2015/08/11, 09:15 PM
ظرفیت روحی آدم بیشتر از اونه که بعد از یه شکست عاطفی دیگه نتونه عاشق بشه.این در خود موندن و غم خواری طولانی برای نرسیدن به معشوق بیش از هر چیز ریشه در نگاه عرفان زده تو فرهنگ ایرانی داره.وقتی هیچ چیز در دنیا ثابت و پایدار نیست رابطه ها هم بالطبع دستخوش تغییر و تلاطم هستن.شخصا فکر می کنم اگر تا مدت ها هنوز به یاد کسی باشم که بودنش به هر دلیلی برام آسیب زا بوده،من عاشق اون آدم نیستم،فقط بهش اعتیاد دارم.
رابطه عاطفی فقط یه قسمت از هویت ماست.رابطه با دوستان،خانواده،موفقیت تحصیلی و کاری و... هم اجزای مهمی از هویت ما رو تشکیل میدن.به نظرم بهتره وقتی با یه نفر تو رابطه عاطفی هستیم ارزش بقیه مسائل رو کمرنگ نکنیم تا وقتی تو رابطه مون به مشکل برخوردیم منابع حمایتی دیگه ای هم داشته باشیم که اون ها بهمون هویت بدن تا دچار خلاء پس از رابطه نشیم.طبیعیه که وقتی جایگاه یک نفر رو "همه زندگی" مون تعریف کنیم،با نبودنش همه زندگی مون از هم بپاشه.
رابطه عاطفی فقط یه قسمت از هویت ماست.رابطه با دوستان،خانواده،موفقیت تحصیلی و کاری و... هم اجزای مهمی از هویت ما رو تشکیل میدن.به نظرم بهتره وقتی با یه نفر تو رابطه عاطفی هستیم ارزش بقیه مسائل رو کمرنگ نکنیم تا وقتی تو رابطه مون به مشکل برخوردیم منابع حمایتی دیگه ای هم داشته باشیم که اون ها بهمون هویت بدن تا دچار خلاء پس از رابطه نشیم.طبیعیه که وقتی جایگاه یک نفر رو "همه زندگی" مون تعریف کنیم،با نبودنش همه زندگی مون از هم بپاشه.
اگ کسی عاشق میشه 