آموخته اید با هم ترکیب کرده و تمرین کنید: از تماس چشمی مستقیم در گفت و گو با هر شخصی استفاده کنید، نگاه خود را از یک چشم به چشم دیگر او حرکت دهید و وقتی کسی با شما صحبت می کند سر خود را به چپ یا راست کج کنید.
تمام این علامت ها بخشی از سیستم علائمی است که افراد مشهور برای گفتن: "حواسم کاملا به چیزی است که شما می گویید" استفاده می کنند. این علائم شاخص های کوچک اما موثری از عمق گوش کردن و میزان درگیری شما در گفت و گو است.
علامت چهارم: تکان دادن سر
شادترین گفت و گو زمانی است که در آن نه رقابت و نه خودبینی بلکه تبادل آرام و بی صدای احساسات طرفین اتفاق افتد.
ساموئل جانسون
تکان دادن سر یکی دیگر از تکنیک های موثر هنگام گوش دادن به صحبت های دیگران و با جذبه نمودن در نظر آنهاست. بعضی افراد به طور غیرارادی تمایل دارند سرشان را تکان بدهند؛ بعضی افراد هم سرشان را اصلا تکان نمی دهند. اگر به عکس العمل های افراد هنگام گوش دادن به صحبت کسی نگاه کنید، خواهید دید که تکان های سر چقدر می توانند باارزش باشند. در صورت نبود این تکان های سر، جذابیت و انرژی شنونده به طور چشمگیری کاهش می یابند.
تجربه شخصی ران درباره افزودن "سرتکان دادن" به تکنیک گوش دادن
روزی یکی از گزارشگران تلویزیونی در خانه ام با من مصاحبه می کرد. او با یک فیلم بردار پشت سرش وارد خانه شد که به محض مستقر کردن لامپ هایش اداره دفترم را به دست گرفت. ما در این اثنا با هم گپی زدیم و او پیش زمینه ای از سوالاتی که می خواست از من بپرسد در اختیارم گذاشت؛ سپس صحبت هایش را شروع کرد.
در حین صحبت متوجه شدم که فیلم بردار دوربینش را فقط روی من تنظیم کرد و حتی یک بار هم از گزارشگر تصویر نگرفت. با خودم فکر کردم: "اگر همین طور ادامه پیدا کند، به این گفت و گوی یک نفره خاتمه خواهم داد. فقط من و صدای گزارشگر در زمینه بودیم." آن روش کار اصلا مرا راضی نمی کرد.
وقتی گفت و گو تمام شد، گزارشگر به فیلم بردار گفت که از عکس العمل های او هم تصویر بردارد. من کنجکاوانه نگاه کردم و سپس پرسیدم: "چرا عکس العمل های خود را جداگانه ضبط می کنید؟" او جواب داد: "من می خواستم مصاحبه را در دفتر شما انجام دهمم و برایم مقدور نبود که دو دوربین، یکی برای شما و یکی هم برای خودم، بیاورم. حالا می توانم آنها را موقع ویرایش به نوار اصلی اضافه کنم."
من گیج و مبهوت نگاه می کردم، سپس ادامه داد: "اگر بخواهم عکس العمل های هر دوی مان را بگیرم چاره ای ندارم جز این که آنها را جداگانه ضبط کنم." او لبخندی زد و گفت: "ما به این عکس العمل ها "سرتکان دادن" می گوییم."
من گفتم: "سرتکان دادن؟ اما این عکس العمل ها تصنعی به نظر نخواهد رسید؟"
او خندید و گفت: "نه، اگر به خوبی انجام شوند، می توانم به شما قول بدهم که ذره ای هم باعث ناراحتی بیننده ها نخواهد شد."
اعتراف: من خودم مصاحبه را در تلویزیون دیدم و باید بگویم از این که "سرتکان دادن های" او آنقدر طبیعی و قابل اعتماد به نظر می رسید، شگفت زده شده بودم.
سه روش تکان دادن سر
تکان های سر شاخص های موثری هستند برای این که نشان دهند چقدر عمیق گوش می کنید، به چه چیزی فکر می کنید و چه احساسی دارید. در واقع تکان های سر سه نوع مختلف هستند: آهسته، سریع و خیلی سریع. هر کدام مفهوم و کاربر خاص خود را دارند. بیشتر افراد آنها را تشخیص می دهند.
نوع اول، تکان دادن سر به صورت خیلی آرام است که بدین معناست: "من دارم صحبت هایت را دنبال می کنم؛ درباره آن فکر می کنم." تکان دادن آرام سر لزوما به این معنا نیست که من با تو موافقم.
