[warrior]

سندرم گیلن-باره (Guillain–Barré syndrome)
سندرم گیلن باره (GBS) یک نوروپاتی محیطی (بیماری اعصاب محیطی) از نوع پلی نوروپاتی میلین زدای حاد است. در گیلن باره، میلین فیبرهای اعصاب محیطی به علت واکنش ایمونولوژیک تخریب می گردد (دمیلیناسیون). این سندرم در همه نقاط جهان شایع است. هر دو گروه مونث و مذکر ممکن است به آن دچار شوند. حداکثر شیوع آن در میان سالگی است، ولی احتمال بروز آن در هر سنی وجود دارد.
در بیشتر از دو سوم موارد گیلن باره، یک الی سه هفته قبل از شروع بیماری، یک عفونت ویروسی در فرد وجود داشته است. بر این اساس به سندرم گیلن باره (GBS)، پلی نوروپاتی حاد پس از عفونت نیز می گویند. در سندرم گیلن باره معمولا اختلالات حرکتی بیشتر از مشکلات حسی نمود دارد و به ندرت اختلال حسی بیش از نقص های حرکتی است.
ترتیب سندرم گیلن باره در طرح زیر:


علل
علت اصلی سندرم گیلن باره نامشخص است اما برخی از عوامل زیر ممکن است در ارتباط با آن باشند:
-عفونت ویروسی (در دو سوم موارد)
-بعد از اعمال جراحی (5 الی 10 درصد موارد)
-لنفوم ازجمله بیماری هوچکین
-عفونت های باکتریال
-واکسیناسیون ضد هاری
علایم
سندرم گیلن باره به صورت حاد شروع می گردد و علایم بیماران معمولا طی چند روز تا دو هفته کامل می شود. این سندرم گاهی تا حدود یک ماه با پیشرفت علایم همراه است.
علایم در بیماران مختلف فرق داشته و می تواند در ارتباط با موارد زیر باشد:
-اختلالات حرکتی به علت ضعف عضلات اندام ها. ضعف عضلانی ممکن است ماهیچه های اندام تحتانی، فوقانی و یا ماهیچه های صورت را درگیر کند.این مشکل می تواند قرینه یا غیر قرینه باشد که در قسمت های دیستال و پروگزیمال ایجاد می گردد. شدت ضعف عضلانی در بیماران متفاوت است.
-اختلالات حسی که معمولا نسبت به مشکلات حرکتی کمتر بوده و در گزارش بیمار به صورت سوزن سوزن شدن، گزگز و یا مور مور بیان می گردد.
-ناپدید شدن رفلکس های تاندونی عمقی
-احتمال اختلال در عملکرد سیستم تنفسی به علت درگیر شدن عضلات تنفس. در ده درصد موارد که با مشکل تنفسی شدید همراه است به مرگ بیمار می انجامد.
-احتمال اختلال در عمل بلع
-وجود درد عضلانی در ده درصد موارد
-احتمال درگیر شدن اعصاب مغزی (به ویژه عصب هفتم یا فاسیال) وجود دارد. به این ترتیب درصورت آسیب اعصاب مغزی، اختلال در عملکرد عضلات صورت و چشم نیز ایجاد می گردد.
-آتروفی عضلانی پس از کامل شدن علایم
-احتمال درگیری سیستم عصبی اتونوم (خودکار) که ممکن است همراه با علایمی همانند تاکی کاردی، برادی کاردی، مشکلات ادراری، نوسان فشار خون و کاهش فشار خون وضعیتی باشد.
-در سندرم گیلن باره، معمولا پس از طی یک ماه، روند بهبودی آغاز می شود.
مواردی که باید در GBS توجه داشت:
-افزایش پروتئین مایع نخاع (CSF) بدون افزایش سلول های آن در پایان هفته اول
-کاهش سرعت هدایت عصبی (NCV)
پیش آگهی
پیش آگهی خوب بوده و معمولا حدود 85 درصد بیماران بهبودی کامل یا تقریبا کامل می یابند. بهبودی در طول چند هفته تا چند ماه کامل می شود. در 5 الی 10 درصد بیماران، احتمال عود مجدد وجود دارد. میزان مرگ و میر در سندرم گیلن باره، حدود 3 تا 4 درصد است.
درمان
با توجه به مشکلات و علایم بیماران، درمان نیز متفاوت است. مواردی که در درمان گیلن باره مورد توجه قرار می گیرد عبارتنداز:
-پلاسما فرز یا تعویض پلاسما (به خصوص در دو هفته اول)
-تجویز ایمونوگلوبولین وریدی (IVIG)
-در موارد اختلالات تنفسی با توجه به میزان مشکل بیمار، لوله تراشه یا دستگاه تنفس مصنوعی به کار می رود و یا تراکئوستومی انجام می شود.
-فیزیوتراپی
-مراقبت های پرستاری
-کنترل دقیق عملکرد قلبی-عروقی (به خصوی در مرحله حاد)
منابع:
-انتظارى طاهر،محمد؛ بيناى مطلق،همايون؛زمانى،بابك. ترجمه: بيماريهاى اعصاب هاريسون. شركت نشر دانشامروز.
-سلطان‏زاده،اكبر.بيماريهاى مغز و اعصاب و عضلات. انتشارات جعفرى.شابک:1-03-6088-964
-قاضى جهانى،بهرام. ترجمه مبانى طب سسيل، بيماريهاى مغز و اعصاب.مرکز نشر اشارت.

