سلام،
به تازگی یه داروی جدید مورد استفادهٔ کلینیکی قرار گرفته به نام Sativex. به صورت اسپری هستش و در ۵۰% بیماران با ۶ EDSS به بالا نشون داده که میتونه اسپستیسیتی و به طور مخصوص نورپتیک پین رو به صورت قابل ملاحظه‌ای کاهش بده. در انگلستان به تازگی مورد استفاده قرار گرفتی و نتیجه خوبی هم داشته. اطلاعات تخصصی رو میتونید در سایت http://www.sativex.co.uk ملاحظه کنید. نتایج تحقیقات کلینیکی در عکس پیوست شده به صورت نمودار نشون داده شده. ببخشید که کیفیت عکس پایینه با دوربین موبیل از مجله عکس گرفتم.
مطالعه در ۱۲ هفته بر روی حدود ۵۰۰ بیمار صورت گرفته. قبل از استعمال دارو از بیماران خواسته شده تا اسپستیسیتی خودشون رو از ۱ تا ۱۰ رتبه بندی کنن. همونطور که می‌بینید در آخر دور اول مطالعه که هفتهٔ چهارم بوده میانگین از ۷ به ۴ کاهش پیدا کرده. ۲۷۲ نفر از بیماران بهبود بیشتر از ۲۰% داشتن (این بدین معنی هست که دارو بر بعضی از بیماران بی اثر هستش) و به مرحلهٔ دوم مطالعه رفتن که حدود ۸ هفته بوده. در این مرحله برای جدا سازی اثرات روانی و اثر حقیقی دارو ( placebo effect پلسیبو افکت) به تعدادی از بیماران داروی حقیقی داده شد و به تعدادی دیگه داروی بی اثر یا همون دارو نما (Placebo) که نه بیماران و نه خود پزشکان از اینکه چه بیماری چه نوع دارویی میگیره (داروی حقیقی یا دارو نما) بی اطلاع بوده اند (double blinded clinical trial). همونجور که از هفتهٔ ۴ به بعد می‌بینید کسائی که دارو نما دریافت کردن به تدریج به همون حالت اولی در حال برگشت هستن و کسانی که داروی حقیقی گرفتن کاهش مختصری هم در اسپستیسیتی داشتن. به طوری که در انتها میانگین اسپستیسیتی از ۷ به ۳/۰۱ رسیده. یه نکتهٔ دیگه که لازم میدونم اشاره کنم قدرت فکر بر بدن هست. ببینید که کسانی که دارو نما دریافت کردن چون احتمال میدادن که داروی حقیقی باشه از اسپستیسیتی و دردشون به صورت قابل ملاحظه‌ای کم شده.
به تازگی یه داروی جدید مورد استفادهٔ کلینیکی قرار گرفته به نام Sativex. به صورت اسپری هستش و در ۵۰% بیماران با ۶ EDSS به بالا نشون داده که میتونه اسپستیسیتی و به طور مخصوص نورپتیک پین رو به صورت قابل ملاحظه‌ای کاهش بده. در انگلستان به تازگی مورد استفاده قرار گرفتی و نتیجه خوبی هم داشته. اطلاعات تخصصی رو میتونید در سایت http://www.sativex.co.uk ملاحظه کنید. نتایج تحقیقات کلینیکی در عکس پیوست شده به صورت نمودار نشون داده شده. ببخشید که کیفیت عکس پایینه با دوربین موبیل از مجله عکس گرفتم.
مطالعه در ۱۲ هفته بر روی حدود ۵۰۰ بیمار صورت گرفته. قبل از استعمال دارو از بیماران خواسته شده تا اسپستیسیتی خودشون رو از ۱ تا ۱۰ رتبه بندی کنن. همونطور که می‌بینید در آخر دور اول مطالعه که هفتهٔ چهارم بوده میانگین از ۷ به ۴ کاهش پیدا کرده. ۲۷۲ نفر از بیماران بهبود بیشتر از ۲۰% داشتن (این بدین معنی هست که دارو بر بعضی از بیماران بی اثر هستش) و به مرحلهٔ دوم مطالعه رفتن که حدود ۸ هفته بوده. در این مرحله برای جدا سازی اثرات روانی و اثر حقیقی دارو ( placebo effect پلسیبو افکت) به تعدادی از بیماران داروی حقیقی داده شد و به تعدادی دیگه داروی بی اثر یا همون دارو نما (Placebo) که نه بیماران و نه خود پزشکان از اینکه چه بیماری چه نوع دارویی میگیره (داروی حقیقی یا دارو نما) بی اطلاع بوده اند (double blinded clinical trial). همونجور که از هفتهٔ ۴ به بعد می‌بینید کسائی که دارو نما دریافت کردن به تدریج به همون حالت اولی در حال برگشت هستن و کسانی که داروی حقیقی گرفتن کاهش مختصری هم در اسپستیسیتی داشتن. به طوری که در انتها میانگین اسپستیسیتی از ۷ به ۳/۰۱ رسیده. یه نکتهٔ دیگه که لازم میدونم اشاره کنم قدرت فکر بر بدن هست. ببینید که کسانی که دارو نما دریافت کردن چون احتمال میدادن که داروی حقیقی باشه از اسپستیسیتی و دردشون به صورت قابل ملاحظه‌ای کم شده.