نوع دوم، تکان دادن سر کمی سریعتر است که می گوید: "درست می فرمایید، موافقم."
نوع سوم، تکان دادن خیلی سریع است که می گوید: "موافقم و از چیزی که می شونم به هیجان آمده ام."
آنها را روی دوستان خود امتحان کنید و نتیجه را ببینید.
راهکارهایی برای جذب دیگران
تکان دادن سر به افراد دیگر خبر می دهد که شما فردی با محبت و صمیمی هستید و به آنها توجه می کنید؛ این تکنیک عامل مهمی برای جدب کردن است. هنگامی که افراد دیگر صحبت می کنند، عادت تکان دادن سر و تایید کردن آنها را در خود تقویت کنید. وقتی فراموش می کنید سرتان را تکان دهید و بدون حرکت فقط گوش می کنید، این حالت می تواند آرامش گوینده های بیشتری را به هم بزند.
علامت پنجم: زبان کل بدن
به خاطر داشته باشید که در یک گفت و گو شما بیشتر از طرف مقابل به آنچه که باید بگویید علاقمند هستید.
اندرو اس.رون
وقتی می نشینید، نحوه قرارگیری بدن و طرز نوشتن، میزان علاقه شما را به شخصی که صحبت می کند و آنچه که می گوید، نشان می دهد. وقتی به طرف شخص متمایل می شوید، مثل این است که با بدن تان می گویید: "از نظر من فرد با جذبه ای هستی؛ تو مرا با نیرویی مغناطیسی به سوی خود می کشی." به عقب رفتن شاید به این معنا باشد: "من خسته ام، ترجیح می دهم به یک دوجین کاری که باید انجام دهم فکر کنم تا این که با تو صحبت کنم."
همه چیز به حساب می آید
به عنوان شرط اول، سعی کنید کل بدن خود را به سمت فرد مقابل متمایل کنید. اگر پاهایتان را روی هم می گذارید، پا و زانوی بالایی خود را به طرف فرد مقابل بگیرید. مطمئن شوید که دست های تان باز هستند و از دست های خود برای تاکید هنگام صحبت کردن استفاده کنید. بدین صورت تصویر روشنی از صداقت و پذیرش خلق می کنید.
وقتی می ایستید، باید فاصله ای بین خود و فرد مقابل ایجاد کنید. برای این که تصمیم بگیرید چه فاصله ای مناسب است، عکس العمل های خود را زمانی که مردم به شما خیلی نزدیک شده یا از شما خیلی دور می شوند، بررسی کنید. سپس آنچه را که از موقعیت یابی خود نسبت به دیگران آموخته اید، به کار ببندید. اگر فرد بخواهد به شما نزدیک تر شود، از او خیلی فاصله می گیرید؛ اگر بخواهد از شما فرار کند، به دایره آسایش او حمله می کنید.
دایره های ارتباط
سه دایره هم مرکز را تصور کنید که شما در مرکز آن قرار دارید. دایره اول، تقریبا دو قدم از شما تا شخص دیگر فاصله دارد. این دایره فضای خصوصی یا صمیمی است که به والدین و اعضای عاطفی خانواده اختصاص دارد. اگر به عنوان یک آشنای تجاری یا اجتماعی به این فضا تجاوز کنید، مسلما فرد مقابل را ناراحت خواهید کرد. شاید عکس العمل شما این باشد که فرد سعی دارد با "نزدیک شدن" شما را تهدید کند.
دایره دوم، دو تا شش قدم از شما فاصله دارد و فضای مناسب برای آشنایی اجتماعی یا تجاری است. اگر می خواهید با جذبه باشید، مطمئن شوید که در این فاصله، نه نزدیک تر و نه دورتر می ایستید، می نشینید و صحبت می کنید.
دایره سوم، هشت تا ده قدم از شما فاصله دارد. این دایره فاصله محفوظ یا ایمن است که مابین شما و افراد غریبه استفاده می شود. هر حرکت ناگهانی از سوی فرد ناشناس از این فضا به فضای اجتماعی شما، یعنی نزدیک تر از هشت قدم، به شما هشدار و اعلام خطر خواهد داد.
تجربه شخصی ران درباره ایجاد منطقه آسایش
حیوانات وحشی به ویژه مراقبند که دایره های آسایش خود را سالم و دست نخورده نگاه دارند. من و همسرم در سفر به کشور نامیبیا، از مکان خاصی به نام ساحل اسکلتی دیدن کردیم. به ما گفتند بین 250 تا 350 هزار فوک در زمان معینی در ساحل، آفتاب می گیرند یا در دریا شنا می کنند.
