وبسایت تخصصی ام اس سنتر | بیماری ام اس | مرجع تخصصی ام اس

یک سال و نیم پیش با پسری آشنا شدم که اون از اول خیلی زیاد بهم محبت میکرد و منم کم کم بهش وابسته شدم و شدیدا عاشق هم شدیم قرار بود آخر سال 93 بیاد خاستگاریم که یه چشمم ناگهانی دچار کاهش دید شد که منجر به بستری شدنم و تشخیص ام اس شد خودم پیشنهاد دادم که از هم جدا شیم ولی قبول نکرد چون خیلی زیاد دوستم داشت ولی چند وقتی بود که وقتی حرف از ازدواج میزدم یه جورایی حرف رو عوض میکرد و بهم بی اعتنایی میکرد چند بار ازش خواستم بگه که چشه ولی نگفت تا اینکه دیشب بلاخره اعتراف کرد... اولش فکر میکردم با کسی آشنا شده که اینطوری میکنه ولی خودش گفت که دو دل شده نمیدونه ادامه بده یا نه حتی پیش مشاور هم رفته بود اون مشاور 15 سال بود که ام اس داشته بهش گفته بود که باید به خانوادت بگی در صورتی که خودش گفته بود خانوادم قبول نمیکنن نباید بگیم!
بهش گفته بود که ممکنه مهمون براتون یهو بیاد و ایشون دچار حمله بشه و همه بفهمن! در حالی که من ظاهرم با یه آدم سالم هیچ فرقی نمیکنه و هیچ مشکلی ندارم...
خیلی دلم شکست از طرفی هم بهش حق دادم که بره... دیشب تا صبح نخوابیدم و دور خودم میچرخیدم بس که گریه کردم صورتم ورم کرده امروز خودشم پای تلفن گریه میکرد میگفت نمیخوام از دستت بدم اما باید صبر کنیم ببینیم چی پیش میاد!
انگار منتظره یه اتفاقه که برام بیفته نمیدونم...
میدونم نباید زیاد غصه بخورم اما واقعا حالم خوب نیست دست خودمم نیست اشکام بند نمیاد

خوب که فکر می کنم …

می بینم گاهی یک شکلات ِ مغزدار …

بیشتر میچسبد …

تـــــا …

عاشقانه های این عاشق های تو خالی !

بارها گفتم بازم میگم!! اسم بعضی رابطه ها رو نباید!! عشق گذاشت...

متاسفانه تو این جور مسائل فقط گذر زمانه که می تونه کاری کنه تو باید سعی کنی حال خودتو خوب نگه داری نه اینکه به اون چیزی تبدیل شی که اون ازش می ترسه

ممنونم از همتون امیدوارم زود روبه راه بشم و درد این اتفاق تلخ برام کمتر بشه

خداحافظ ، به سلامت ، موفق باشید.دقیقا همین سه حرف برای همین موقع هاس.

روح مولانا و حافظ لرزید، با "عشق" نامیدن ِ این رابطه ها.

ببخشین دوستان بخصوص نیلان عزیز! ولی حرف مشاوره خیلی خنده دار بود مثل اینه که بگن ازخونه بیرون نرو ممکنه تصادف کنی. خب حالا بعد از یه مدتی بقیه بفهمند مگه چی میشه؟ اگه کسی بهشون نگه از کجا می فهمن طرف خیلی وقته بیماره؟

من الان هیچ کدوم از اقوامم مشکلم رو نمیدونن بجز خالم که خودم بهش گفتم و اصلا هم باورش نمیشه! به قول دوستمون حمله ی ام اس مثل صرع نیست که مثلا توی مهمونی یا جای غربیه غش کنم و همه بفهمن! من عادی زندگی میکنم میخندم، میرقصم، می دواَم ، ورزش میکنم ... من ناراحتم ازین که این اراجیف رو یک مشاورِ مبتلا به ام اس گفته یعنی یکی مثل خودمون
امیدوارم که یه روزی برسه که در مورد ام اس انقدر اطلاع رسانی بشه که همه ی مردم کشورمون بتونن این بیماری رو درست درک کنند و با بیمار ام اسی مثه آدمی که پاش لب گوره رفتار نکنن