[نازلی]

علل و عوامل Guillen Barre Syndrome "سندرم گیلن باره" چیست؟

تعریف :
سندرم گیلن باره اختلال نادری است که در نتیجه حمله سیستم ایمنی بدن به اعصاب محیطی ایجاد می شود به دنبال این حمله احساس ضعف در ماهیچه ها، بی حسی، گزگز و گاهی اوقات فلجی دیده می شود.

علل و عوامل :
علت این بیماری هنوز به روشنی مشخص نیست ولی معمولاً بعد از یک عفونت ویروسی مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا اتفاق می افتد همچنین بعد از عفونت با یک باکتری به نام کامپیلکوباکتر هم ممکن است بیماری بروز نماید عفونت با کامپیلوباکتر ممکن است بعد از خوردن آب آلوده یا غذای نپخته ( مخصوصاً مرغ و ماهی و ... ) رخ دهد.
در بعضی موارد ممکن است علایم گیلن باره بعد از اعمال جراحی اتفاق بیفتد گاهی هم هیچ گونه عامل شناخته شده ای وجود ندارد اما در همه موارد ذکر شده به طور حتم اختلال درعملکرد سیستم ایمنی وجود دارد.

علایم و نشانه ها :
نشانه های گلین باره معمولاً با بی حسی و ضعف در پاها شروع می شود (ممکن است شما احساس گزگز شدن داشته باشید) نشانه ها اغلب در عرض مدت کمی حدود چند روز یا چند هفته به قسمت های بالایی بدن کشیده می شود؛ بازوها و اندام فوقانی ضعیف و بی حس می شوند. گاهی اوقات ضعف آن قدر شدید است که شما اصلاً قادر به راه رفتن نیستید و همچنین ممکن است به فلجی کامل منجر شود.

تشخیص :
آزمایش دقیق و قطعی برای تشخیص گیلن باره وجود ندارد اما تشخیص براساس علایم از جمله ضعف ماهیچه ها و ناتوانی در راه رفتن ، آزمایشات و تاریخچه ی بیماری شما صورت می گیرد . پزشک یا پرستار از شما درباره علایم و نشانه ها می پرسد و شما را معاینه می کند.
آزمایشاتی که برای شما انجام می شود شامل:
1- نوار عصب و عضله
2- گرفتن آب کمر از کانال نخاعی

درمان :
گلین باره درمان قطعی ندارد اما راههایی وجود دارد که علائم را بهبود می بخشد :
الف ) IvIg (ایمنوگلوبولین درمانی ) : این دارو از جنس پروتئین است و سیستم ایمنی را دربرابر حملات آنتی بادی های مهاجم محافظت می کند.
ب) پلاسما فرزیس: دستگاهی به بدن شما وصل می شود که خون به درون آن کشیده می شود و آنتی بادی ها ی حمله کننده به اعصاب بدینوسیله از خون جدا می شوند . این آنتی بادی ها، پروتئین هایی هستند که در خون وجود دارند و باعث حمله به سیستم ایمنی بدن می شوند.