ساحل تا جایی که چشم کار می کرد به معنای واقعی کلمه از فوک ها فرش شده بود. صرف نظر از بوی تعفنی که در آنجا پیچیده بود، راه رفتن در میان آنها تجربه جالبی بود. وقتی به طرف آنها حرکت می کردیم از ما دور می شدند. وقتی حرکت نمی کردیم آنها هم می ایستادند. ما دو قدم جلو می رفتیم، آنها دو قدم عقب می رفتند. فوک ها از یک "منطقه آسایش" برخوردار بودند که باید رعایت می شد. این امر در افراد هم صدق می کند: "اگر به فرد مقابل خیلی نزدیک شویم، به دایره آسایش او وارد شده، حتی او را تهدید می کنیم. اگر خیلی دور شویم صمیمیت را از بین می بریم.
با استفاده از بدن خود صحبت کنید
چه ایستاده باشید چه نشسته، وقتی عمدا می خواهید با بدن خود بگویید: "فکر می کنم چیزی که شما می گویید خیره کننده و جذاب است"، به طرف او متمایل شده، یا کمی به او نزدیک شوید، اما اطمینان حاصل کنید که وارد دایره آسایش او نشوید.
بعضی افراد هنگام صحبت کردن چنان به فرد مقابل نزدیک می شوند که آن شخص به معنای واقعی کلمه به عقب خم شده و سعی می کند از آنها فاصله بگیرد. این افراد تلاش زیادی می کنند اما سرانجام مثل یک فرد متجاوز و بی توجه کنار گذاشته می شوند.
راهکارهایی برای جذب دیگران
دفعه بعد که با کسی صحبت می کنید، کل بدن خود را به سمت او متمایل کنید و به شخص توجه کامل داشته باشید.
اگر می نشینید، طوری به طرف فرد متمایل شوید که گویی هر کلمه او شما را جذب می کند.
وقتی می ایستید، مطمئن شوید که فاصله امن و راحتی بین خود و فرد مقابل ایجاد کرده اید. مستقیم به فرد نگاه کنید، در فاصله دو تا چهار قدمی از او بایستید و خود را اندکی به جلو متمایل کنید. این حرکت برای فرد مقابل نامحسوس است، اما احساس خواهد کرد که شما به آنچه او می گوید کاملا توجه دارید. با گفتن "با قدرت رو به جلو!" این نکته را به خودتان یادآوری کنید.
همیشه کل بدن خود را به طرف فردی که صحبت می کند، متمایل کنید.
دست ها را از هم باز کنید و هنگام صحبت کردن دست های خود را حرکت دهید.
اگر افراد چیزی می گویند که از نظرشان مهم و قابل توجه است، کمی بیشتر به طرف آنها متمایل شوید. اگر چیز سرگرم کننده ای می گویند، کمی به عقب مایل شده و راحت بنشینید. سپس اگر می خواهید اشتیاق بیشتری نشان دهید به جلو برگردید.
تمام این علامت ها بیانگر این هستند که شما جذب چیزی که طرف مقابل تان می گوید، شده اید، این تکنیک ها احساس خارق العاده ای در افراد ایجاد کرده و به خاطر آنها شما را دوست خواهند داشت.
یک مثقال مکالمه دو نفره به یک من صحبت یک نفره می ارزد.
ناشناس
چگونه متوجه می شوید که فرد مقابل به صحبت های شما گوش می دهد؟ اولین و مهم ترین علامت تماس چشمی است و دیگر هیچ. اگر کسی به شما نگاه نمی کند، آن فرد به حرف های شما گوش نمی دهد.
چند بار با خود فکر کرده اید یا شاید گفته اید، به خصوص به فرزندان تان که "وقتی با تو حرف می زنم به من نگاه کن!" آیا می دانید چه قدر عذاب آور است وقتی با فردی صحبت می کنید، و او به شما نگاه نمی کند، و چه قدر احساس راحتی می کنید وقتی که به شما نگاه می کند؟
تجربه پیشنهادی برایان
در اینجا به تجربه کوچکی اشاره شده که نشان می دهد تماس چشمی در برقراری ارتباط با فرد دیگر چه قدر مهم است. ابتدا به فردی که با او صحبت می کنید، یا کسی که با شما صحبت می کند، مستقیم نگاه کنید. سپس اجازه دهید نگاه خیره تان لحظه ای از او جدا شود، به فردی که صحبت می کند دیگر نگاه نکنید.
او چنان سریع عکس العمل نشان خواهد داد که گویی در همان موقع فرش کلام را از زیر پایش کشیده اند. فرد به محض این که از نگاه کردن به او دست بکشید، در وسط جمله حرفش را قطع می کند. این اتفاق هر بار رخ می دهد.
