[goli61]

اگر ام اس نداشتم هم خوب بود هم خوب نبود.
مزایا:
راحت زندگی میکردم.
خیلی دغدغه هایی که الان دارم نداشتم.
برنامه ریزی زندگی ،کار و تحصیلم راحت تر بود.
اینهمه برای اطرافیانم مشکل درست نمی کردم.
فرصت های زیادی از زندگیم رو بخاطر غمگینی بیش از حد برای بیماریم از دست نمیدادم.
شادتر از الان بودم.
حافظه م بهتر کار میکرد.
معایب:
دوستای گل ام اس سنتری رو نداشتم.
به خیلی از معجزات خدا اینجوری اعتقاد نداشتم.
لذت گذشت و محبت واقعی رو به این شکل نمی چشیدم.
تا این حد به خدا نزدیک نمی شدم.
سعادت دعای خالصانه و از ته دل رو پیدا نمی کردم.
ارزش لحظه لحظه زندگی رو درک نمی کردم.
لذت های به ظاهر کوچیک رو حس نمی کردم.
خلاقیت هام و توانایی هام تا این اندازه بالا نمی رفت.
به سلامت خودم و راههای رسیدن به اون و دوری کردن از چیزایی که برام ضرر داشت اهمیت نمیدادم.

وقتی نگاه می کنم می بینم جنبه های منفی نداشتن ام اس از مثبتاش بیشتره!
پس خوش به حال من!
خدایا شکرت که به من ام اس رو هدیه کردی.شاید که بیماری من فرصت تکامل من و تبدیل مس وجودم به طلا باشه!!!