(2010/06/15, 02:28 PM)anaram نوشته است: الهي فدات شم كمي صبر داشته باش

مريم جون اين چه حرفيه صبر داشته باش.خيلي زودتر از اوني كه فكر كني كنار ميان باهاش به شرط اينكه تو روحيه خوبي داشته باشي و اينو بهشون بقبولوني كه واقعا اونقدر كه فكر مي كنن مهم نيست.

نمی دونم دیگه به خدا
فقط یه چیزی توی سرم داره مدام صدا میده
صداش قطع نمیشه
چشمام ثابت یه جا وانمیسه
همش پرش داره
آخه دیگه مگه تحمل آدم چقدره
خدا خودش کمکم کنه.

(2010/06/15, 03:54 PM)maryam22 نوشته است: نمی دونم دیگه به خدا
فقط یه چیزی توی سرم داره مدام صدا میده
صداش قطع نمیشه
چشمام ثابت یه جا وانمیسه
همش پرش داره
آخه دیگه مگه تحمل آدم چقدره
خدا خودش کمکم کنه.

الهي قربون خودت و چشات برم من
انقدر به خودت فشار نيار مريم جونم
بيخيال بابا
همه اينا ميگذرن
اوني برنده اس كه توي اين شرايط خودشو بزنه به بيخيالي . فك كن اصلن با تو نيستن . از يه گوت حرفارو بده تو از اونيكي بيرونشون كن .
به مغزت ياد بده حرفا و رفتارا رو فيلتر كنه !
مريم . زندگي تو ، آينده ات و سلامتيت همه مال توئه
اگه تو ازشون مراقبت نكني ، هيچ كس ديگه اي اين كارو نميكنه و در نهايت اوني كه ضربه ميخوره تويي

مريم نگران نباش 2-3 روز اول اينجوريه . ولي اگه خودت بلد باشي چي كار كني زود تموم ميشه .
اول اينكه خودت بايد اطمينان 100% داشته باشي ام اس چيزي نيست .
دوم جيغ هاي بنفشت رو اماده كني كه اگه چيزي بر خلاف ميلت گفتن جيغ بزني و حرف خودت رو به كرسي بنشوني .
كم كم اين مساله حل ميشه .
ميتوني خانوادت رو با سايت اشنا كني فكر كنم راحت تر كنار بيان اينجوري

(2010/06/15, 06:31 PM)hamid نوشته است: دوم جيغ هاي بنفشت رو اماده كني كه اگه چيزي بر خلاف ميلت گفتن جيغ بزني و حرف خودت رو به كرسي بنشوني .
ي

آره . مثه خوده حميد

مریم جونم توام یکم خانوادتو درک کن اونا دوست دارن واسهخانوادتم شاید به اندازه تو سخت باشه یکم خودتو بزار جاشون یه طرفه قضیه رو نبین این خودخواهیه واسه خانوادت شاید سخت تر از تو باشه

آقا می خواهین خیالتون راحت باشه بدید یه پلاکارد در ابعاد 20 در30 چاپ کنن روش بنویسین من ام اس دارم به هیچکی هم مربوط نیست بعد اونو بچسبونین پشت کمرتون . با این کار هم خیال خودتون راحت می شه و هم اطلاع رسانی کافی و وافی رو انجام دادین و هی لازم نیست به زمین و زمان توضیح بدین .

سارا مگه داشتن ام اس ناراحتي ياخجالت كشيدن داره مگه خداي نكرده ما معتاديم يا مثلن ايدزي هستيم. اونموقع هم كه من چيز زيادي راجع به اين بيماري نمي دونستم شايد اسم ام اس رو مي شنيدم فلج شدن رو آخر كار ميدونستم.
ولي اينكه خانواده خودآدم بدونن اشكالي نداره فقط اگه نخوان با ترحم و حساسيت بيجاشون آدمو اذيت كنن .

(2010/06/16, 07:59 AM)sattar نوشته است: سارا مگه داشتن ام اس ناراحتي ياخجالت كشيدن داره مگه خداي نكرده ما معتاديم يا مثلن ايدزي هستيم. اونموقع هم كه من چيز زيادي راجع به اين بيماري نمي دونستم شايد اسم ام اس رو مي شنيدم فلج شدن رو آخر كار ميدونستم.
ولي اينكه خانواده خودآدم بدونن اشكالي نداره فقط اگه نخوان با ترحم و حساسيت بيجاشون آدمو اذيت كنن .

ستار جان سارا در جواب مريم اون نوشته رو گذاشت
مريم هم درباره خانواده اش اين موضوع رو بيان كرد
اصلن هم مشكل خودش ام اس نيست . مشكلش برخورداييه كه ميشه
كه اتفاقا اين برخوردها ترحم نيستن . دقيقا عكسشن
فك ميكنم خيليامون اوايله تشخيص بيماري و بعد از اعلام كردنش به خانواده هامون مشابه اين مشكل رو داشتيم

(2010/06/16, 08:31 AM)anaram نوشته است: ستار جان سارا در جواب مريم اون نوشته رو گذاشت
مريم هم درباره خانواده اش اين موضوع رو بيان كرد
اصلن هم مشكل خودش ام اس نيست . مشكلش برخورداييه كه ميشه
كه اتفاقا اين برخوردها ترحم نيستن . دقيقا عكسشن
فك ميكنم خيليامون اوايله تشخيص بيماري و بعد از اعلام كردنش به خانواده هامون مشابه اين مشكل رو داشتيم

آره اين واقعا تا حدودي در مورد همه هست .حالا با شكلاي مختلف. هميشه خونواده ها وقتي آدم اين قضيه رو پيگيري مي كنه عصبي مي شن فكر مي كنن ما خودمون داريم دنبالش مي ريم و بهش فكر مي كنيم و گرنه چيزي نيست. نمي دونم راست مي گن يا نه. شايد آره شايدم نه. ولي مطمئناً اونجوريم كه اونا مي گن نيست. مگه آدم روانيه كه بخواد دنبال مريضي بره آخه.
ولي مريم جون اگه هم اين حرفا رو مي زنن يا اينجوري فكر مي كنن به خاطر اينه كه فكر مي كنن واقعا اگه آدم دنبالش نره چيزي نيست. سحر راست مي گه يه كم بهشون حق بده. ولي نگران نباش خيلي زود از اين حالت بيرون ميان يه كم طاقت بيار