تجربه شخصی ران درباره خطرات از دست دادن تماس چشمی
در روزهای اول بازیگری، به عنوان بخشی از آموزش، مربی شمشیربازی به نام استنلی کوقان داشتم. او مربی خوب، متواضع و تا حدودی ساکتی بود. اما وقتی کلاه مربی گری اش را بر سر می گذاشت، همه را به وحشت می انداخت. وای به حال کسی که موقع اصلاح کردن یا آموزش دادن یک حرکت دفاعی یا حمله به سمت دیگری نگاه می کرد. با انگشتانی که از ساعد پرقدرتش نیرو می گرفت ناگهان چانه ات را در مشتش می گرفت و در حالی که استخوان های چانه ات زیر فشار خرد می شد، آهسته سرت را به طرف خودش برمی گرداند و به آرامی می گفت: "وقتی با تو صحبت می کنم به من نگاه کن؛ لطفا!" اقرار می کنم که بعد از دو بار تذکر همیشه این کار را انجام دادم.
به گوینده مستقیم نگاه کنید
تماس چشمی مستقیم برقرار کنید. این روش اساسی به افراد نشان خواهد داد که به آنها گوش می دهید. هر چه بیشتر تماس چشمی داشته باشید، به نظر می رسد که بیشتر درگیر صحبت های فرد مقابل هستید.
تماس چشمی تا چه حد درست است؟ برای گوش کردن، چیزی به اسم خیلی زیاد وجود ندارد: به طور مطلوب، باید صد درصد باشد. اگر به دفعات زیاد یا به مدت طولانی روی خود را برگردانید، مطمئنا عکس العمل های منفی در فرد مقابل ایجاد خواهید کرد که با خود فکر خواهد کرد، "خسته شدم، او از من خوشش نمی آید." یا: " او به حرف های من علاقه ای ندارد."
با تماس چشمی ضعیف هیچ تفکر مثبتی به وجود نمی آید. برای این که با جذبه به نظر برسید، باید هنگام گوش کردن تماس چشمی بسیار خوبی برقرار کنید.
راهکارهایی برای جذب دیگران
در گفت و گوی بعدی خود عکس العمل "به موقع" را تمرین کنید. اگر می خواهید با جذبه باشید، حواس تان باید "آنجا باشد." چه یک دقیقه را با فرد مقابل صرف کنید، چه یک ساعت، خود را موظف بدانید که در آن لحظه کاملا متمرکز باشید. اگر حواس تان جمع نباشد نمی توانید با جذبه باشید.
تصمیم بگیرید عادت تماس چشمی مستقیم را هنگام گوش کردن در خود تقویت کنید. هنگام صحبت کردن با افراد یک موقعیت اجتماعی یا تجاری را انتخاب کنید. وقتی دیگران صحبت می کنند، اطمینان حاصل کنید که چشم های تان به چشم های آنها نگاه می کنند نه به برآمدگی بینی، پیشانی، یا پشت گوش چپ شان. توجه خود را متمرکز کنید. اجازه ندهید چیزی حواس تان را پرت کند. وسوسه نشوید که در اتاق به دنبال گروه مهم تر و مطلوب تری بگردید. به صندلی ها یا میز غذا نگاه نکنید؛ اجازه دهید که چشم ها و توجه تان فقط متعلق به آنها باشد تا این که صحبت شان تمام شود.
تکنیک تماس چشمی متمرکز را با اعضای خانواده خود نیز در منزل تمرین کنید. وقتی احساس کردید به طور طبیعی و به راحتی به دیگران با دقت توجه می کنید، آن وقت است که می توانید از تماس چشمی خوب به تماس چشمی برتر تغییر موضع دهید. در کارهای فرد با جذبه و متبحر همیشه یک "باید" وجود دارد. این مبحث در فصل 11 با عنوان "حرکت دادن چشم" دنبال خواهد شد.
علامت دوم: حرکت دادن چشم
علت آن که دو گوش و فقط یک دهان داریم این است که بیشتر گوش کنیم و کمتر حرف بزنیم.
زنو از آتن، 350 سال قبل از میلاد مسیح
برای تماس چشمی برتر، در هنگام گوش کردن به مهارت دیگری نیاز دارید تا به طبیعی بودن آن بیفزاید. همچنین کمک می کند تا احتمال به وجود آمدن ترس ناشی از تماس چشمی کمک می کند تا احتمال به وجود آمدن ترس ناشی از تماس چشمی عمیق از بین برود. علاوه بر این، از عمق ارتباط شما با شخص و درگیر شدن شما با صحبت های او حکایت می کند. این مهارت "حرکت چشم" نامیده می شود.
