دانشمندان کانادایی در تلاشند تا از اسرار نوزایشی که سبب رشد بافت ها و اعضای بدن انسان می شوند، پرده بردارند.
دکتر ایان راجرز، محقق بیمارستان مونت ساینای در تورنتو، پژوهش خود در آزمایشگاه را بر یک لوزالعمده جایگزین و جا به جا کردن آن با لوزالمعده بیمار مبتلا به بیماری دیابت نوع یک متمرکز کرده است تا بتواند تولید انسولین لوزالمعده بیمار را جبران کند.
دکتر راجرز و تیم همکاران او روی لوزالمعده ای تحقیق می کنند که از یک اسفنج جراحی با ساختار سه بعدی ساخته شده و سلول های ویژه تولید انسولین را به طور پراکنده در آن کاشته اند. این لوزالمعده در این آزمایشگاه رشد خواهد کرد و سپس به پوست فرد مبتلا به بیماری دیابت نوع یک پیوند زده می شود تا روند تولید انسولین آن را احیا کند.
در حالی که دکتر راجرز به پیجیدگی تولید لوزالمعده اذعان می کند، اما پیشرفته ترین مراحل تحقیقات وی در آزمایشگاه، بر نوزایش سلول های خونی متمرکز شده است تا بدن افراد مبتلا به بیماری دیابت نوع دو و یا بزرگسالان مبتلا به دیابت بتوانند بار دیگر انسولین تولید کنند و از قطع اعضای بدن آن ها اجتناب شود.
دکتر آنراس نگی، پژوهشگر کانادایی می گوید از دیدگاه نظری، تحت هر شرایطی که سلول های بدن انسان تخریب شده باشند، چه سلول های تولید انسولین باشد و چه سلولهای مغزی در بیماران مبتلا به آلزایمر و پارکینسون و یا حتی سلول های شبکه چشم که عامل نابینایی هستند، روزی ترمیم خواهند شد و رمز این ترمیم، نوزایش سلول های بنیادی خون، پوست و یا جنین است.
دکتر نگی می گوید: «اگر بتوانیم راهی بیابیم که این سلول ها را جایگزین کنیم، می توانیم برای این بیماری ها که هم اکنون تلفات بسیاری به همراه دارند، درمان بیابیم.»
وی خاطرنشان می کند تا به حال دو شرکت آمریکایی توانسته اند طی سال جاری مجوز مقررات کار با سلول های بنیادی را کسب کنند تا این نوع درمان را روی هجده بیمار مبتلا به فلج ستون فقرات آزمایش کنند.
گروهی از دانشمندان تورنتو از قطعه های غضروف سفیدی که روی یک استخوان جایگزین رشد کرده اند و نقش داربست را برای سلول ها بازی می کنند، استفاده کرده اند تا مفصل های زانو و لگن خاصره انسان را نوزایی کنند.
دکتر ریتا کاندل، پژوهشگر موسسه تحقیقاتی بیمارستان مونت ساینای می گوید هدف، رشد مفصل بیولوژیکی ست که فرد بتواند به طور کامل و بدون درد حرکت کند
دکتر ایان راجرز، محقق بیمارستان مونت ساینای در تورنتو، پژوهش خود در آزمایشگاه را بر یک لوزالعمده جایگزین و جا به جا کردن آن با لوزالمعده بیمار مبتلا به بیماری دیابت نوع یک متمرکز کرده است تا بتواند تولید انسولین لوزالمعده بیمار را جبران کند.
دکتر راجرز و تیم همکاران او روی لوزالمعده ای تحقیق می کنند که از یک اسفنج جراحی با ساختار سه بعدی ساخته شده و سلول های ویژه تولید انسولین را به طور پراکنده در آن کاشته اند. این لوزالمعده در این آزمایشگاه رشد خواهد کرد و سپس به پوست فرد مبتلا به بیماری دیابت نوع یک پیوند زده می شود تا روند تولید انسولین آن را احیا کند.
در حالی که دکتر راجرز به پیجیدگی تولید لوزالمعده اذعان می کند، اما پیشرفته ترین مراحل تحقیقات وی در آزمایشگاه، بر نوزایش سلول های خونی متمرکز شده است تا بدن افراد مبتلا به بیماری دیابت نوع دو و یا بزرگسالان مبتلا به دیابت بتوانند بار دیگر انسولین تولید کنند و از قطع اعضای بدن آن ها اجتناب شود.
دکتر آنراس نگی، پژوهشگر کانادایی می گوید از دیدگاه نظری، تحت هر شرایطی که سلول های بدن انسان تخریب شده باشند، چه سلول های تولید انسولین باشد و چه سلولهای مغزی در بیماران مبتلا به آلزایمر و پارکینسون و یا حتی سلول های شبکه چشم که عامل نابینایی هستند، روزی ترمیم خواهند شد و رمز این ترمیم، نوزایش سلول های بنیادی خون، پوست و یا جنین است.
دکتر نگی می گوید: «اگر بتوانیم راهی بیابیم که این سلول ها را جایگزین کنیم، می توانیم برای این بیماری ها که هم اکنون تلفات بسیاری به همراه دارند، درمان بیابیم.»
وی خاطرنشان می کند تا به حال دو شرکت آمریکایی توانسته اند طی سال جاری مجوز مقررات کار با سلول های بنیادی را کسب کنند تا این نوع درمان را روی هجده بیمار مبتلا به فلج ستون فقرات آزمایش کنند.
گروهی از دانشمندان تورنتو از قطعه های غضروف سفیدی که روی یک استخوان جایگزین رشد کرده اند و نقش داربست را برای سلول ها بازی می کنند، استفاده کرده اند تا مفصل های زانو و لگن خاصره انسان را نوزایی کنند.
دکتر ریتا کاندل، پژوهشگر موسسه تحقیقاتی بیمارستان مونت ساینای می گوید هدف، رشد مفصل بیولوژیکی ست که فرد بتواند به طور کامل و بدون درد حرکت کند
