[TootFarangi]

من تو انجمن چند نفری رو دیدم که مثل مجسمه بودن و کلن بهت زده برای بیماریشون یکی رو هم دیدم که با اینکه پسر بود ولی از این پسر های لوس یکی یک دونه بود که مامانش با خودش زار زار گریه می کردن خیلی صحنه حال به هم زنی بود !
من با خودم فکر می کنم من واقعا چقدر صبورم ؟
من یک زمانی عضو اکتیو هلال احمر بودم و کلی واسه خودم برو بیا داشتم . کارت فعال و .. داشتم که از اینایی می خواستم بشم که می شینن تو چادر ها دم عید به مسافرها نقشه راه میدن
منتها به من گفتن باید بری دوره تکمیلی را هم ببینی ، رفتم پرس و جو کردم دیدم تو دوره تکمیلی آمپول زدن رو یا می دن و بخیه زدن و ... حالم بد شد کلن دست و پام سست شد اصلا نتونستم طاقت بیارم حالا دارم یک شب در میون به خودم آمپیول می زنم چند وقت پیش هم رفتم سر یکی داشت از این آمپول های خفن میزد وایسادم کمک دادم .
حالا تصمیم کبری گرفتم برم دوره تکمیلی رو هم ببینم تو هلال احمر
ازدواج برای کسانی خوبه که اگر زندگی مشترک داشته باشن مانع از پیشرفت شون نشه ! من دق می کنم اگر یکی بیاد با من ازدواج کنه بعد بگه کامپیوتر روزی 5 ساعت فقط
البته قسمت یه چیزیه که وقتی جلو میری و بررسی می کنی می بینی واقعا چشم و گوشت بسته شده ...
منتها من یک عقیده ای دارم توی زندگی اونم اینه که : "کار آن است که خدا بسازد " نه بنده ی خدا .
پس چرا جوش بخورم ؟
خدا خودش گفته وقتی کاری رو به من میسپاری دیگه هی گیر نده که چی شد ؟ پس کو ؟ پس کی میدی ؟ نمی دی ؟ قهر کردی ؟ چرا ؟ چی ؟ کی ؟ ...
خدا گفته اگر چیزی رو به من میسپارین دیگه بسپارین و دنبالش رو نگیرین من خودم هر موقع وقتش باشه بهتون میدمش