حرکت چشم چیست؟ حرکت چشم عبارت است از عمل ساده تغییر جهت نگاه خود از یک چشم فرد به چشم دیگرش وقتی به حرف های او گوش می دهید. اگر می خواهید حرکت چشم را در عمل ببینید، دفعه بعد که تلویزیون را تماشا می کنید با دیدن صحنه عاشقانه ای که در آن دختر جوانی به چشم های مرد جوانی نگاه می کند، صدای تلویزیون را کم کنید. وقتی دختر به چشم های او خیره می شود، نگاه کنید که چطور چشم های دختر از یک چشم مرد به چشم دیگر او حرکت می کند. مرد هم همین طور عمل می کند. دختر حتی یک مثلث حرکتی بین چشم ها و لب های او ایجاد خواهد کرد که باعث می شود تماس چشمی بسیار صمیمی و حسی شود. حرکت متقابل چشم های شان به آن دو می گوید که چقدر ذهن و احساس آنها کاملا و فعالانه متوجه یکدیگر است.
گوش کردن واقعی در مقابل گوش کردن ظاهری
شاید شما عکس این توجه کامل را تجربه کرده باشید. فردی به شما نگاه کرده و به احتمال قوی تماس چشمی صد درصدی برقرار می کند، ولی شما می دانید "چراغ ها روشن هستند اما کسی در خانه نیست." فرد مقابل درگیر گوش کردن ظاهری است. او به شما گوش نمی دهد؛ چشمانش نگاه براق و خیره ای داشته و بلافاصله بدترین سوءظن را در شما ایجاد می کند که او واقعا نه به شما و نه به آنچه که می گویید علاقه دارد.
نتیجه آن نگاه خیره چه چیزی است؟ این نگاه فاقد فعالیت چشمی است. این چشم ها به نظر می رسد در یک جا قفل شده و فقط به شما دوخته شده اند. هر چه بیشتر آنجا بنشینید، احساس ناراحتی و حتی عصبانیت بیشتری می کنید.
چشم های تان را تکان دهید
اگر می خواهید مردم متوجه شوند که گوش می کنید، باید چشم های تان را تکان دهید. درست مثل زمانی که به تلویزیون نگاه می کنید، هر چقدر فعالیت چشم بیشتر باشد به نظر خواهد رسید که بیشتر درگیر شده اید و هر چه فعالیت چشمی کمتر باشد به همان نسبت درگیری کمتر است.
نامزد ریاست جمهوری و شخصیت سیاسی مردم آزار، راس پرت نمونه کاملی از "نبود فعالیت، نبود درگیری" بود. هر زمان که او را در تلویزیون می دیدید، چه در حال صحبت کردن و چه در حال گوش کردن، چشم هایش را به ندرت تکان می داد: به نظر می رسید اصلا چشمک نمی زند. او فقط زل می زد. این چشم های خیره و فاقد فعالیت نشان می داد که به نظریات دیگران اهمیتی نمی دهد؛ او ارزشی برای آنچه به او گفته می شد، قائل نبود: فکرش ساخته شده بود. او فقط به چیزی که قصد داشت در آینده بگوید، علاقه داشت.
راهکارهایی برای جذب دیگران
وقتی در هنر برقراری تماس چشمی طولانی مهارت کافی را به دست آوردید، شروع به تمرین و یادگیری تکنیک حرکت چشم در منزل کنید. دفعه بعد که به صحبت های کسی گوش می دهید، تمرکز کنید. دفعه بعد که به صحبت های کسی گوش می دهید، تمرکز کنید و چشم های خود را مابین چشم های او به دفعات پس و پیش کنید. البته در این کار افراط نکنید؛ طوری به نظر نرسد که گویی تیک گرفته اید! بعد از کمی تمرین، به سرعت متوجه خواهید شد که نیازی نیست سعی کنید چشم تان را حرکت دهید؛ این حالت به خودی خود اتفاق می افتد.
اگر نگران این هستید که چند وقت یک بار چشم های خود را حرکت دهید، کافی است که به یک شنونده خوب و دقیق نگاه کنید. به افرادی که در گفت و گوهای دو نفره، برخوردهای اجتماعی، یا حتی در تلویزیون شرکت دارند، نگاه کنید. روشی که آنها از چشم های شان استفاده می کنند، به شما ایده خوبی از حرکت مناسب چشم خواهد داد.
حرکات چشم یکی از بهترین علامت هاست که به گوینده می گوید فرد مقابل علاقه شما را به دست آورده است. اکنون اجازه دهید به روش دیگری برای بیان جذبه بپردازیم.
علامت سوم: کج کردن سر
اعتماد به نفس در گفت و گو سودمندتر از هوش و ذکاوت است.
