[ehsan 10054]

کشیدگی و پارگی های رباط , تاندون ها و عضلات
حرکت ناشی از انقباض عضلات و انتقال این انقباضات به مفاصل است. هر عضله توسط یک نوار فیبری به نام تاندون به استخوانهای یک سمت مفصل اتصال دارد. کشیدگی های ایجاد شده در عضله یا تاندون آنرا strain می نامیم. پارگی ناشی از کشیدگی چه کامل باشد چه جزئی می تواند در عضله, محل اتصال عضله به تاندون یا در داخل تاندون اتفاق بیافتد که همگی اینها را strain می نامیم.
پایداری مفاصل مرهون وجود نوارهای فیبری است که استخوانها را به هم اتصال می دهند و حرکات مفصل را در جهتی خاص امکانپذیر و در برخی جهات محدود می کنند این نوارهای فیبری را رباط می نامیم و به کشیدگی یا پارگی رباطها در اثر اعمال فشار یا ضربه هم sprain می گوییم.
علل ایجاد strain و sprain
- این دو صدمه دیدگی هنگامی رخ می دهد که بدن تحت فشار و استرس قرار گیرد. در جریان این فشار عضلات و رباطها در جهتی انقباض یا تحت فشار قرار می گیرند که برای آن جهت خاص یا آن مقدار خاص از نیرو توانایی کافی ندارند و این فشارهای خارج از توان منجر به کشیدگی یا پارگی آنها خواهد شد. فشارهای وارده به بدن می توانند ناگهانی یا بصورت مزمن و در اثر انجام حرکات تکراری و غیر صحیح باشد.

علائم کشیدگی رباط و تاندون , عضله
- درد مهمترین و اولین نشانه این آسیب است که می تواند بروز آسیب را بیان کند. در ورزش و تمرین بروز درد می تواند بدنبال یک حادثه خاص و ناگهانی و یا بتدریج و بدنبال حرکات مکرر و تکراری بصورت تدریجی رخ دهد.
- تورم ناحیه آسیب دیده تقریباً‌ همیشه وجود دارد که ظهور آن می تواند ناگهانی یا بتدریج طی چند ساعت باشد. هرگاه فیبرهای تاندون, رباط یا عضله آسیب ببینند مقداری خونریزی رخ می دهد البته این خونریزی امکان دارد طول بکشد تا بطور واضح زیر پوست مشاهده شود ( کبودی ).
- بخاطر درد و تورم معمولاً عضلات اطراف ناحیه آسیب دیده دچار انقباض ( اسپاسم ) می شوند.
- بدن با ایجاد درد, تورم و اسپاسم سبب می شود که از آن ناحیه کمتر استفاده شود تا روند بهبودی آن زودتر رخ دهد.
چه موقع به پزشک مراجعه شود
- معمولاً در کشیدگی های عضله و رباط درد طی 2-1 روز اول کمی تشدید می شود و بعد به سمت بهبودی می رود. چنانچه بعد از استفاده از داروهای ضد درد یا انجام حمایتهای اولیه از محل آسیب ( بالا نگه داشتن محل, یخ درمانی, بانداژ محل و استراحت ) درد بهبود نیافت یا اگر درد شدیدتر شد باید به پزشک مراجعه نمود.
- چنانچه در اطراف مفاصل بزرگ ( زانو, ران, آرنج و مچ دست ) بتدریج تورم ایجاد شود هم لازم است به پزشک مراجعه شود.
- چنانچه مشکوک به شکستگی استخوان یا دررفتگی مفصل هستید.
- چنانچه به دنبال آسیب دچار بی حسی و گزگز شده اید. ( بررسی آسیب عصبی )
- چنانچه ناحیه صدمه دیده سرد یا دچار تغییر رنگ شده است ( بررسی آسیب عروقی )

معاینات و بررسی ها
- در مورد مکانیسم پرسیده شود که در اثر اصابت ضربه بوده یا مقاومت در برابر کشش یا ... .
- معاینه کامل محل آسیب از نظر حس, حساسیت در لمس و کبودی و تورم و ... .
- بررسی مفصل بالا و پائین محل آسیب دیدگی .
- شاید برای رد شکستگی همراه انجام رادیوگرافی توصیه شود. رادیوگرافی از بافت نرم ( عضله, تاندون, رباط ) تصویری نمی دهد.

درمان کشیدگی های رباطی, تاندونی, عضلانی
• مراقبت های اولیه در خانه :
- استراحت به ناحیه آسیب دیده
- سرما درمانی با یخ در محل آسیب : کمک به کاهش تورم و اسپاسم می کند.
- بانداژ کردن محل آسیب با باندهای نواری و کشی: به کاهش تورم کمک می کند.
- بالا نگه داشتن محل آسیب بالاتر از سطح قلب.
- استفاده از داروهای ضد درد ( استامینوفن ) و ضد درد, ضد التهاب ( ایبوبروفن )
• درمان پزشکی :
- گاهی بر حسب تشخیص پزشک برای کشیدگی های شدید و پاره شدگی ها استفاده از آتل لازم است.
- چنانچه پاره شدگی کامل در عضله یا رباط داشته باشیم جراحی لازم می شود.

