این مقاله رو که خوندم دیدم نوشته مستلزم نگه داشتن نفس می باشد !
کیفیت تصویری در MRA
معمولاً بهبود کیفیت تصویری در MRA را با مقیاس هایی همانند قدرت تفکیک می سنجند. و معمولاً نیز بهبود قدرت تفکیک با خود عواقبی همانند کاهش سیگنال مفید (SNR) بهمراه دارد. اما میتوان این مشکلات را با راه حل هایی همانند استفاده از سیستمهای ام آر آی با قدرت میدان Bo بالاتر، ویا استفاده از ماده حاجب مناسب تصحیح نمود.
روشهای بهبود کنتراست در MRA
کنتراست بین خون کرنری (coronary blood pool) و بافتهای احاطه کننده را میتوان با روشهایی مثل اثر درون-جریانی (in-flow effect) و یا با بکارگیری پیش-پالسهای تشدید مغناطیسی (pre-pulse MR) کنترل کرد.
افزایش کنتراست بین شریانهای کرنری و بافتهای اطراف تا کنون با روشهایی مثل استفاده از پیش-پالسهای اشباع چربی (fat saturation pre-pulses) نشان داده شده است. از روشهای بکار رفته دیگر میتوان موارد زیر را نام برد:
پیش-پالسهای کنتراست انتقال مغناطیسی (Magnetic Transfer Contrast pre-pulses)
پیش-ضربانهای T2 (موسوم به T2Prep) که از اختلاف ذاتی T2 بین خون و بافتهای میوکاردیوم بهره میبرد.
با بکارگیری این تکنیکها، لومن کرنری روشن بهنظر رسیده، و میوکاردیوم اطراف با شدت سیگنال کمتری دیده میشود. اما بطور وارونه نیز میتوان عمل کرد: در روش MRA خون سیاه (black blood MRA)، سیگنال لومن کرنری است که تضعیف میگردد، و در عوض بافت اطراف دارای شدت سیگنال بالایی است.
استفاده از ماده حاجب در MRA
همانند تصویرگیری در ام آر آی، بهدنبال استفاده از ماده حاجب در آنژیوگرافی تشدید مغناطیسی، زمان T1 خون کاهش یافته که باعث افزایش کنتراست مفید (CNR) میشود.
و باز همانند ام آر آی، ماده حاجب MRA عموماً بر دو قسم است: ماده حاجب برون-سلولی (extracellular contrast agents)، و ماده حاجب درون-عروقی (intravascular contrast agents).
نمونههای ماده حاجب برون-سلولی عبارتاند از: Dotarem. (Gadoterate meglumin) Guerbet, France.
مگنویست (شرکت Berlex Laboratories، نیوجرزی)
آمنیاسکن (شرکت Nycomed-Amersham، انگلستان)
پروهانس Prohance (شرکت Bracco Diagnostics، نیوجرزی)
و نمونههای ماده حاجب درون-عروقی عبارتاند از:
AMI-227 (شرکت Advanced Magnetics، ماساچوست)
انجیومارک Angiomark (شرکت EPIX Medical، ماساچوست)
کلریسکن Clariscan (شرکت Nycomed-Amersham، انگلستان)
اسید گدوکولتیک B-22956 (شرکت Bracco Imaging SpA، ایتالیا)
از آنجایی که ماده حاجب برون-سلولی نسبتاً بسرعت به فضای خارج از عروق نشت میکند، استفاده از آن مستلزم تصویربرداری دور-اول (first pass imaging) و در نتیجه نگه داشتن نفس توسط بیمار میباشد.
اخذ MRA کرنری دور-اول با ماده حاجب برون-سلولی همچنین توام با محدودیت هایی نظیر نیاز مجدد به تکرار به تزریق ماده حاجب میباشد، بخصوص زمانی که بیش از یک مقطع تصویربرداری گردد. در حقیقت با هر تزریق متوالی، CNR یا کنتراست در واقع کاهش مییابد، چرا که سیگنال ساطع شده از فضای برون-سلولی، مدام پس از تزریق اولیه رفته رفته افزوده میگردد. لذا استفادهٔ از مواد حاجب درون-عروقی این مزیت را بهمراه دارد که اجازه به صرف زمان بیشتری برای اخذ تصویر پس از تزریق ماده حاجب اولیه به ما میدهد. و این بدان معناست که نیازی به استفاده از روشهای حبس نفس دیگر نخواهد بود، و اسکنهای متوالی بدون نیاز به تزریقهای متمادی کمابیش دارای یک CNR خواهند بود.
کاربردهای MRA
از کاربردهای آنژیوگرافی تشدید مغناطیسی تشخیص استنوسیس کرنری میباشد. با اینکه تکنیکهای فعلی حبس نفس کرنری MRA دارای قدرت تفکیک محدودی میباشند، لیکن توانایی تشخیص استنوسیس کرنری پروکسیمال را دارند. ردیف تصویرسازی گرادیان اکو استنوسیس را یک ناحیه کم شدت نشان میدهد.
http://technetium99m.blogfa.com/category/18
[ دوشنبه 3 مرداد1390 ]
سنگ صبور جان ، آخه اگه همون لحظه نگاه میکردن و میدادن خوب بود ، پیششون میمونه تا فرداش و معلوم نیست با با تصویرای دیگه قاطی میشه یا نه ؟

کیفیت تصویری در MRA
معمولاً بهبود کیفیت تصویری در MRA را با مقیاس هایی همانند قدرت تفکیک می سنجند. و معمولاً نیز بهبود قدرت تفکیک با خود عواقبی همانند کاهش سیگنال مفید (SNR) بهمراه دارد. اما میتوان این مشکلات را با راه حل هایی همانند استفاده از سیستمهای ام آر آی با قدرت میدان Bo بالاتر، ویا استفاده از ماده حاجب مناسب تصحیح نمود.
