[havaars]

من قبل از امیر یه خواستگار سمج داشتم که گفته بود ام.اس من اصلاً مهم نیست و داره از عشق من می‌میره! بعد موقع عمل که رسید برنامه‌هاش شروع شد که آخه من به فامیل چی بگم؟ توی مراسم اگه نرقصی! رفتی باغ و کوه و کمر و تو بلند نشی گل‌کوچیک بازی کنی دقیقاً همین‌طوری که نوشتم! یک سال و نیم هی با دست پیش می‌کشید و با پا پس می‌زد. یکهویی می‌امد محل کارم و بعد که می‌رفتیم بیرون می‌گفت مامانم رفته خواستگاری یک سال و نیم اذیتم کرد و کاری کرد که ام.اس من عود وحشتناکی کرد و افتادم.
وقتی امیر پا پیش گذاشت با خودم گفتم اینم مثل اون. تا روز عقدمون از ترس داشتم پس می‌افتادم. هر چند مدت آشنایی من و امیر تا عقدمون 40 روز طول کشید، شکر خدا سر حرفش هست و مراقب من هست که خم به ابروم نیارم.
می‌خوام بگم همه مثل هم نیستند. ولی از سال 80 به بعد من هر خواستگاری که داشتم، از رزیدنت و مهندس بگیر تا بقال و چقال تا می‌گفتم ام.اس دارم دَر می‌رفتند. یاد شرط و شروط‌ شازده خانوما می‌افتادم که هر کسی توان انجامش رو نداره، موهبتی هست برای خودش این ام.اس