(2013/09/11, 10:28 AM)ayda.m نوشته است: ما مثل همه ادماییم شایدم خیلیامون از خیلی ادمایی که ام اس ندارن سر تریم.
خودمونو دست کم نگیریم لصفا

(2013/09/11, 11:06 AM)برگ 7 نوشته است:

(2013/09/11, 10:28 AM)ayda.m نوشته است: ما مثل همه ادماییم شایدم خیلیامون از خیلی ادمایی که ام اس ندارن سر تریم.
خودمونو دست کم نگیریم لصفا

اره واقعا" خودمونو دست کم نگيريم. البته دوست من يه واقعيتى رو هم در نظر داشته باشيم که اگر ناتوانى در ما ايجاد شده به اون توجه کنيم وبپذيريمش. بعضيهامون مشکلاتمون بيشتره بعضيا کمتر. من اگه مشکل تعادلى وحرکتى برام پيدا شده ، در انجام کارها ومثلا بچه دارى قواى کمى دارم. پس قبول کنم مثل يک فرد عادى نيستم واگه فرد کمکى ندارم اقدام به بچه دار شدن نکنم و مواردى شبيه اين...
پس اوناييمون که تواناييهامون کم شده با ادمهاى عادى فرق داريم ولى اين موضوع رو قبول کنيم. من 6 سال پيش مى گفتم من با ادماى عادى فرق ندارم ولى حالا ديگه اين حرفو نمى زنم چون مشکلاتى توى اين مدت پيدا کردم

(2013/09/11, 11:11 AM)ayda.m نوشته است:

(2013/09/11, 11:06 AM)برگ 7 نوشته است:

(2013/09/11, 10:28 AM)ayda.m نوشته است: ما مثل همه ادماییم شایدم خیلیامون از خیلی ادمایی که ام اس ندارن سر تریم.
خودمونو دست کم نگیریم لصفا

اره واقعا" خودمونو دست کم نگيريم. البته دوست من يه واقعيتى رو هم در نظر داشته باشيم که اگر ناتوانى در ما ايجاد شده به اون توجه کنيم وبپذيريمش. بعضيهامون مشکلاتمون بيشتره بعضيا کمتر. من اگه مشکل تعادلى وحرکتى برام پيدا شده ، در انجام کارها ومثلا بچه دارى قواى کمى دارم. پس قبول کنم مثل يک فرد عادى نيستم واگه فرد کمکى ندارم اقدام به بچه دار شدن نکنم و مواردى شبيه اين...
پس اوناييمون که تواناييهامون کم شده با ادمهاى عادى فرق داريم ولى اين موضوع رو قبول کنيم. من 6 سال پيش مى گفتم من با ادماى عادى فرق ندارم ولى حالا ديگه اين حرفو نمى زنم چون مشکلاتى توى اين مدت پيدا کردم

واقعا؟؟؟
یکم ترسوندیم
ولی نه ام اس با من دوسته

(2013/09/11, 10:28 AM)ayda.m نوشته است: ما مثل همه ادماییم شایدم خیلیامون از خیلی ادمایی که ام اس ندارن سر تریم.
خودمونو دست کم نگیریم لصفا

(2013/08/11, 07:30 PM)طلایی نوشته است:

(2013/08/11, 07:20 PM)مولتی ام اس نوشته است: درسته که ما هم مثل بقیه افراد داریم زندگی میکنیم حتی گاهی اوقات فعالیتمون هم بیشتره ولی خوب به هر حال ما میدونیم که خاص هستیم
صداقت مهمترین مسئله در شروع یه زندگیه.
من بعد از این همه سال و این همه خواستگارای جورواجور که هی اومدن و رفتن و جواب رد شنیدن، دو شب پیش تونستم به یکیشون اطمینان کنم و این راز بزرگ رو بگم چون قانون زندگیم با صداقت هستش درسته که گفتنش خیلی سخت بود، خیلی خیلی بیشتر از اون چیزی که فکرش رو می کردم، روزها و شب ها و ساعتها به این فکر کردم که چه طور بگم ولی بالاخره گفتم و خیالم راحت شد و الان دیگه وجدانم راحته.
نمیدونم قراره که ایشون چه تصمیمی بگیره ولی هر تصمیمی بگیره برای من با ارزشه و به تصمیمش احترام میزارم.

محدثه جون کی جواب میدن؟؟ خیلی دوس دارم بدونم چی میشه؟!! یعنی برام مهمه بدونم دیگران چه تصمیمی راجع بهمون میگیرن