من نتونستم این ویدئورو ببینم.اما واقعا با تیتری که گذاشتین موافقم
چون من یک نمونه از افرادی هستم که فوبیای ام اس گرفتن
البته تقصیر خودمم نبودا, اولش خودم فکر میکردم بیماری گوش گرفتم و واقعا هم داشتم کامل خوب میشدم بعد که رفتم پیش یه دکتر مغز و اعصاب انقدر ازم آزمایشای مختلف که مربوط به ام اسه گرفته و هر چیم ازش سوال میکردم که من چمه جواب سر بالا میداد که یعنی انگار مشکوک به ام اس هنوز و بعد اونم که چشمام مشکل پیدا کرد و رفتم پیش یه چشم پزشک بدون معاینه تا گفتم دوبینی دارم سریع گفت برو دنبال ام اس
,از اون موقع به بعد من فوبیای ام اس گرفتم با اینکه همه آزمایشام تا الان نشون داده مشکل از گوشم واسترس فوق العاده بالامه و نه از ام اس ولی من دیگه همش شک دارم و میترسم که نکنه شروع ام اس باشه ولی هنوز تشخیص داده نمیشه
البته خب هنوز بیماریم درمانم نشده بخصوص مشکلات بیناییم.
من فکر میکنم یکی از عوامل اصلی این فوبیابعضی از پزشکای محترم هستن که چون اطلاعاتشون به روز نیست و فقط چون ام اس خیلی زیاد شده سریع به ام اس مشکوک میشن و بیمارشونو دچار این ترس میکنن و بعد کلی ازمایشو ویزیت کردن بیمارشون, اون وقت تازه اونم با شک به بیمارشون میگن که ام اس نیست که اون موقعم دیگه بیمار کلی بیماریهای عصبی و افسردگی گرفته از بس که ازمایش داده و این دکتر و اون دکتر رفته
دلیل دیگشم به نظر من قطعی نبودن روشهای تشخیصی و آزمایشگاهی این بیماری و اطالاعات کم مردم در مورد این بیماریه.