[tabasom]

دوستان به نظر من نه خط بطلان کشیدن روی ازدواج کار درستیه و نه اینکه تمام اهداف و مسیر زندگی رو مبتنی بر ازدواج قرار دادن.
باید پذیرفت که تعداد افرادی که حاضر به ازدواج با یه فرد بیمار بشه کمه ولی وجود دارند افرادی که باورهای عمیقی دارند و میدونن که سلامتی یه نعمت همیشگی نیست همون طور که بیماری دائمی نیست.
دوستان هرگز از افرادی که شما را به خاطر بیماریتون نمی پذیرند، نرنجید و همیشه خدا را به خاطر اینکه قبل از ازدواج دچار بیماری شدید نه بعد از اون، سپاس گزار باشید چون الان این فرصت رو دارید که فردی صبور و با روحیه قوی رو به همسری انتخاب کنید.
به جای اینکه ذهن خودتون درگیر اینکه آیا می تونم ازدواج کنم یا نه بکنید، توانایی هاتون افزایش بدید و سعی کنید استقلال خودتون رو بیشتر کنید و روحیه قوی تری داشته باشید در خودتون ارزشهایی رو بوجود بیارید که که شما رو آنقدر خواستنی بکنه تا حتی در سخت ترین شرایط فرد مقابلتون لحظه ای هم به فکر ترک کردن شما نیفته.
در پست ها دیدم بعضیا اعتقاد دارند که با ازدواج کردن فرد دیگه ای رو درگیر مشکلات خودشون میکنن و این رو بر خلاف عدالت می دونن ولی به نظر من اصلا این طور نیست. حتی ادامای سالم هم تو بهترین شرایط مشکلاتی دارند که با ازدواج کردن شخص مقابل درگیر اون مشکلات میشه و اصلا فلسفه ازدواج بر مبنای شریک شدن در لحظات سخت و شاده.. حالا باید قبل از ازدواج این مشکلات کاملا شرح داده بشه تا فرد مقابل بسنجه که آیا توانایی مقابله با این نوع مشکلات رو داره یا نه. اول از همه ما باید خودمون مشکلمون رو ارزیابی کنیم و یاد بگیریم که حلشون کنیم و بسنجیم که ایا با وجود این مشکلات می تونیم اداره کننده یه زندگی باشیم یا نه که خیلی از ما ها این توانایی رو داریم پس به خدا توکل کنید و همه چیز به اون بسپرید و راضی به رضای خدا باشید که حتی اگر فرد مناسبی برای ازدواج پیدا نشد باز هم تونستید در خودتون تغییری ایجاد کنید که به تنهایی بدون هیچ مشکلی زندگی کنید.
ببخشید باز سخنرانی کردم از نوع طولانی!

مرا کسی نساخت
خدا ساخت
نه آنچنان که کسی "میخواست"
که من کس نداشتم
کسم خدا بود
کس بی کسان

درسته.واقعا باید همینجور باشه.