2018/10/13, 08:31 PM
(آخرین ویرایش در این ارسال: 2018/10/16, 10:06 AM، توسط تیم ترجمه ام اس سنتر.)
شاید بعضی از شما بدونید که یکی از بزرگترین کنفرانس ها در زمینه ام اس به نام ECTRIMS2018 در شهر برلین آلمان در حال برگزاری هست. تا به حال، یکی از بهترین مطالب این کنفرانس سخنرانی دکتر Gavin Giovannoni در زمینه داروهای ام اس بود. ایشون استاد دانشگاه لندن و یکی از برجسته ترین و با دانش ترین دکترهای ام اس در دنیا هستند. در شروع این بیماری، اکثر دکترهای قدیمی (!old school ) داروهایی با اثر کمتر تجویز می کنند و زمانی که وضعیت بیمار بدتر و بدتر شد از داروهایی با کارایی بیشتر استفاده می کنند. ولی دکتر Giovannoni تاکید زیادی برشروع کردن داروهای قوی (مثل المتوزومب (لمترادا)، اکرلی زومب (اکری وس)، ناتالیزمب (تایسبری)، و ریتاکسیمب (ریتاکسن)) در "ابتدای بیماری" داشتند. ایشون تاکید داشتند وضغیت نهایی بیمارانی که این داروها رو در ابتدای این بیماری استفاده می کنند "بسیار بهتر" از کسانی هست که ابتدا از داروهای ضعیفتر (مثل سینووکس، آونکس، رسیژن، ربیف، زیفرون، بتافرون) استفاده می کنند و بعد از بدتر شدن وضعیت جسمانیشان داروهای قوی تر رو استفاده می کنند.
علت اصلی تاکید ایشون به خاطر این بود که این داروها جلوی brain atrophy یا کاهش اندازه مغز بیماران ام اس رو به طور قابل توجهی می گیره (کاهش اندازه مغز با ناتوانی جسمی بیماران ام اس رابطه مستقیم دارد – در مطالب بعدی بیشتر در این زمینه صحبت می کنم). این داروها عوارض بیشتری هم نسبت به داروهای تزریقی مثل اینترفرون ها (سینووکس، آونکس، رسیژن، ربیف، زیفرون، بتافرون) دیگر دارند. ولی اکثر این عوارض قابل پیشگیری هستند. مثلاً برای تایسبری باید JC Virus و یا برای جیلنیا (فینگلوموید) باید کبد بیمار همیشه بررسی شود. توجه کنید این نظر اکثر استادهای مطرح این شاخه مثل دکتر Samuel Hunter ، Aaron Boster و دیگران می باشد. البته دکتر Giovannoni تاکید کردند اگر یک فرد چند سال از یک دارویی استفاده کرد و وضعیت پلاکهایش تغییر نکرد یا حمله ای نداشت نیاز به تغییر داروی قبلی ندارد.
شاد باشید
تمامی حقوق این خبر متعلق به سایت ام اس سنتر میباشد و انتشار خبر بدون درج نام ام اس سنتر غیر مجاز میباشد
علت اصلی تاکید ایشون به خاطر این بود که این داروها جلوی brain atrophy یا کاهش اندازه مغز بیماران ام اس رو به طور قابل توجهی می گیره (کاهش اندازه مغز با ناتوانی جسمی بیماران ام اس رابطه مستقیم دارد – در مطالب بعدی بیشتر در این زمینه صحبت می کنم). این داروها عوارض بیشتری هم نسبت به داروهای تزریقی مثل اینترفرون ها (سینووکس، آونکس، رسیژن، ربیف، زیفرون، بتافرون) دیگر دارند. ولی اکثر این عوارض قابل پیشگیری هستند. مثلاً برای تایسبری باید JC Virus و یا برای جیلنیا (فینگلوموید) باید کبد بیمار همیشه بررسی شود. توجه کنید این نظر اکثر استادهای مطرح این شاخه مثل دکتر Samuel Hunter ، Aaron Boster و دیگران می باشد. البته دکتر Giovannoni تاکید کردند اگر یک فرد چند سال از یک دارویی استفاده کرد و وضعیت پلاکهایش تغییر نکرد یا حمله ای نداشت نیاز به تغییر داروی قبلی ندارد.
شاد باشید
تمامی حقوق این خبر متعلق به سایت ام اس سنتر میباشد و انتشار خبر بدون درج نام ام اس سنتر غیر مجاز میباشد
