[موناامیدوار]

راستش خیلی ناراحتم....خواستگارم که پاشنه درخونمونو دراورده بود وقتی فهمید ام اس دارم اول قبول کرد..گفت چیزی نیس...مسئله ای نیس
بیماریه دیگه....اما حالا اومده میگه شما کی خوب میشی؟میگم منظورت از خوب شدن چیه؟الانشم خوبم.....میگه نه!!!ینی تزریق نداشته باشی و...
گفتم نمیدونم....شاید تا همیشه استفاده کنم....یه نگاه عاقل اندر سفیه انداخت و گفت تو که اینجوری هستی ازدواج واسه چیته؟میخوای چیکار؟
(پدرم قبل این موضوعا گفت اگه کسی باهات ازدواج کنه خودم داروهاتو برات میخرم...اما به این آقا من نگفته بودم...خوشحالم که نگفته بودم)
بدون حرفی گفتم بفرمایید بیرون...گفت ایشالله شفا پیداکنی..اگه سالم بودی حتما باهات ازدواج میکردم...گفتم بیمار مغز معیوب توعه..به دعات نیازی ندارم
امثال اینا حق زندگیو از ادم میگیرن...
محسناتمو نمیبینه..تحصیلاتم...هنرم...استعدادم...شخصیتم...اخلاقم...فقط ام اسو میبینه...البته این دهمین نفری بود که رفت باتفاوت اینکه همه همون موقع گفتن نه..اما این اولش قبول کرد...
سوالم اینه...باید قید تاهلو بزنیم ماها؟؟؟؟