(2010/02/27, 12:04 PM)anaram نوشته است: حميد تا اونجايي كه من شنيدم يكي از دلايل ارزون بودن اين دارو در كشور اين بوده كه اين دارو به كشورهايه اطراف و خاورميانه صادر شده و در واقع در بعضي از كشورها اين دارو بازار سيوونكس رو راكد كرده . و در واقع دارن هزينه اصلي اين دارو رو از اون كشور ها ميگيرن
كاري كه همه دنيا ميكنن

(2010/02/27, 12:54 PM)saffari_mo نوشته است: میشه در این مورد روشن تر توضیح بدی من منظورتون رو از این دارو و اون دارو نفهمیدم؟؟؟؟

(2010/02/27, 10:00 AM)MAHDI نوشته است: سلام
به دوست خوبم به خاطر گزارش و همینطور توضیحات همراه با استدلالش تبریک می گم. اما چند نکته را می خوام اضافه کنم به این صحبت.
1- شما گفتید صرفا 3 تا 4 کشور توانایی ساخت داروهای نوترکیب رو دارند. خوب به نظر شما تو سایر کشورهای صنعتی که بعضا فراوانی بیماران از ایران بیشتر است چرا به فکر تهیه این داروها نیفتادند؟ اول اینکه هزینه تولید انبوه این داروها بالاست و همین که در مقیاس آزمایشگاهی تولید بشن برای محققین کافیه.اما در کشور ما، تحقیقات هم به دلیل بودجه دولتی به سمت مسایل سیاسی سوق پیدا می کنه و اغلب به عنوان وسیله برای تبلیغات استفاده می شه تا بودجه بیشتری جذب بشه. اینکه با تولید داروی ایرانی بیماران هزینه کمتری می دن بخاطر تولید این دارو در ایران نیست به این خاطر که بیمه 10 درصد به علاوه مابه التفاوت رو از داروی خارجی می گیره و به همین دلیل اگر کسی بخواد داروی خارجی بگیره باید به ظاهر هزینه بیشتری بده.
2- با این مطلب موافقم که تا نتیجه تحقیقات مشخص نشه اعلامش دلیلی نداره. اما این هم مطمئنم که چون پروسه تحقیقات تو ایران کاملا آماتور و بدون پشتوانه و هدف صورت می گیره زیاد نباید امیدی داشت تا کار بدیعی توسط محققین ما صورت بگیره. تجربه خودم که البته در زمینه پزشکی نیست ولی به هر حال تحقیق علمی هست اینو می گه که بودجه های تحقیقاتی کاملا بی هدف هزینه میشه و از طرفی تقریبا هیچ نظارتی بر اونها صورت نمی گیره. من تاحالا 3 تا پروژه تحقیقاتی تعریف کردم و برای هر کدوم نزدیک به 10 میلیون تومان هزینه شده اما نتیجه همه اونها صرفا به 4 تا مقاله بین المللی خلاصه شده و هیچ حمایت دیگه ای برای تکمیل این پروژه ها صورت نگرفته. منظورم اینه که کار سیستماتیک نیست. پروژه ها باید به صورت دوی امدادی باشن نه اینکه دوباره نفر بعدی از صفر شروع کنه

(2010/02/27, 03:10 PM)earth نوشته است: منم با گفته هاي حميد موافقم. اما نه به آن شدت دوست خوب و عزيز محمد آقا گفته هاي شما هم خيلي محترم و خوبن. مشكل ما عدم اعتماده اين عدم اعتماد رو هركس به جود آورده خودش مي داند و خداي خودش به قول اون دكلمه اي كه اول سريال ژاپني كه اسمش يادم نيست مي گفت كه زندگي منشوري است در حركت دوار اين دكلمه ادامه داره ولي من يادم نيست ولي همين يك تيكه خودش خيلي مهمه هر كسي هر كاري رو يكنه به خودش برمي گرده. مطمئنم شما بهتر مي دانيد كه بيماري بخش زياديش مربوط به باور مي باشد. بارها سركلاس درس خودم رابه مريضي زده ام و به واقعيت رنگم پريده و معلم باورش شد كه مريضم. اگر باورهاي ما را محكم كنند و دوباره بشيم همون آدمهاي بي غل و غش قبلي مطمئنا" به تمام اين زحمتها پاسخ مثبت مي دهيم. مشكل ما بي اعتمادي است نه اينكه اينهمه دروغ شنيده ايم براي همين ديگه هيچي باورمون نمي شه. براي هرچيز دنبال دليلهاي منطقي يا غير منطقي مي گرديم. نكنه دارند گولمون مي زنند نكنه ميخواهند از ما سوء استفاده كنند نكنه فقط براي منافع خودشونه و ما اصلا" مهم نيستيم اينها و سوالات ديگه كه تو مغز همه نه فقط در مورد بيماري و دارو بلكه در همه زمينه ها مغز هممون رو خسته كرده. من خودم چند داروي ايراني و خارجي را امتحان كرده ام ريتالين ايراني و خارجي گاباپنتين ايراني و خارجي. به اين نتيجه رسيدم كه ريتالين ايراني خيلي بهتر از خارجيه در مورد گاباپنتين كه بيشتر. مجالي نيست كه من همه داروها را امتحان كنم. بعد از اينها مگه همه داروها را مي شود امتحال كرد. اي كاش كساني كه در اين حيطه قدرتي دارند ذهنيت ما را عوض كنند.

(2010/02/27, 04:24 PM)kamix نوشته است: من روزي هزاربار تو حرم امام رضا دعا ميكنم بتافرون ايرانيش نياد . آمين .