[maya]

من فقط از تجربه زندگي متاهلي خودم مي نويسم

به نظرمن اگه دو بيمار ام اسي با هم ازدوا ج كنند خيلي بهتر مي تونن همو درك كنند به دلايل ذيل :

1- اين خيلي زياده خواهي هستش كه انتظار داشته باشيم يك انسان سالم بيمار ام اسي را درك كنه و خيلي از انتظاراتش كه ما قادر به انجامش نيستيم را در نطفه خفه كنه . درشرايطي كه خودمان از عاقبت بيماري خودمون مطمن نيستيم اين ناعادلانه است كه بخواهيم اين نگراني را با فرد سالمي شريك شويم .و چه بسا ارزو هاي ان فرد را ناخواسته به باد بدهيم .

2- انسان ها در طي زمان تغييرمي كنندچون هيچ چيز در زندگي مطلق نيست كسي كه امروز عاشق ماست در فراز ونشيب سختي هاي زندگي پا پس مي كشد واين ما هستيم كه بيشترين ضرررا متحمل مي شويم اكه پاي بچه هم وسط باشه كه بدتر.

3- نظرات اطرافيان فرد مورد علاقه ما, كه در دراز مدت فشار رواني زيادي چه به ما و چه به فرد مورد علاقه ما وارد مي كنندچون ممكن است بيماري ما پيشرفت كنه و ما نتوانيم ان را مخفي كنيم .

4-در صورت ازدوا ج با يه فرد اشتباه , به خاطر ام اس بايد دايما باج بدهيم که در دراز مدت از اعتماد به نفس ما به شدت کم مي کنه ودر نهايت باعث شکست ازدوا ج مي شه.