[sadaf]

یه چیزی تازگیا خیلی اذیتم میکنه نمیدونم به خاطر مشغله زیادمه یا به خاطر ام اس تمرکز ندارم و مطالعه تعطیل شده وهمش هی همه چی رو فراموش میکنم همیشه فکر میکنم که اگه قرار بود خودم هم توی اینکه کجام از کار بیافته بتونم نظری داشته باشم کجا رو باید پیش کش کنم طبق بررسی های به عمل اومده پاهامو از همه کمتر لازم دارم لااقل میشه بایه چیزی کم کاریشو جبران کرد فکر کنم خل شدم ولی خوب فکر کنین اگه این چرت و پرت ها رو تو خونه بگم چه قشقرقی به پا میشه و خوب اینها چیزاییه که خیلی مغزمو مشغول میکنه

این متنو که خوندم ، مثل همیشه با افکار منفی مبارزه کردم ولی موفق نشدم اونقدر تو ذهنم بهش فکر کردم که بالاخره اشکم سرازیر شد.چون هرچند احتمال وقوع این مسائلو برای حفظ روحیه انکار میکنم ولی ته دلم گاهی یواشکی یه گریزی می زنم و نگران آیندمم .
آیدا جون تو که 2تا دختر ماه داری که همیشه همراه و غمخوارت خواهند بود .ما چی .
همیشه با این افکار منفی مبارزه میکنم.سعی میکنم جملات مثبت تلقینی رو تکرار کنم .مثل این جمله که :اگه منتظر زیباییها در زندگی باشید زیباییها اتفاق می افتد.
به خودم اطمینان میدم که کارمون به فلج شدن نمیرسه.و درمان ام اس رو محقق شده میبینم.کاش همه بچه ها اینطوری فکر کنن.اون وقت با توجه به علم نوین روانشناسی مثل برنامه راز همه نیروها و انرژیهای موجود در کائنات جمع میشن و در راستای افکار ما حرکت میکنن.گفتن افکار تبدیل میشن به اجسام.پس بیاید مثبت فکر کنیم.البته نه اینکه فقط به مقابله بپردازیم چون یه اصل دیگه هم میگه :
با هرچه مقابله کنید ایستادگی میکند .پس باید با ایمان قلبی درمان رو محقق شده ببینیم.خدای رحمان مارو طوری آفریده که مثل خودش میتونیم بیندیشیم و خلق کنیم.میگه:
عبدی اتعنی حتی اجعلک مثلی او مثلی أن عقول کن فیکون أنت تعول کن فیکون

بخواهی بشود ، اندیشه کنی محقق شود،اراده کنی به دست آوری[/b]

[b]