فرانسوا دولا روشفوکو
حرکاتی که با بدن و سر خود ایجاد می کنید، تاثیر بیش از حدی بر افراد دیگر می گذارد.
چطور کنجکاوانه نگاه کنید
اگر موقع گوش دادن به حرف کسی سرتان را گاه و بی گاه کمی به یک طرف کج کنید، باعث می شود که نگاه تان عمیق و جس و جوگرانه به نظر برسد؛ به نحوی که گویی با توجه عمیق تری به گوینده نگاه می کنید. اگر هنگام گوش دادن به صحبتی که از نظر گوینده مهم است این تکنیک را به کار ببرید، خیلی دقیق و با توجه به نظر می رسید. او این حرکت کوچک را حمل بر جذابیت بی اندازه شما می داند.
راهکارهایی برای جذب دیگران
دفعه بعد که کسی با شما صحبت می کند، به خصوص درباره چیزی که از نظر او مهم است، سعی کنید سرتان را به یک طرف کج کنید. قبل از آن که این تمرین را روی کسی امتحان کنید جلوی آینه انجام دهید تا ببینید چطور به نظر می رسید.
یک قانون دیگر: هنگام گوش کردن سرتان را کج و هنگام صحبت کردن سرتان را صاف کنید.
سپس این سه روش را که تا اینجا آموخته اید با هم ترکیب کرده و تمرین کنید: از تماس چشمی مستقیم در گفت و گو با هر شخصی استفاده کنید، نگاه خود را از یک چشم به چشم دیگر او حرکت دهید و وقتی کسی با شما صحبت می کند سر خود را به چپ یا راست کج کنید.
تمام این علامت ها بخشی از سیستم علائمی است که افراد مشهور برای گفتن: "حواسم کاملا به چیزی است که شما می گویید" استفاده می کنند. این علائم شاخص های کوچک اما موثری از عمق گوش کردن و میزان درگیری شما در گفت و گو است.
علامت چهارم: تکان دادن سر
شادترین گفت و گو زمانی است که در آن نه رقابت و نه خودبینی بلکه تبادل آرام و بی صدای احساسات طرفین اتفاق افتد.
ساموئل جانسون
تکان دادن سر یکی دیگر از تکنیک های موثر هنگام گوش دادن به صحبت های دیگران و با جذبه نمودن در نظر آنهاست. بعضی افراد به طور غیرارادی تمایل دارند سرشان را تکان بدهند؛ بعضی افراد هم سرشان را اصلا تکان نمی دهند. اگر به عکس العمل های افراد هنگام گوش دادن به صحبت کسی نگاه کنید، خواهید دید که تکان های سر چقدر می توانند باارزش باشند. در صورت نبود این تکان های سر، جذابیت و انرژی شنونده به طور چشمگیری کاهش می یابند.
تجربه شخصی ران درباره افزودن "سرتکان دادن" به تکنیک گوش دادن
روزی یکی از گزارشگران تلویزیونی در خانه ام با من مصاحبه می کرد. او با یک فیلم بردار پشت سرش وارد خانه شد که به محض مستقر کردن لامپ هایش اداره دفترم را به دست گرفت. ما در این اثنا با هم گپی زدیم و او پیش زمینه ای از سوالاتی که می خواست از من بپرسد در اختیارم گذاشت؛ سپس صحبت هایش را شروع کرد.
در حین صحبت متوجه شدم که فیلم بردار دوربینش را فقط روی من تنظیم کرد و حتی یک بار هم از گزارشگر تصویر نگرفت. با خودم فکر کردم: "اگر همین طور ادامه پیدا کند، به این گفت و گوی یک نفره خاتمه خواهم داد. فقط من و صدای گزارشگر در زمینه بودیم." آن روش کار اصلا مرا راضی نمی کرد.
وقتی گفت و گو تمام شد، گزارشگر به فیلم بردار گفت که از عکس العمل های او هم تصویر بردارد. من کنجکاوانه نگاه کردم و سپس پرسیدم: "چرا عکس العمل های خود را جداگانه ضبط می کنید؟" او جواب داد: "من می خواستم مصاحبه را در دفتر شما انجام دهمم و برایم مقدور نبود که دو دوربین، یکی برای شما و یکی هم برای خودم، بیاورم. حالا می توانم آنها را موقع ویرایش به نوار اصلی اضافه کنم."
من گیج و مبهوت نگاه می کردم، سپس ادامه داد: "اگر بخواهم عکس العمل های هر دوی مان را بگیرم چاره ای ندارم جز این که آنها را جداگانه ضبط کنم." او لبخندی زد و گفت: "ما به این عکس العمل ها "سرتکان دادن" می گوییم."
