[havaars]

سوسن خانم نوشته که بهش گفته بودن که کافو رو 24 ساعت ببنده.نمی دونم کدوم دانایی این توصیه رو کرد؟به من هم گفتن که شب موقع خواب بپوش و باهاش بخواب.اگر کسی بتونه اون رو تحمل کنه و حدود 12 تا 14ساعت بپوشه خیلی خوبه و من خودم چند بار امتحان کردم.منتها در مورد خودم شاید در مورد بقیه بیماران ام اسی غیر ممکن باشه.بعد از 7-8 ساعت بدنم به قدری شروع پیچ و تاب می کنه که انگار تمام استخوانها و بندهای بدنم داره کنده میشه.استفاده دراز مدت منظورم به مدت زمان طولانی در روز تنها تحریک عصبی رو زیاد می کنه.فیزیواتراپی ام اس فیزیو تراپی شکستگی نیست که راحت باشه و سریع جواب بده .در نهایت اون چیزی که می خوام بگه با بیمارام ام اسی فیزیوتراپی فوق العاده دشوار هست و فیزیوتراپها باید همواره به این موضوع عنایت خاصی بکنن

دقیقاً. خصوصا که پاهام را به زور صاف می‌کردند و کافو را می‌پوشاندند و درست بعد از ده دقیقه اسپاسم ضربانی پاهام شروع می‌شد. وحشتناکترین تجربه‌ها را از سر گذراندم. در این کلینیک بهنام که می‌روم اصلاً اصرار ندارند مدام بپوشم. می‌گویند روزی نیم ساعت بپوشی کافی است.

---

بچه‌ها کلینیک فیزیوتراپی که قبلاً می‌رفتم و عجیبه که دکتر صحرائیان قبولش داشتند کلینیک بهروزی [color=#FF0000] است. نوشتم تا کسی مثل من گیر اینها نیفتد. چون خیلی مدعی هستند که در کار با ام‌اس تخصص دارند.

---

رامنا[color=#000000]ی عزیز
در کلینیک بهنام روز اول خوب معاینه‌م کردند و تاریخچه خواستند. گفتند در یکسال فیزیوتراپی قبلی چیزی جز تشدید اسپاسم نداشتی.
سه جلسه اول فقط روز پام کار کردند. خانم نفرزاده طوری در تاریکی و با موسیقی روی ترس من کار کردند واقعاً خواهرانه. چون تجربه قبلی باعث شده بود از هر تماسی بترسم. کارش هم کشش بسیار بسیار آرام و در حد میلی متر بود واقعاً. از جلسه سوم رفتم سالن جیم. یعنی 45 دقیقه روی پام کار می‌کردند بعد می‌رفتیم جیم. از این دوچرخه‌های دست. تراباند و وزنه کشی. برای پاهام هم در حالت نشسته تخته تعادل و رول و دیسک. الان ورزش دستم را زیاد کردند با دو تا وسیله دیگه که اسمشان را نمیدانم.
فعلاً جیمبال را برای من مناسب نمیدانند. به خاطر لگنم می‌گویند مناسب نیست.
اسپاسم پاهام را با آویزان کردن آزاد پاهام آنهم نه با هم بلکه یکی یکی چون معتقدند آویزان کردن همزمان باعث کمردرد می‌شود، کم کردند. اسپاسمم که کم شد دردم هم کاهش پیدا کرد.
هر چی هست مهربانی و صبوریشان قابل تقدیر است.

فیزیوتراپ قبلی مدام جواب ندادن پاهام را می‌انداخت گردن همسرم که کار نمی‌کند با من. بعد من و شوهرم دچار کدورت شده بودیم!!! در حالیکه توی این چند ماه فقط چند بار توی خانه با شوهرم کار کردیم و کار هم که نکنیم توی خانه ماشالله پاهام اسپاسمشان کم است. دعوا هم نمی‌کنیم با امیر ولی جدی جدی وضعیت بسیار بد روحی را از سر گذراندیم