پیشگیری
- گرم کردن کافی ( حداقل 15 دقیقه ) قبل از ورزش
- انجام حرکات کششی مناسب ( که حداقل 20 ثانیه هر کشش طول بکشد ) بر روی عضلات درگیر در ورزش یا کار مربوطه.
- عدم انجام فعالیتهایی که می توانند سبب آسیب شوند و بدن آمادگی آنها را ندارد مثل بلند کردن اجسام سنگین.
پیش آگهی
- هدف از درمان کشیدگی ها و پارگی های عضلانی, رباطی بازگشت به وضعیت قبل از آسیب دیدگی است لذا منظور این است که هدف بهبودی کامل است. زمان لازم برای بهبودی بستگی به شدت آسیب دارد. این زمان می تواند از چند روز در پیچ خوردگی مچ پا تا چند ماه در پارگی رباط زانو که جراحی شده است متفاوت باشد

+ نوشته شده توسط بهروز بقایی در پنجشنبه شانزدهم فروردین 1386

[شهرزاد]

حرکاتی برای درمان التهاب تاندون

در بعضی افراد غلاف تاندون انگشت شست در محلی که از روی مچ عبور می‌ کند دچار درد و التهاب می ‌شود.

این التهاب غلاف معمولا به دنبال استفاده ی مکرر از شست یا مُچ رخ می ‌دهد به خصوص در فعالیت‌ هایی که شست مستقیما از مچ دور می ‌شود مانند اسکی یا چکش زدن.



علائم این حالت عبارتند از:

* درد در هنگام حرکت شست یا مچ

* درد در هنگام مُشت کردن دست

* تورم و درد مچ در سمت انگشت شست

* احساس یا شنیدن قژقژ با حرکت تاندون



درمان

درمان معمولا شامل آتل گرفتن یا کمپرس سرد و مصرف داروهای ضدالتهابی می ‌‌شود.

پس از این ‌که درد اولیه ی شما بهبود یافت می ‌توانید حرکات زیر را انجام دهید:

حرکت اول:

یک توپ اسفنجی را در دست بگیرید و آن را برای مدت 5 ثانیه فشار دهید.

این حرکت را 3 بار در روز و هر بار 10 مرتبه تکرار کنید.





حرکت دوم:

دست خود را روی میز بگذارید طوری که کف دست شما رو به بالا باشد.

نوک شست خود را به نوک انگشت کوچک بچسبانید.

این حالت را تا 6 ثانیه حفظ کنید و این حرکت را 10 مرتبه تکرار کنید.







حرکت سوم:

یک قوطی را در دست بگیرید طوری که کف دست شما رو به بالا باشد.

مچ خود را به سمت بالا خم کنید سپس به آرامی مچ خود را به حالت اولیه برگردانید.

این حرکت را 3 نوبت و هر بار 10 مرتبه تکرار کنید.

کم‌ کم می ‌توانید وزن وسیله ‌ای که در دست می ‌گیرید را افزایش دهید





علایم‌ شایع‌ بیماری
•محدودیت‌ حرکت ‌، حساسیت‌ به‌ لمس‌ و تورم‌ اطراف‌ تاندون‌ ملتهب‌.
•محل‌های‌ شایع‌ عبارتند از: شانه ‌، آرنج ‌، تاندون‌ آشیل‌ یا عضله‌ دوقلو پشت‌ ساق‌ پا.
•ضعف‌ در تاندون‌ به‌ علت‌ رسوب‌ کلسیمی‌ که‌ غالباً همراه‌ تاندونیت‌ وجود دارند.
•رسوبهای‌ کلسیمی‌ بزرگ‌ در تاندون‌ ملتهب‌ که‌ منجر به‌ اختلال‌ دایمی‌ می‌گردد، از عوارض‌ احتمالی بیماری هستند.
علل بیماری‌
•آسیب‌ معمولاً ناشی‌ از فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری ورزشی‌ سخت‌
•اختلالات‌ عضلانی‌ ـ اسکلتی‌ شامل‌ نقایص‌ مادرزادی‌ و روماتیسم‌
•وضعیت‌ قرارگیری‌ نامناسب‌