من گفتم: "سرتکان دادن؟ اما این عکس العمل ها تصنعی به نظر نخواهد رسید؟"
او خندید و گفت: "نه، اگر به خوبی انجام شوند، می توانم به شما قول بدهم که ذره ای هم باعث ناراحتی بیننده ها نخواهد شد."
اعتراف: من خودم مصاحبه را در تلویزیون دیدم و باید بگویم از این که "سرتکان دادن های" او آنقدر طبیعی و قابل اعتماد به نظر می رسید، شگفت زده شده بودم.
سه روش تکان دادن سر
تکان های سر شاخص های موثری هستند برای این که نشان دهند چقدر عمیق گوش می کنید، به چه چیزی فکر می کنید و چه احساسی دارید. در واقع تکان های سر سه نوع مختلف هستند: آهسته، سریع و خیلی سریع. هر کدام مفهوم و کاربر خاص خود را دارند. بیشتر افراد آنها را تشخیص می دهند.
نوع اول، تکان دادن سر به صورت خیلی آرام است که بدین معناست: "من دارم صحبت هایت را دنبال می کنم؛ درباره آن فکر می کنم." تکان دادن آرام سر لزوما به این معنا نیست که من با تو موافقم.
نوع دوم، تکان دادن سر کمی سریعتر است که می گوید: "درست می فرمایید، موافقم."
نوع سوم، تکان دادن خیلی سریع است که می گوید: "موافقم و از چیزی که می شونم به هیجان آمده ام."
آنها را روی دوستان خود امتحان کنید و نتیجه را ببینید.
راهکارهایی برای جذب دیگران
تکان دادن سر به افراد دیگر خبر می دهد که شما فردی با محبت و صمیمی هستید و به آنها توجه می کنید؛ این تکنیک عامل مهمی برای جدب کردن است. هنگامی که افراد دیگر صحبت می کنند، عادت تکان دادن سر و تایید کردن آنها را در خود تقویت کنید. وقتی فراموش می کنید سرتان را تکان دهید و بدون حرکت فقط گوش می کنید، این حالت می تواند آرامش گوینده های بیشتری را به هم بزند.
علامت پنجم: زبان کل بدن
به خاطر داشته باشید که در یک گفت و گو شما بیشتر از طرف مقابل به آنچه که باید بگویید علاقمند هستید.
اندرو اس.رون
وقتی می نشینید، نحوه قرارگیری بدن و طرز نوشتن، میزان علاقه شما را به شخصی که صحبت می کند و آنچه که می گوید، نشان می دهد. وقتی به طرف شخص متمایل می شوید، مثل این است که با بدن تان می گویید: "از نظر من فرد با جذبه ای هستی؛ تو مرا با نیرویی مغناطیسی به سوی خود می کشی." به عقب رفتن شاید به این معنا باشد: "من خسته ام، ترجیح می دهم به یک دوجین کاری که باید انجام دهم فکر کنم تا این که با تو صحبت کنم."
همه چیز به حساب می آید
به عنوان شرط اول، سعی کنید کل بدن خود را به سمت فرد مقابل متمایل کنید. اگر پاهایتان را روی هم می گذارید، پا و زانوی بالایی خود را به طرف فرد مقابل بگیرید. مطمئن شوید که دست های تان باز هستند و از دست های خود برای تاکید هنگام صحبت کردن استفاده کنید. بدین صورت تصویر روشنی از صداقت و پذیرش خلق می کنید.
وقتی می ایستید، باید فاصله ای بین خود و فرد مقابل ایجاد کنید. برای این که تصمیم بگیرید چه فاصله ای مناسب است، عکس العمل های خود را زمانی که مردم به شما خیلی نزدیک شده یا از شما خیلی دور می شوند، بررسی کنید. سپس آنچه را که از موقعیت یابی خود نسبت به دیگران آموخته اید، به کار ببندید. اگر فرد بخواهد به شما نزدیک تر شود، از او خیلی فاصله می گیرید؛ اگر بخواهد از شما فرار کند، به دایره آسایش او حمله می کنید.
دایره های ارتباط
سه دایره هم مرکز را تصور کنید که شما در مرکز آن قرار دارید. دایره اول، تقریبا دو قدم از شما تا شخص دیگر فاصله دارد. این دایره فضای خصوصی یا صمیمی است که به والدین و اعضای عاطفی خانواده اختصاص دارد. اگر به عنوان یک آشنای تجاری یا اجتماعی به این فضا تجاوز کنید، مسلما فرد مقابل را ناراحت خواهید کرد. شاید عکس العمل شما این باشد که فرد سعی دارد با "نزدیک شدن" شما را تهدید کند.
