(2012/03/02, 11:19 PM)yas نوشته است: بنظر من هر کی خواست بیاد هر کیم جا زد یا ترسید بره به درک
ما باید به خودمون افتخار کنیم اگه قراره کسی از چیزی بترسه باید از صرع و سرطان بترسن چون با سرطان ادمها مردن ولی تو ام اس خیلی نادره تازشم توی صرع و دیابت بیماریهای ارثی هست یعنی چه یه نفر داشته باشه چه هر دو بچه هاشون به این بیماری مبتلا خواهند شد ولی ماها چی
خیلیم دلشون بخواد وییییییییییییییییییییییش
همه ی ادم ها حق زندگی دارند و حق انتخاب!
چه سرطانیش چه صرع و چه دیابت!
همون طور که شما نمی دونی که صرع و دیابت ابدا ارثی نیستند و به بچه ی طرف انتقال پیدا نمی کنه!
نباید انتظار داشته باشید همه در مورد ام اس اطلاعات کافی داشته باشن.
باید سعی کنیم با آرامش زمینه ی اطلاع رسانی رو فراهم کنیم.
اگه تلخم مثل گریه اگه تنهام اگه تاریک
اگه از ترانه دورم اگه با مرثیه نزدیک
اگه ناباور چشمام تو تماشای تو مونده
اگه اون نگاه اول منو پای تو نشونده:
اگه از ترانه دورم اگه با مرثیه نزدیک
اگه ناباور چشمام تو تماشای تو مونده
اگه اون نگاه اول منو پای تو نشونده:
How wonderful life is while you're in the world