برای این که تحت نظر باشید و امکان درمان علایم بیماری وجود داشته باشد، احتمالاً در بیمارستان بستری می شوید.
در موارد پیشرفته بیماری ممکن است شما قادر به خوردن از راه دهان نباشید، که برای شما لوله ی بینی - معدی می گذارند و از طریق لوله به شما غذا داده می شود. رژیم غذایی شما باید پرکالری و پر پروتئین باشد تا قدرت عضلاتی شما حفظ و بازسازی شود. ممکن است غذا با حجم کم و در دفعات زیاد برای شما تجویز شود.
در زمان بستری بودن در بیمارستان اگرضعف عضلات تنفسی موجب تهویه نامناسب و اختلال تنفس در شما شود ممکن است به دستگاه تنفس مصنوعی نیاز پیدا کنید.
تا زمانی که در بیمارستان بستری هستید پزشک و پرستار به منظور جلوگیری از عوارض ناشی از بی حرکتی اقداماتی را برای شما انجام می دهند. ممکن است برای کمک به حفظ قدرت و انعطاف پذیری عضلاتتان فیزیوتراپی شوید.
علاوه برموارد فوق از داروهای زیر برحسب نیاز و به منظور تسکین علایم استفاده می شود:

1- کورتون که التهاب و تورم اعصاب را کاهش می دهد.
2- سرکوب کننده ایمنی مانند آزارام یا سایتوکسان که در مرحله حاد بیماری تجویز می شود.
3- مسکن ها و ضد درد ها مانند آسپیرین.
4- سایر داروها مانند کاربامازپین.

پیش اگهی :
این بیماری سه مرحله حاد ، نقاهت و بهبودی دارد. معمولاً افراد مبتلا به گیلن باره بهبود می یابند اما ممکن است زمان زیادی طول بکشد. در اکثر افراد ضعف در طی 3-2 هفته بدتر شده و سپس شروع به بهتر شدن می کند و بعد از مدتی به طور کامل از بین می رود اگرچه بهبودی کامل ممکن است تا 2 سال طول بکشد. بعضی از افراد تا ماهها ضعف دارند و در موارد کمی این ضعف تا سال ها باقی می ماند، بعضی دیگر هم هرگز قدرت عضلاتشان بر نمی گردد. گاهی اوقات این سندرم بعد از اولین حمله دوباره عود می کند

نحوه مراقبت از خود:
• از مصرف سیگار و الکل خودداری کنید.
• با دقت توصیه های پزشک و پرستارتان را دنبال کنید.
• داروی خود را درست و سر وقت مصرف کنید.
• اگر فیزیوتراپی می شوید به دقت ورزش های فیزیوتراپی را انجام دهید تا عضلاتتان دوباره انعطاف پذیر و قدرتمند شود.
• مشاوره با یک روانشناس به سازگار شدن شما با شرایط بیماری و کیفیت زندگی مطلوب کمک می کند.

[chipchip]

نام بیماری:
سندرم گیلن باره



تعریف :
سندرم گیلن باره اختلال نادری است که در نتیجه حمله سیستم ایمنی بدن به اعصاب محیطی ایجاد می شود به دنبال این حمله احساس ضعف در ماهیچه ها ، بی حسی ، گزگز و گاهی اوقات فلجی دیده می شود.

علل و عوامل :
علت این بیماری هنوز به روشنی مشخص نیست ولی معمولاً بعد از یک عفونت ویروسی مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا اتفاق می افتد همچنین بعد از عفونت با یک باکتری به نام کامپیلکوباکتر هم ممکن است بیماری بروز نماید عفونت با کامپیلوباکتر ممکن است بعد از خوردن آب آلوده یا غذای نپخته ( مخصوصاً مرغ و ماهی و ... ) رخ دهد .

در بعضی موارد ممکن است علایم گیلن باره بعد از اعمال جراحی اتفاق بیفتد گاهی هم هیچ گونه عامل شناخته شده ای وجود ندارد اما در همه موارد ذکر شده به طور حتم اختلال درعملکرد سیستم ایمنی وجود دارد .

علایم و نشانه ها :
نشانه های گلین باره معمولاً با بی حسی و ضعف در پاها شروع می شود (ممکن است شما احساس گزگز شدن داشته باشید) نشانه ها اغلب در عرض مدت کمی حدود چند روز یا چند هفته به قسمت های بالایی بدن کشیده می شود ؛ بازوها و اندام فوقانی ضعیف و بی حس می شوند . گاهی اوقات ضعف آن قدر شدید است که شما اصلاً قادر به راه رفتن نیستید و همچنین ممکن است به فلجی کامل منجر شود .

