2009/09/28, 11:25 PM
سلام سيماي عزيز وخوش سيما(مطمئنا).بايد بگم :نامت و خوندم خوبه من /اشك چكوندم خوبه من/يه لحظه بردم خودمو جاي تو نشوندم خوبه من/ نوشته بودي...� سيما جان همهء حرفهات قبول .منم همچين فكري ميكنم وفكر كنم بيشتره بچه ها هم ... ولي بيا دنبال راه حل باشيم .بالاخره تا كي ميخواييم مجرد بمونيم؟ چرا انقدر ما ها زندگي رو سخت ميگيريم؟اگه مرديم .اون دنيا از ما سئوال كردند چرا ازدواج نكردي دليل قانع كننده اي داريم؟ اگه حرفي هم بزنيم ميگن مگه زبونم لال توخدايي مگه روزيه آدم ها دست تو بود؟.اينكه گفتي فقط يك ام اسي ميتونه يك ام اسي رو درك كنه منم موافقم.(ولي رسم اينطوره كه بيشتره اوقات دست يك انسان بيما رو يك انسان سالم ميگيره.بجز در شرايط استثنا مثل جنگ وگير كردن در شرايط سخت و... ) ولي نبايد هم گفت در آينده هيچ اتفاقي براي ما� نميوفته .كمي هم بايد احتياط كرد. و زماني هم كه ميخوايم ازدواج كنيم به طرف مقابل شرايط بيماري رو با حضور در مطب پزشك بگيم. چون دكتر بهتر ميتونه كمك كنه. در مورد برادرتون هم چون يك انسان سالمه اختيار داره ... وبايد قبول كنيم كه ما بايد توقغ هامون رو پايين بياريم.ولي فكر نكنم بتونيم چون يه زمان ما هم سالم بوديم. يك يا علي� كارشه سيما جونم. يا علي� � � � � � � � � � � � � � � � � � �