2011/05/02, 02:59 PM
منم هميشه اين مشكل رو داشتم و تا دلت بخواد تزريقاتيمو عوض كردم تا اينكه مادر دوستم كه فوق العاده زن صبور و با محبتي تا چند وقت هر چهارشنبه كه تزريق داشتم يا ميومد خونمون يا من مي رفتم خونشون كه خوشبختانه بقدري اين زن آروم و با حوصله برام تزريق انجام داد كه ديگه نه جاش مي سوخت نه ملتهب شده ( خدارو شكر) و از اون به بعد هم به مادرم آموزش داد البته مامانا رو كه ميشناسيد خودشون اول پس ميوفتن بد تزريق ميكنن در هرصورت اگر قبل از تزريق بتوني روحيه ات رو شاد نگه داري و اونقدر بخندي كه عضلت شل بشه اصلا نمي فهمي چي شد؟ باورت نميشه ولي براي من خيلي خوب جواب داد من حتي نصف استامينوفن هم نمي خورم البته فرداش يكم ديرتر بيدار ميشم (حدود 10 صبح) ولي در كل از زمانيكه تزريقم خوب شده كمتر اذيت مي شم.
باران رحمت الهي هميشه مي بارد تقصير ماست كه كاسه هايمان را بر عكس گرفته ايم