روشهای بهبود کنتراست در MRA
کنتراست بین خون کرنری (coronary blood pool) و بافتهای احاطه کننده را میتوان با روشهایی مثل اثر درون-جریانی (in-flow effect) و یا با بکارگیری پیش-پالسهای تشدید مغناطیسی (pre-pulse MR) کنترل کرد.
افزایش کنتراست بین شریانهای کرنری و بافتهای اطراف تا کنون با روشهایی مثل استفاده از پیش-پالسهای اشباع چربی (fat saturation pre-pulses) نشان داده شده است. از روشهای بکار رفته دیگر میتوان موارد زیر را نام برد:
پیش-پالسهای کنتراست انتقال مغناطیسی (Magnetic Transfer Contrast pre-pulses)
پیش-ضربانهای T2 (موسوم به T2Prep) که از اختلاف ذاتی T2 بین خون و بافتهای میوکاردیوم بهره میبرد.
با بکارگیری این تکنیکها، لومن کرنری روشن بهنظر رسیده، و میوکاردیوم اطراف با شدت سیگنال کمتری دیده میشود. اما بطور وارونه نیز میتوان عمل کرد: در روش MRA خون سیاه (black blood MRA)، سیگنال لومن کرنری است که تضعیف میگردد، و در عوض بافت اطراف دارای شدت سیگنال بالایی است.
استفاده از ماده حاجب در MRA
همانند تصویرگیری در ام آر آی، بهدنبال استفاده از ماده حاجب در آنژیوگرافی تشدید مغناطیسی، زمان T1 خون کاهش یافته که باعث افزایش کنتراست مفید (CNR) میشود.
و باز همانند ام آر آی، ماده حاجب MRA عموماً بر دو قسم است: ماده حاجب برون-سلولی (extracellular contrast agents)، و ماده حاجب درون-عروقی (intravascular contrast agents).
نمونههای ماده حاجب برون-سلولی عبارتاند از: Dotarem. (Gadoterate meglumin) Guerbet, France.
مگنویست (شرکت Berlex Laboratories، نیوجرزی)
آمنیاسکن (شرکت Nycomed-Amersham، انگلستان)
پروهانس Prohance (شرکت Bracco Diagnostics، نیوجرزی)
و نمونههای ماده حاجب درون-عروقی عبارتاند از:
AMI-227 (شرکت Advanced Magnetics، ماساچوست)
انجیومارک Angiomark (شرکت EPIX Medical، ماساچوست)
کلریسکن Clariscan (شرکت Nycomed-Amersham، انگلستان)
اسید گدوکولتیک B-22956 (شرکت Bracco Imaging SpA، ایتالیا)
از آنجایی که ماده حاجب برون-سلولی نسبتاً بسرعت به فضای خارج از عروق نشت میکند، استفاده از آن مستلزم تصویربرداری دور-اول (first pass imaging) و در نتیجه نگه داشتن نفس توسط بیمار میباشد.
اخذ MRA کرنری دور-اول با ماده حاجب برون-سلولی همچنین توام با محدودیت هایی نظیر نیاز مجدد به تکرار به تزریق ماده حاجب میباشد، بخصوص زمانی که بیش از یک مقطع تصویربرداری گردد. در حقیقت با هر تزریق متوالی، CNR یا کنتراست در واقع کاهش مییابد، چرا که سیگنال ساطع شده از فضای برون-سلولی، مدام پس از تزریق اولیه رفته رفته افزوده میگردد. لذا استفادهٔ از مواد حاجب درون-عروقی این مزیت را بهمراه دارد که اجازه به صرف زمان بیشتری برای اخذ تصویر پس از تزریق ماده حاجب اولیه به ما میدهد. و این بدان معناست که نیازی به استفاده از روشهای حبس نفس دیگر نخواهد بود، و اسکنهای متوالی بدون نیاز به تزریقهای متمادی کمابیش دارای یک CNR خواهند بود.
کاربردهای MRA
از کاربردهای آنژیوگرافی تشدید مغناطیسی تشخیص استنوسیس کرنری میباشد. با اینکه تکنیکهای فعلی حبس نفس کرنری MRA دارای قدرت تفکیک محدودی میباشند، لیکن توانایی تشخیص استنوسیس کرنری پروکسیمال را دارند. ردیف تصویرسازی گرادیان اکو استنوسیس را یک ناحیه کم شدت نشان میدهد.
http://technetium99m.blogfa.com/category/18
[ دوشنبه 3 مرداد1390 ]
سنگ صبور جان ، آخه اگه همون لحظه نگاه میکردن و میدادن خوب بود ، پیششون میمونه تا فرداش و معلوم نیست با با تصویرای دیگه قاطی میشه یا نه ؟

چشم ها را بـایـد شست . ، . جـــور دیـگـر بـایــد دیـــد