وبسایت تخصصی ام اس سنتر | بیماری ام اس | مرجع تخصصی ام اس

. . .

شاگرد اولی و قبول شدن مربیگری بدنسازی موفقیت بزرگه یا کوچیک یا متوسط ؟؟

(2012/04/21, 06:59 PM)nazaninamiri70 نوشته است: [ -> ]ساسان
(ahura) به نظر فعال میاد خیلی
همینطور سوها

من از 18 سالگی ام اس گرفتم. اونموقع دانشجوی سال دوم بودم. دانشجوی زرنگی نبودم چون رشته تحصیلیم مورد علاقه ام نبود. اما تا جایی که تونستم ادامه دادم.
دوست داشتم مستقل باشم و فعال. بنابراین جویای کار شدم. هر روز روزنامه و...
موقعیتهایی شغلی در تهران زیاد بود و ما ساکن کرج بودیم. بنابراین آدرس منزل اقوام را میدادم. در شرکت خصوصی کار پیدا کردم و با اتوبوس و پس از اون دو کورس تاکسی در تهران نزدیک 3ساعت در راه بودم تا به محل کار میرسیدم.
در چند شرکت کار کردم و هر بار بنا به دلیلی عذرم را میخواستند.

اما از اونجا که هیچ چیز در زندگی بی حکمت نیست بعد از 2سال یک کار دولتی برام پیدا شد.

در کارم همیشه خودم را آدم موفقی میدونستم. ولی در سیستمهای دولتی نباید زیاد موفقیت مشهود باشه.

-در آزمون زبان که در اداره برگزار شد و همه کارکنان از بالاترین تا پایین ترین رده میبایست شرکت میکردند من بالاترین نمره و مدیرکل نمره بعدی را بدست آورد.

-در ساعت نهار به مدیران یک شرکت خیلی بزرگ خصوصی آموزش کامپیوتر میدادم.

-در مسابقات شطرنج بانوان ادارات رتبه اول را بدست آوردم.

-مسئول ورزش بانوان ادارمون بودم.

-در مسابقات دو نفر دوم شدم.

و اما وقتی که بیماریم پیشرفت کرده بود و دیگه قادر به راه رفتن نبودم:

-راه اندازی و آموزش و مدیریت نرم افزار جامع در اداره کل

-حضور مرتب در محل کار و ارتباط کاری با بیش از 300 نفر

-شرکت در چند ماموریت

-شروع به تحصیل در رشته مورد علاقه ام (تصمیم دارم تا مقطع دکترا ادامه بدم)

-سوارکاری

-ورزش

-موسیقی

-نماینده یک انجمن خیریه چشم پزشکی در البرز

-نوشتن شعر و مقاله

شش ردیف آخر را همزمان دارم انجام میدم و اهداف خیلی بزرگی هم در زندگی دارم که یکی از اونها اثبات درمانم و اعلام اون به کل دنیا هست.

در تمام این مدت همیشه این شکلی بودم:

بچه ها باورتون میشه شما که ام اس دارین از من سالم فعال تر و موفق ترین؟؟
بهتون حسودیم میشه!!!

راستی اینو یادم رفت بگم که: بزرگترین موفقیت من غلبه بر ام اس بود.

(2012/04/24, 12:47 PM)شفا یافته نوشته است: [ -> ]راستی اینو یادم رفت بگم که: بزرگترین موفقیت من غلبه بر ام اس بود.

مریم جون همیشه همه ارسالهاتو با دقت میخونم و عاشق طرز فکر و اراده ی تو هستم کاش میرفتی ام آر آی و ثابت میکردی من مطمئنم همه پلاکهات نابود شدن

من امسال رتبه یک کنکور ازاد و رتبه دو رقمی کنکور سراسری بودم همیشه جز فعال ترین بچه ها بودم..تو دانشگاه وحتی بیرون از اوون... من یه شناگر ماهرم یه هندبالیست حرفه ای... من امسال ام اس گرفتم و به خانوادم نگفتم ..چون فکر میکنم دلیلی برای نگرانی وجود نداره... ایشالا زود یه درمان قطعی پیدا میشه و همگی خوب میشیم

تاپیک جالبی است.درسته دوستان نظرشون اینه افرادموفقی صحبت کنندکه موفقیتشان چشمگیرباشداما فکرنمی کنیداین بیشترباعث شود تا دوستان ناامیدشوند.به نظر من بهتراین است که تمامی دوستان از موفقیت های خودشان بگویند.زیرا موفقیت یک امر نسبی است،موفقیت برای یک شاگرد تنبل در کسب نمره بالای15تعریف می شود اما موفقیت برای یک شخص نابغه دست یابی به خیلی چیزهای دست نیافتنی است.درموردام اس هم با توجه به تفاوت وشدت وضعف بیماری موفقیت معناهای متفاوتی خواهدداشت.مثلا شخصی که بیماری او زود شناخته شده وحملات وعوارض کمتری دارد گامهای ترقی را خیلی راحت تر طی خواهد کرد اما شخصی که بیماری او پیشرونده وبا عوارض بالاتری است حفظ روحیه ،ادامه عادی زندگی،انجام امورزندگی همچون دیگرافرادسالم موفقیت است.
البته این نظر من بود.شایدمنهم جزاین افرادفعال باشم کسی چه می داند؟البته این اعتراف اطرافیان وهمکارانم است.چون کارهایی انجام میدهم که دوستانم از انجامش ناتوانند:confused:

منم یه مامان واسه دوتا نی نی و یه همسر و یه دبیر موفق هستم