2011/02/05, 09:22 PM
(2011/02/05, 07:54 PM)ho.kakavand نوشته است: سلام ...میدونی تفاوت شاید تو نگاههای ما به زندگی باشه. ازدواج و کنار هم قرار گرفتن دو نفر فاکتورهای زیادی می طلبه برای خوشبخت شدنشون. هر کدومشون هم یه وزنی داره.
بله ، کاملاً این یک نظر شخصی بنده بود. وی من از شما سوال دارم : می خواستم بدانم شما وقتی تا حالا تشنه نشده باشی چطور می توانی ادعا کنی یک تشنه را به طور واقعی درک می کنی. اگر تا بحال گرسنگی نکشیده باشی چطور می توانی یک گرسنه را بطور واقعی درک کنی که الان آنها چه حالی دارند(گرسنه و تشنه).
درک کردن طرفین هم یه فاکتور مهمه اما اینکه حتما طرف مقابلت مثله خودت باشه تا درکت کنه و زندگیت شیرین بشه یکم ساده انگارانه است.
ام اس و مشکلاتش یه رفتار ذاتی ما نیست که حتما طرف مقابل باید داشته باشه تا بفهمه. هر درد و رنجی می تونه قابل درک برای همه انسان ها باشه.
واقعا اگه دو نفر بتونن و بخوان همدیگه رو دوست داشته باشن و برای هم فداکاری کنن که سخته این شرایط تو دنیای فعلی واقعا فرقی نمی کنه ام اس باشه یا نباشه.
خیلی از جانبازای قطع نخاعی تو جنگ ازدواج های موفقی با افراد سالم داشتن. نیازی نبود طرفشون قطع نخاع باشه تا حتما اونا رو درک کنه.
شاید کمی بیم و امید تو این قضیه باشه. اما حرف من اینه که محدود کردن و خط قرمز کشیدن برای خودمون بی انصافی برای خودمونه.
هميشه مردم لباس هاي كهنه و پوسيده اشون رو دور مي ندازن دارم به اين فكر مي كنم كه چرا بعضي ها افكار كهنه و پوسيدشون رو هيچ وقت دور نمي ندازن