•استفاده‌ بیش‌ از حد از تاندونها و مفاصل‌ خاص‌ در اثر شرکت‌ در مسابقات‌ ورزشی‌ و حرکت‌ غلط‌ و کشیدگی‌ در طی‌ فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری (برای مثال‌ نگه‌ داشتن‌ و حرکت‌ دادن‌ مکرر یک‌ راکت‌ تنیس‌ بطور غلط‌‌) از عوامل تشدید کننده بیماری هستند.
پیشگیری‌
•قبل‌ از آغاز یک‌ ورزش ‌، براساس‌ یک‌ برنامه‌ منظم ‌، بدن‌ خود را گرم‌ کرده‌ و فشار بر عضلات‌ را به‌ تدریج‌ افزایش‌ دهید.
•قبل‌ از هر فعالیتی‌ خود را گرم‌ کنید.
•روشهای‌ مناسب‌ را برای‌ هر ورزشی‌ که‌ تمایل‌ به‌ انجام‌ مرتب‌ آن‌ دارید، یاد بگیرید.
درمان‌
اصول کلی درمان
•این بیماری معمولاً با درمان‌ و استراحت‌ تاندون‌ علاج‌ می‌گردد. بهبودی‌ 6 هفته‌ زمان‌ می‌برد.
•آزمونهای‌ تشخیصی‌ معمولاً لازم‌ نیستند (رادیوگرافی ‌، رباطها و تاندون‌ها را نشان‌ نمی‌دهد).
•درمان‌ بسته‌ به‌ علت ‌، شدت‌ و طول‌ مدت‌ بیماری‌ فرق‌ می‌کند.


•در صورت‌ وجود درد شدید ، سفتی‌ و حساسیت‌ به‌ لمس ‌، ناحیه‌ آسیب‌دیده‌ را تا هنگامی‌ که‌ درد قابل‌ تحمل‌تر گردد، استراحت‌ دهید.
•در مرحله‌ حاد یا پس‌ از تزریق ‌، برروی‌ ناحیه‌ آسیب‌ دیده ‌، کیسه‌ یخ‌ بگذارید.
•وقتی‌ درد کاهش‌ می‌یابد، ممکن‌ است‌ بخواهید بطور موقت‌ از اسپلینت‌ برای‌ آسیب‌ اندام‌ فوقانی‌ استفاده‌ کنید؛ برای‌ اندام‌ تحتانی‌ از چوب‌ زیر بغل‌، عصا یا بریس‌ استفاده‌ کنید.


•بعد از مرحله‌ حاد از گرم‌ کردن‌ استفاده‌ کنید. دوش‌ آب‌ داغ‌ بگیرید؛ در وان‌ حمام‌ غوطه‌ور شوید؛ از کمپرس‌ گرم‌ استفاده‌ کنید؛ از یک‌ لامپ‌ گرم‌کننده‌ یا پوشش‌ گرم‌کننده‌ استفاده‌ کنید.
•بانداژهای‌ کشی‌ ممکن‌ است‌ کمک‌کننده‌ باشند.
•تاندونیت‌ مزمن‌ ممکن‌ است‌ مستلزم‌ تغییرات‌ در شیوه‌ زندگی‌ برای‌ پیشگیری‌ از عود تحریک‌ مفصل‌ باشد.
داروها
•داروهای‌ ضد التهاب‌ غیراستروییدی‌ و مسکن‌ها مثل‌ استامینوفن‌، ایبوپروفن‌ یا آسپیرین
•تزریق‌ بی‌حس‌ کننده‌های‌ موضعی‌ ممکن‌ است‌ توصیه‌ گردد.


•تزریق‌ کورتیزون‌ در تاندونهای‌ دردناک‌ و کلسیفیه‌. این‌ امر درد و التهاب‌ را کاهش‌ می‌دهد و اجازه‌ حرکت‌ داده ‌، مانع‌ از منجمد شدن‌ مفصل‌ می‌گردد. البته‌ هرچه‌ تزریقات‌ بیشتری‌ صورت‌ گیرد خطر عوارض‌ جانبی‌ آنها بیشتر می‌شود. داروهای‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممکن‌ است‌ عوارض‌ جانبی‌ ایجاد کنند.


•اگر درد و تورم‌ علی‌رغم‌ درمان‌ افزایش‌ یابد و یا دچار علایم‌ جدید و غیر قابل‌ توجیه‌ شده‌اید، به پزشک مراجعه کنید.
•به‌ محض‌ بهبود علایم‌ فعالیت در زمان ابتلا به این بیماریهای‌ طبیعی‌ خود را از سر بگیرید.
•به‌ محض‌ رفع‌ درد ، فعالیت در زمان ابتلا به این بیماریهای‌ افزایش‌ دامنه‌ حرکت‌ را آغاز کنید.

[ehsan 10054]

شهرزاد بازهم خيلي بهتر بود و كاملتر متشكرم

[hamid]

دوست عزیز این سایت مربوط به مسائل ام اس هست .
کسی اطلاعی از موردی که شما فرمودید نداره مگر شانسی یکی تجربه داشته باشه .