2012/10/02, 02:05 PM
تشویق به ازدواج با دست خالی
دوشنبه 10 مهر 1391
اجاره‌های مسكن روز به روز بالاتر می‌رود، تورم افزایش می‌یابد و توان مالی جوانان برای تشكیل خانواده، محدودتر از گذشته می‌شود، اما در همین حال وزیر ورزش و جوانان معتقد است «رابطه معناداری بین امكانات و ازدواج وجود ندارد.»
محمد عباسی این جملات را در حالی روز گذشته ایراد كرد كه پیشتر هم وزارت بهداشت اعلام كرده بود؛ «هشت میلیون جوان ایرانی آماده ازدواج هستند.»
چنین اظهار نظرهایی از سوی مسئولان، فقط موجب دلسردی جوانانی می‌شود كه با شنیدن این اظهار نظرها، ناخواسته به این نتیجه می‌رسند كه مسئولان به جنس و عمق مشكلات آنها آگاهی چندانی ندارند.
همچنین وقتی كه خود مسئولان دولتی «شورای رقابت» می‌گویند خط فقر برای خانواده‌های شهری، 946هزار تومان در ماه است؛ این سوال مطرح می‌شود كه آیا در این وضع، بین نبود امكانات و تمایل نداشتن به ازدواج رابطه معناداری وجود ندارد؟
چگونه در شرایطی كه حداقل حقوق ماهانه مصوب شورای عالی كار، 389 هزار تومان برای هر كارگر ایرانی است، می‌توان از جوانان انتظار داشت بدون توجه به پشتوانه اقتصادی و امكانات مالی، خانواده‌ای جدید تشكیل دهند.
این روزها حتی اگر از افراد غیرمتخصص در حوزه اجتماعی هم بپرسید، خواهند گفت كه برای تشكیل یك خانواده جدید، حداقل وجود یك شغل و داشتن سرپناه، از الزام‌های اولیه است، اما بسیاری از جوانان ایرانی از نعمت مسكن بی نصیب هستند و اگر آمارهای رسمی و خوشبینانه را هم ملاك قرار دهیم، حداقل سه میلیون شهروند بیكار در كشور ما وجود دارد.
اگرچه عنوان می‌شود كه نقش مشاوره‌های اجتماعی و سخت نگرفتن خانواده‌ها، روند ازدواج جوانان را تسهیل می‌كند، اما حقیقت این است كه هر قدر هم خانواده‌ها و حتی خود جوانان سخت نگیرند، باز‌هم عاقلانه نیست كه بدون داشتن كف شرایط مالی در مسیر تشكیل خانواده گام برداشت.
در واقع، اگر مسئولان به جای آسان جلوه دادن تشكیل زندگی مشترك و سعی بر پاك كردن صورت مساله، به حل مشكلات معیشتی جوانان اهتمام ورزند، روند ازدواج جوانان به صورت خودجوش افزایش می‌یابد، زیرا حل مشكلات جوانان و تشویق آنها برای تشكیل زندگی مشترك با توصیه، دستور یا سخنرانی قابل حل نیست.
منبع:جام جم
دوشنبه 10 مهر 1391
اجاره‌های مسكن روز به روز بالاتر می‌رود، تورم افزایش می‌یابد و توان مالی جوانان برای تشكیل خانواده، محدودتر از گذشته می‌شود، اما در همین حال وزیر ورزش و جوانان معتقد است «رابطه معناداری بین امكانات و ازدواج وجود ندارد.»
محمد عباسی این جملات را در حالی روز گذشته ایراد كرد كه پیشتر هم وزارت بهداشت اعلام كرده بود؛ «هشت میلیون جوان ایرانی آماده ازدواج هستند.»
چنین اظهار نظرهایی از سوی مسئولان، فقط موجب دلسردی جوانانی می‌شود كه با شنیدن این اظهار نظرها، ناخواسته به این نتیجه می‌رسند كه مسئولان به جنس و عمق مشكلات آنها آگاهی چندانی ندارند.
همچنین وقتی كه خود مسئولان دولتی «شورای رقابت» می‌گویند خط فقر برای خانواده‌های شهری، 946هزار تومان در ماه است؛ این سوال مطرح می‌شود كه آیا در این وضع، بین نبود امكانات و تمایل نداشتن به ازدواج رابطه معناداری وجود ندارد؟
چگونه در شرایطی كه حداقل حقوق ماهانه مصوب شورای عالی كار، 389 هزار تومان برای هر كارگر ایرانی است، می‌توان از جوانان انتظار داشت بدون توجه به پشتوانه اقتصادی و امكانات مالی، خانواده‌ای جدید تشكیل دهند.
این روزها حتی اگر از افراد غیرمتخصص در حوزه اجتماعی هم بپرسید، خواهند گفت كه برای تشكیل یك خانواده جدید، حداقل وجود یك شغل و داشتن سرپناه، از الزام‌های اولیه است، اما بسیاری از جوانان ایرانی از نعمت مسكن بی نصیب هستند و اگر آمارهای رسمی و خوشبینانه را هم ملاك قرار دهیم، حداقل سه میلیون شهروند بیكار در كشور ما وجود دارد.
اگرچه عنوان می‌شود كه نقش مشاوره‌های اجتماعی و سخت نگرفتن خانواده‌ها، روند ازدواج جوانان را تسهیل می‌كند، اما حقیقت این است كه هر قدر هم خانواده‌ها و حتی خود جوانان سخت نگیرند، باز‌هم عاقلانه نیست كه بدون داشتن كف شرایط مالی در مسیر تشكیل خانواده گام برداشت.
در واقع، اگر مسئولان به جای آسان جلوه دادن تشكیل زندگی مشترك و سعی بر پاك كردن صورت مساله، به حل مشكلات معیشتی جوانان اهتمام ورزند، روند ازدواج جوانان به صورت خودجوش افزایش می‌یابد، زیرا حل مشكلات جوانان و تشویق آنها برای تشكیل زندگی مشترك با توصیه، دستور یا سخنرانی قابل حل نیست.
منبع:جام جم
ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ٬ ﺁﺩﻣﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﺣﺮﻓﻬﺎﯾﺸﺎﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ...
