2010/08/17, 10:27 AM
پژوهشگران ميگويند هر اضافه وزني، اضافه وزن نيست! به عنوان مثال در حالي كه چاقي در برخي از قسمتهاي بدن مانند بازو، ران و باسن خطر جدي براي سلامت انسان ندارد، چربي انباشته شده در محوطه شكم ضريب خطر مرگ را افزايش ميدهد.
لذت خوردن غذا از فاكتورهاي تأثيرگذار در بقاي نسل انسانهاي اوليه بود. اشتها به شيريني يعني كربوهيدارتها يا علاقه به طعم گوشت يا همان پروتئين و چربي موجب جذب و ذخيره كافي انرژي براي بدن بود. انسانهاي اوليه با خوردن اين خوراكيها، براي شكار و تحرك انرژي ذخيره ميكردند. مهمترين ارگان مصرف كننده انرژي، يعني مغز نيز اين پروسه را هدايت ميكرد.
اما اشتهاي انسان به خوراكيهاي خوشمزه در طول تاريخ تكامل، رفته رفته تغيير كرد و تا جايي پيش رفت كه تبديل به بلاي جان انسانهاي پراشتها و خوشخوراك شد. در حالي كه ابتدا تصور ميشد، اضافه وزن در مجموع براي سلامت انسان خوب نيست، نتيجه تحقيقات گسترده و طولاني مدت ثابت كردند كه انباشته شدن چربي در برخي از نقاط بدن خطرناكتر است. مثلأ چربي ناحيه شكم.
ارتباط شكم بزرگ با افزايش خطر مرگ
پژوهشگران ميگويند شكم بزرگ حتي در مورد افرادي كه در مجموع چاق به حساب نميآيند هم، خطرناك است. چربي شكم خطر ابتلا به بيماري ديابت، بيماريهاي عفوني و كلسترول بالاي خون را افزايش ميدهد.
پژوهشگران آمريكايي موسسه اريك جاكوب در آتلانتا كه در مورد بيماريهاي سرطاني پژوهش ميكنند ميگويند شكم بزرگ، حتي در آدمهايي با وزن متعادل نيز خطرناك است و احتمال بروز برخي از بيماريها را افزايش ميدهد. اين پژوهشگران در تحقيقات خود علت مرگ 14 هزار و 647 فردي را كه در معاينات تشخيص زودهنگام سرطان شركت كرده بودند، بررسي كردند.
بر اساس اين تحقيق افرادي كه دور شكمشان از اندازه مشخصي بيشتر است دو برابر بيشتر از ديگران در خطر مرگ قرار دارند. اين خطر شامل زناني است كه دور شكمشان از 110 سانتيمتر و مرداني كه دور شكمشان از 120 سانتيمتر بيشتر است. طول عمر و سلامت اين گروه، در مورد زنان در مقياس با زناني كه دور شكمشان كمتر از 75 سانتيمتر و در مورد مردان و در مقايسه بامرداني كه دور شكمشان كمتر از90 سانتيمتر است به مراتب كوتاهتر و بدتر است. اين اثر حتي در مورد زنان و مرداني كه در مجموع چاق به شمار نميآيند نيز مشاهده شده است.
البته چاقي شكم علت مرگ 14 هزار و 647 نفري كه پرونده آنها بررسي شده، نبوده است اما بيماريها و مرگ اين افراد با چاقي شكم آنها ارتباط داشته است. پژوهشگران معتقدند انباشته شدن چربي در فضاي ميان ارگانهاي درون شكم موجب توليد نامنظم دستهاي از هورمونها و موجب بروز فاكتورهايي ميشوند كه حتي احتمال بيماريهاي عفوني را نيز افزايش ميدهند. اين چربي رسوب در جداره رگها را تسهيل و موجب سخت شدن آنها و در نتيجه بروز سكتههاي قلبي و مغزي ميشود. در مقايسه با چربي شكم، چربي انباشته شده در ران يا بازو خطر شناخته شدهاي براي سلامت انسان ندارند.
لذت خوردن غذا از فاكتورهاي تأثيرگذار در بقاي نسل انسانهاي اوليه بود. اشتها به شيريني يعني كربوهيدارتها يا علاقه به طعم گوشت يا همان پروتئين و چربي موجب جذب و ذخيره كافي انرژي براي بدن بود. انسانهاي اوليه با خوردن اين خوراكيها، براي شكار و تحرك انرژي ذخيره ميكردند. مهمترين ارگان مصرف كننده انرژي، يعني مغز نيز اين پروسه را هدايت ميكرد.
اما اشتهاي انسان به خوراكيهاي خوشمزه در طول تاريخ تكامل، رفته رفته تغيير كرد و تا جايي پيش رفت كه تبديل به بلاي جان انسانهاي پراشتها و خوشخوراك شد. در حالي كه ابتدا تصور ميشد، اضافه وزن در مجموع براي سلامت انسان خوب نيست، نتيجه تحقيقات گسترده و طولاني مدت ثابت كردند كه انباشته شدن چربي در برخي از نقاط بدن خطرناكتر است. مثلأ چربي ناحيه شكم.
ارتباط شكم بزرگ با افزايش خطر مرگ
پژوهشگران ميگويند شكم بزرگ حتي در مورد افرادي كه در مجموع چاق به حساب نميآيند هم، خطرناك است. چربي شكم خطر ابتلا به بيماري ديابت، بيماريهاي عفوني و كلسترول بالاي خون را افزايش ميدهد.
پژوهشگران آمريكايي موسسه اريك جاكوب در آتلانتا كه در مورد بيماريهاي سرطاني پژوهش ميكنند ميگويند شكم بزرگ، حتي در آدمهايي با وزن متعادل نيز خطرناك است و احتمال بروز برخي از بيماريها را افزايش ميدهد. اين پژوهشگران در تحقيقات خود علت مرگ 14 هزار و 647 فردي را كه در معاينات تشخيص زودهنگام سرطان شركت كرده بودند، بررسي كردند.
بر اساس اين تحقيق افرادي كه دور شكمشان از اندازه مشخصي بيشتر است دو برابر بيشتر از ديگران در خطر مرگ قرار دارند. اين خطر شامل زناني است كه دور شكمشان از 110 سانتيمتر و مرداني كه دور شكمشان از 120 سانتيمتر بيشتر است. طول عمر و سلامت اين گروه، در مورد زنان در مقياس با زناني كه دور شكمشان كمتر از 75 سانتيمتر و در مورد مردان و در مقايسه بامرداني كه دور شكمشان كمتر از90 سانتيمتر است به مراتب كوتاهتر و بدتر است. اين اثر حتي در مورد زنان و مرداني كه در مجموع چاق به شمار نميآيند نيز مشاهده شده است.
البته چاقي شكم علت مرگ 14 هزار و 647 نفري كه پرونده آنها بررسي شده، نبوده است اما بيماريها و مرگ اين افراد با چاقي شكم آنها ارتباط داشته است. پژوهشگران معتقدند انباشته شدن چربي در فضاي ميان ارگانهاي درون شكم موجب توليد نامنظم دستهاي از هورمونها و موجب بروز فاكتورهايي ميشوند كه حتي احتمال بيماريهاي عفوني را نيز افزايش ميدهند. اين چربي رسوب در جداره رگها را تسهيل و موجب سخت شدن آنها و در نتيجه بروز سكتههاي قلبي و مغزي ميشود. در مقايسه با چربي شكم، چربي انباشته شده در ران يا بازو خطر شناخته شدهاي براي سلامت انسان ندارند.