دایره دوم، دو تا شش قدم از شما فاصله دارد و فضای مناسب برای آشنایی اجتماعی یا تجاری است. اگر می خواهید با جذبه باشید، مطمئن شوید که در این فاصله، نه نزدیک تر و نه دورتر می ایستید، می نشینید و صحبت می کنید.
دایره سوم، هشت تا ده قدم از شما فاصله دارد. این دایره فاصله محفوظ یا ایمن است که مابین شما و افراد غریبه استفاده می شود. هر حرکت ناگهانی از سوی فرد ناشناس از این فضا به فضای اجتماعی شما، یعنی نزدیک تر از هشت قدم، به شما هشدار و اعلام خطر خواهد داد.
تجربه شخصی ران درباره ایجاد منطقه آسایش
حیوانات وحشی به ویژه مراقبند که دایره های آسایش خود را سالم و دست نخورده نگاه دارند. من و همسرم در سفر به کشور نامیبیا، از مکان خاصی به نام ساحل اسکلتی دیدن کردیم. به ما گفتند بین 250 تا 350 هزار فوک در زمان معینی در ساحل، آفتاب می گیرند یا در دریا شنا می کنند.
ساحل تا جایی که چشم کار می کرد به معنای واقعی کلمه از فوک ها فرش شده بود. صرف نظر از بوی تعفنی که در آنجا پیچیده بود، راه رفتن در میان آنها تجربه جالبی بود. وقتی به طرف آنها حرکت می کردیم از ما دور می شدند. وقتی حرکت نمی کردیم آنها هم می ایستادند. ما دو قدم جلو می رفتیم، آنها دو قدم عقب می رفتند. فوک ها از یک "منطقه آسایش" برخوردار بودند که باید رعایت می شد. این امر در افراد هم صدق می کند: "اگر به فرد مقابل خیلی نزدیک شویم، به دایره آسایش او وارد شده، حتی او را تهدید می کنیم. اگر خیلی دور شویم صمیمیت را از بین می بریم.
با استفاده از بدن خود صحبت کنید
چه ایستاده باشید چه نشسته، وقتی عمدا می خواهید با بدن خود بگویید: "فکر می کنم چیزی که شما می گویید خیره کننده و جذاب است"، به طرف او متمایل شده، یا کمی به او نزدیک شوید، اما اطمینان حاصل کنید که وارد دایره آسایش او نشوید.
بعضی افراد هنگام صحبت کردن چنان به فرد مقابل نزدیک می شوند که آن شخص به معنای واقعی کلمه به عقب خم شده و سعی می کند از آنها فاصله بگیرد. این افراد تلاش زیادی می کنند اما سرانجام مثل یک فرد متجاوز و بی توجه کنار گذاشته می شوند.
راهکارهایی برای جذب دیگران
دفعه بعد که با کسی صحبت می کنید، کل بدن خود را به سمت او متمایل کنید و به شخص توجه کامل داشته باشید.
اگر می نشینید، طوری به طرف فرد متمایل شوید که گویی هر کلمه او شما را جذب می کند.
وقتی می ایستید، مطمئن شوید که فاصله امن و راحتی بین خود و فرد مقابل ایجاد کرده اید. مستقیم به فرد نگاه کنید، در فاصله دو تا چهار قدمی از او بایستید و خود را اندکی به جلو متمایل کنید. این حرکت برای فرد مقابل نامحسوس است، اما احساس خواهد کرد که شما به آنچه او می گوید کاملا توجه دارید. با گفتن "با قدرت رو به جلو!" این نکته را به خودتان یادآوری کنید.
همیشه کل بدن خود را به طرف فردی که صحبت می کند، متمایل کنید.
دست ها را از هم باز کنید و هنگام صحبت کردن دست های خود را حرکت دهید.
اگر افراد چیزی می گویند که از نظرشان مهم و قابل توجه است، کمی بیشتر به طرف آنها متمایل شوید. اگر چیز سرگرم کننده ای می گویند، کمی به عقب مایل شده و راحت بنشینید. سپس اگر می خواهید اشتیاق بیشتری نشان دهید به جلو برگردید.
تمام این علامت ها بیانگر این هستند که شما جذب چیزی که طرف مقابل تان می گوید، شده اید، این تکنیک ها احساس خارق العاده ای در افراد ایجاد کرده و به خاطر آنها شما را دوست خواهند داشت.
خداوندا ، سرنوشت مرا خیر بنویس . تقدیری مبارک ، تا هر چه را تو دیر می خواهی زود نخواهم و هر چه را تو زود می خواهی دیر نخواهم .
