[soha]

من فکر می کنم این موضوع رو شما باید هرچه زودتر به دخترتون بگید. چون خودم تجربه اینو داشتم که این موضوع خیلی بد به من گفته شد، هیچوقت فراموشش نمی کنم. از مطب دکتر تا خونه رو گریه کردم (البته اون موقع دکترم جناب صحراییان نبود، سوء تفاهم پیش نیاد). بعد از اون هم اطرافیان سعی می کردند طوری رفتار کنند که انگار هیچ اتفاقی نیفتاده و من ام اس ندارم، و این بیشتر از هرچیز ناراحت کننده بود، البته این کار از روی دلسوزی بود ولی حس خوبی رو در من ایجاد نمی کرد. در هر صورت نظر من به عنوان یه دختر اینه که با دخترتون صادقانه با بیماریش صحبت کنید و تمام جوانب و مشکلات رو همون طور که هستند باهاش درمیون بذارید. امیدوارم مفید واقع بشه.

شاد باشید