[7714]

به نظر من جز ضرر چیز دیگه ای برام نداشت-دوری از اجتماع- نداشتن دوست -حتی دوستانی که داشتم به خاطر ناتوانیم به مرور زمان فراموشم کردن --ترحم اطرافیان و ...........

[شهرزاد]

دوستان عزیز منظوره من روحیه این دختر بود نه مریضیش و علائمش...

با این همه مشکل و گرفتاریش باز حرف از روحیه میزنه

من اینو میگم

[ahmad ebrahimi]

من که ام اس ندارم اما مزیت ام اس برای من پیدا کردن دوستای گلی بود
امیدوارم از این نعمت بی نصیب نشم

[Ghost]

برای منم مزیت پسوریازیس و ام اس پیدا کردن دوستان خوب بیشتر بوده که به دوستیشون افتخار میکنم .

[yas]

مزیتهای خیلی خوبی داشته یکیشهمینکه دارم میبینم کیا دوست دارن سر به تن ادم نباشه و کیا دوست واقعی و همدرد هستن
که بجز خانوادم در کسی ندیدم و نمیبینم البته من چون مفقود الاثر هستم و کسی نمیدونه بیمارم بهتره چون نمیدونن بیشتر میشناسم تا اینکه بگم من یه ام اسی هستم و ...

---

یکی دیگه از مزیتاش اینکه مواظب باشید گول کسی رو نخوردی شماها لیاقت هر کسی رو ندارید و یه فرشته هستین

---

با احساستر و مهربونتر شدم ولی زودتر عصبی میشم

---

من خودم خودخور و صبور بودم ولی الان دیگه یه نمونه و الگو هستم اولا که از همون روز اول خودم چون اراده کردم و باید اینکارو میکردم به خودم امپول زدم تا الان که حتی دکتر میگه چطوری تو به پشتت امپول به این بزرگی رو میزنی ؟
میگم من پسر شجاعم دیگه بالاخره هر چی رو بخوای میتونی

[Aynaz]

یکی از مزیتاش اینه که وقتی از مسئله ای ناراحت و عصبی میشمو میخوام حرص بخورم به خودم میگم : هی آیناز بیخیال...لبخند بزن..دنیا دو روزه
حالا بقیه ی مزایاش که یادم اومددوباره میام مینویسم

---

خوبه علی آقا

ولی میدونیش چی جالبه؟؟

اینکه بعد یه مدت فراموش میشه.....
همه خوبیها به طرف یا حتی ام اس عادی میشه واسه همه جز واسه مادر

شهرزاد جان موافقم باهات شدییییییییییییید

[مهدی4]

با سلام و وقت بخیر حضور دوستان خوبم
فکر می کنم همه دوستان به خیلی از جنبه های مختلف و متفاوت این بیماری ناشناخته آشنا باشید. مطمئنا برای رهایی از اون باید تغییراتی در نحوه تغذیه و شیوه زندگی و تعاملات خودمون مخصوصا از جنبه روحی و روانی و عادات خودمون برای رهایی از اون بدیم. این به اون معنی نیست که تا قبل از اون ما با شیوه اشتباهی از این لحاظ رفتار می کردیم ولی واقعیت اینه که این حساسیت ها و زود رنج بودن ها و حرص و جوش خوردن های گاها بی مورد این توخود ریختن ها تا حد انفجار و گوشه گیری های بیش از حد و تحمل فشارهای روحی زیاد و خیلی چیزای دیگه که تو تجربیات همتون هست که همه اینا ناشی از طبیعت سرد ماست یا باعث این طبع شده ولی به هر حال عامل اصلی این مشکل ماهاست. اینه که خواستم اگه دوست داشته باشین تجربیات خودتونا از این جنبه ارسال کنین تا همه از تجربیات همدیگه استفاده کنیم. من به تجربه مطمئن شدم تا وقتی این مشکلات روحی را حل نکنیم هیچ داروی شیمیایی یا گیاهی نمیتونه تاثیر بخش باشه لطفا بگین شما هم به این مسئله رسیدین و برای حل این مسئله چیکار کردین. ممنون از همه

[nazii]

ديگه خودمو تا از پا افتادن خسته نميکنم بيشتر به تغذيه و سلامتم اهميت ميدم بيشتر سعی ميکنم بخندمو خوش اخلاق باشم و اينکه تمام تلاشمو ميکنم که کمتر عصبی بشم...

[parastoo joon]

قبلنا نسبت به مسائل روزمره و رفتار دیگران خیلی عصبی میشدم و حرص میخوردم،اما الان به جاش لبخند میزنم(البته بگم انقدرا هم آروم نیستما و هنوز خیلی حرص میخورم اما به نظرم نسبت به قبل خیلی کمتر شده)
و اینکه سعی میکنم بیشتر به فکر خودم باشم.

[ثریا]

من از 1391.1.1 از این رو به اون رو شدم.
کی گفته ام اس لاعلاجه؟
من باید خوب بشم.تغییر از این بیشتر؟تفاوت از این بیشتر؟