2014/03/08, 05:36 PM
معلولیت
فاطمه-صالحی
۲۳ سال قبل در غروب یکی از روزهای زمستانی دختری به دنیا آمد که دو دست و یک پا نداشت. دختری که اگر آن روزها می دیدیش می گفتی پاهای رنجورش پر پیچ و خم ترین روزهای حادثه ای را چگونه تاب خواهند آورد! و دستهایش که در جست و جوی پناهگاهی امن، هر لحظه نبودن خویش را به گریه های کودکانه می سپردند، سکان زندگی را چگونه در خود خواهند فشرد!
سالها از آن می گذرد و امروز همان پاهای رنجور و دستهای نداشته، سخت ترین روزهای حادثه را آنچنان ایستادند و سکان زندگی را چنان در خود فشردند که اکنون پس از ۲۳ سال اگر به آنها بخواهی بگویی معلول، از دستها و پاهای خودت شرمگین می شوی!
اینها را فاطمه صالحی نوازنده سنتور و دانشجوی رشته موسیقی، دختری که از ناحیه ۲ دست و یک پا معلول است می گوید و ادامه می دهد پاهای رنجور من، مرا به دانشگاه می برند، با من ورزش می کنند و تمام روزهای زندگی را با من راه می آیند و دستهایم، تواناتر از هر دست توانایی برایم سنتور می زنند و با من زندگی می کنند. می گوید خانواده ام ارزشمندترین چیزی است که دارم و تمام تلاشم را برای خوشحال کردن آنها می کنم.
فاطمه-صالحی
۲۳ سال قبل در غروب یکی از روزهای زمستانی دختری به دنیا آمد که دو دست و یک پا نداشت. دختری که اگر آن روزها می دیدیش می گفتی پاهای رنجورش پر پیچ و خم ترین روزهای حادثه ای را چگونه تاب خواهند آورد! و دستهایش که در جست و جوی پناهگاهی امن، هر لحظه نبودن خویش را به گریه های کودکانه می سپردند، سکان زندگی را چگونه در خود خواهند فشرد!
سالها از آن می گذرد و امروز همان پاهای رنجور و دستهای نداشته، سخت ترین روزهای حادثه را آنچنان ایستادند و سکان زندگی را چنان در خود فشردند که اکنون پس از ۲۳ سال اگر به آنها بخواهی بگویی معلول، از دستها و پاهای خودت شرمگین می شوی!
اینها را فاطمه صالحی نوازنده سنتور و دانشجوی رشته موسیقی، دختری که از ناحیه ۲ دست و یک پا معلول است می گوید و ادامه می دهد پاهای رنجور من، مرا به دانشگاه می برند، با من ورزش می کنند و تمام روزهای زندگی را با من راه می آیند و دستهایم، تواناتر از هر دست توانایی برایم سنتور می زنند و با من زندگی می کنند. می گوید خانواده ام ارزشمندترین چیزی است که دارم و تمام تلاشم را برای خوشحال کردن آنها می کنم.
