وبسایت تخصصی ام اس سنتر | بیماری ام اس | مرجع تخصصی ام اس

بدیش فقط اینکه نه اولش دست ما بوده نه آخرش دست ماست پس کار ما این وسط چیه

اتفاقا بر عکس
اولش دست ما بود که خرابش کردیم
آخرشم دست خودمونه که باید مواظبش باشیم

به نظر من آدمي كه بشينه غصه آينده رو بخوره و وضعيت موجود خودش رو واسه خاطر شايدها و آيا ها به هم بريزه يه احمقه
هرچند گاهي خودم از اين حماقتا ميكنم

والله راستش رو بخواین من از همون اول اولاش بی خیال بودم یعنی برام مهم نبود نه اینکه به هر چی میخواستم هیچ وقت نرسیدم وقتیم این ام اس رو گرفتم عین خیالم نبود ولی خب بالخره بعضی اوقات از مردم و دیدگاهاشون نسبت به این بیماری دلگیر میشم ولی اونم بی خیال چه میشه کرد

من خوشحال بودم
الان خوشحالترم
بعدش هم خوشحال تر خواهم بود
چون اون بالا یکی هست که مواظب منه و هوامو داره

به نظر من باید کاملا مراقب بود وپیگیری کرد اما به این فکر نکرد که آینده چی میشه چون هیچی معلوم نیست.

سلام به همه دوستان

من یه مشکلی با این سنه دارم...
این که میگن بین 20 تا 40 سال در گیرن منظورشون اینه که ..

این سن ها رایج تره؟
قبل این سنها و بعدش کمتر میگیرن؟
اونایی که تو این سن ها میگیرن مثلا بعد 40 سال دیگه علائم کمتره؟
اصلا این بیمارا که پیر میشن چی میشه آخرش؟
یعنی اون منحنی که آقا علیرضا تو 4 نوع ام اس کشیدن اگه تا 60 یا 70 سالگی ادامه پیدا کنه دیگه جونی واسه طرف باقی نمیمونه که بهبود پیدا کنه یا بهبود اونقدر کمه که میشه گفت همبشه مریضه.....

بیشتر منظورم اینه که تو سن بالا چی میشه؟
من دو سه باری که رفتم مطب و بیمارای ام اس رو دیدم اغلب جوون بودن یعنی سن بالا ها خوب شدن؟

خیلی وقته این سوالا تو ذهنمه....!!!!!!!!!!!!

به طور دقیق نمیشه به سوالات شما جواب داد و عدد گفت.
نشریه ی وب مدیساین پاسخی رو به سوال شما داده:
بگذارید سوال رو کلی تر مطرح کنم.

چه اتفاقی برای من خواهد افتاد؟

پاسخ به این چه MS چه تاثیری روی شما خواهد گذاشت کار سختی است و برای افراد مختلف متفاوت است.
بسیار بستگی دارد به اینکه چه نوع MS داشته باشید. (مراجعه کنید به انواع MS ) اگر شما به شایعترین نوع MS مبتلا هستید ( عودکننده-فروکش کننده) علائم بیماری میآیند و برای سال ها می روند. و دوره های بسیاری شما رو به راه هستید.
اگر شما مبتلا به نوع اولیه یا ثانویه ی پیشرونده هستید. باید گفت که علائم شما سرجای خودشون هستند و به مرور و به تدریج به آن ها اضافه می شود.

اگر RRMS شما ده سال پیش تشخیص داده شده است شانس تبدیل شدن به ثانویه-پیشرونده برای شما 5 به 10 است یعنی 50%. [1]

در اینجا از تاثیرات MS آنچه را که میدانیم می آوریم:
بعد از مدت زیادی از ابتلا به MS شما کم کم و به تدریج به کمک دوستانتان احتیاج خواهید داشت.
اما بعضی از بیماران بعد از 15-20 سال هم مشکلات اندکی دارند.
به ویلچیر فکر نکنید. خیلی از مبتلایان تا آخر بدون کمک راه می روند. بعضی ها هم آرامتر راه می روند ویا به کمک سکوتر ها(فکر کن) و واکر ها به حرکت خود ادامه می دهند.
دارو هایی که روز به روز به کمک بیماران می آیند هنوز تاریخچه ای پیدا نکرده اند و احتمال بسیاری بر بهبود نسبی شرایط بیمارانی که دارو میگیرند در آینده وجود دارد.
MS تغییری نمیکند و شما را تا آخر همراهی میکند. پس بهتره کنار بیایید.[2]
برای دکتر ها سخت است که به بیماران در مورد آینده شان توضیح دهند و برای مطالعه ی بیشتر به این مورد نگاهی بیاندازید.

------------------------------
نظر شخصی خودم رو ارجاع میدم به سخنرانی وینستون چرچیل
زمانی که جزیره ی انگلستان توسط آلمان ها محاصره شده بود
و نیروی کمکی ای در راه نبود:
مردم بریتانیا اکنون هیچ کمکی در راه نیست و ما محاصره هستیم و تنها مانده ایم. و این خیلی هیجان انگیزه!
من به همه ی خواسته هام خواهم رسید چه MS بخواد چه نخواد!
------------------------------


منابع هر بخش:
1. National Institute for Health and Clinical Excellence. Management of multiple sclerosis in primary and secondary care. November 2003. Clinical guideline 8. Available at http://guidance.nice.org.uk/CG8 (accessed on 14 December 2009).
2. Nicholas R, Chataway J. Multiple sclerosis. May 2009. Clinical Evidence (Based on June 2008 search). Available at http://clinicalevidence.bmj.com/ceweb/co...2/1202.jsp (accessed on 15 December 2009).

ممنونم خوب بود

من الان که مشکل ندارم خدارو شکر امیدوارم همینطوری پیر شم یا لااقل تا آخرش همین باشه...


ایشالا که همه دوستان ام اس سنتر هم وضعتشون رو به بهبود و اگه خوبن با ثبات باشه

آخر این بیماری واسه ما فقط خوشبختی هست