تشخیص :
آزمایش دقیق و قطعی برای تشخیص گیلن باره وجود ندارد اما تشخیص براساس علایم از جمله ضعف ماهیچه ها و ناتوانی در راه رفتن ، آزمایشات و تاریخچه ی بیماری شما صورت می گیرد . پزشک یا پرستار از شما درباره علایم و نشانه ها می پرسد و شما را معاینه می کند .

آزمایشاتی که برای شما انجام می شود شامل :
1- نوار عصب و عضله
2- گرفتن آب کمر از کانال نخاعی

درمان :
گلین باره درمان قطعی ندارد اما راههایی وجود دارد که علائم را بهبود می بخشد :

الف ) IvIg: ( ایمنوگلوبولین درمانی ) این دارو از جنس پروتئین است و سیستم ایمنی را دربرابر حملات آنتی بادی های مهاجم محافظت می کند .

ب) پلاسما فرزیس : دستگاهی به بدن شما وصل می شود که خون به درون آن کشیده می شود و آنتی بادی ها ی حمله کننده به اعصاب بدینوسیله از خون جدا می شوند . این آنتی بادی ها، پروتئین هایی هستند که در خون وجود دارند و باعث حمله به سیستم ایمنی بدن می شوند.

برای این که تحت نظر باشید و امکان درمان علایم بیماری وجود داشته باشد ، احتمالاً در بیمارستان بستری می شوید .

در موارد پیشرفته بیماری ممکن است شما قادر به خوردن از راه دهان نباشید ، که برای شما لوله ی بینی - معدی می گذارند و از طریق لوله به شما غذا داده می شود . رژیم غذایی شما باید پرکالری و پر پروتئین باشد تا قدرت عضلاتی شما حفظ و بازسازی شود . ممکن است غذا با حجم کم و در دفعات زیاد برای شما تجویز شود .

در زمان بستری بودن در بیمارستان اگرضعف عضلات تنفسی موجب تهویه نامناسب و اختلال تنفس در شما شود ممکن است به دستگاه تنفس مصنوعی نیاز پیدا کنید.

تا زمانی که در بیمارستان بستری هستید پزشک و پرستار به منظور جلوگیری از عوارض ناشی از بی حرکتی اقداماتی را برای شما انجام می دهند . ممکن است برای کمک به حفظ قدرت و انعطاف پذیری عضلاتتان فیزیوتراپی شوید .

علاوه برموارد فوق از داروهای زیر برحسب نیاز و به منظور تسکین علایم استفاده می شود :

1- کورتون که التهاب و تورم اعصاب را کاهش می دهد.

2- سرکوب کننده ایمنی مانند آزارام یا سایتوکسان که در مرحله حاد بیماری تجویز می شود .

3- مسکن ها و ضد درد ها مانند آسپیرین

4- سایر داروها مانند کاربامازپین

پیش اگهی :
این بیماری سه مرحله حاد ، نقاهت و بهبودی دارد . معمولاً افراد مبتلا به گیلن باره بهبود می یابند اما ممکن است زمان زیادی طول بکشد .در اکثر افراد ضعف در طی 3-2 هفته بدتر شده و سپس شروع به بهتر شدن می کند و بعد از مدتی به طور کامل از بین می رود اگرچه بهبودی کامل ممکن است تا 2 سال طول بکشد . بعضی از افراد تا ماهها ضعف دارند و در موارد کمی این ضعف تا سال ها باقی می ماند ، بعضی دیگر هم هرگز قدرت عضلاتشان بر نمی گردد . گاهی اوقات این سندرم بعد از اولین حمله دوباره عود می کند

نحوه مراقبت از خود :
از مصرف سیگار و الکل خودداری کنید .
با دقت توصیه های پزشک و پرستارتان را دنبال کنید .
داروی خود را درست و سر وقت مصرف کنید .
اگر فیزیوتراپی می شوید به دقت ورزش های فیزیوتراپی را انجام دهید تا عضلاتتان دوباره انعطاف پذیر و قدرتمند شود .
مشاوره با یک روانشناس به سازگار شدن شما با شرایط بیماری و کیفیت زندگی مطلوب کمک می کند .