[نازلی]

نکاتی درباره‌ی نمک‌های رژیمی (نمک پتاسیم)

ضرورت استفاده از نمک پتاسیم فقط برای درمان و جلوگیری از کاهش سطح پتاسیم در افرادی است که بر اثر مصرف داروهای مدر یا برخی داروهای دیگر و یا برخی بیماری‌های خاص ممکن است دچار افت پتاسیم خون شده باشند.



نمک رژیمی نمک بدون سدیم (کلرور پتاسیم)، محصولی است که نه تنها فشارخونی‌ها، بلکه افراد سالم نیز این روزها آن را به هم توصیه می‌کنند؛ درحالی‌که این توصیه‌ها چندان هم بی‌ضرر نیست.

مصرف این نمک معمولاً به افرادی که نارسایی قلبی و فشارخون بالا دارند، توصیه می‌شود اما مصرف آن در سایرین نه تنها بی‌مورد است؛ بلکه گاهی عواقبی نیز در پی دارد، زیرا به طور معمول بدن ما تا حدی به سدیم و پتاسیم نیازمند است. پتاسیم از طریق میوه‌ها و سبزیجات جذب بدن می‌شود اما سدیم را باید از طریق نمک دریافت کنیم.

در صورتی که افراد سالم بدون هیچ مشکل خاصی بخواهند نمک پتاسیم (بدون سدیم) را جایگزین نمک معمولی کنند، در دریافت این ماده معدنی (سدیم) مشکل پیدا خواهند کرد و کمبود آن در بدن می‌تواند عوارضی در پی داشته باشد.


مزایا و معایب نمک رژیمی

همان طور که می‌دانید، نمک عامل افزایش فشارخون است و افزایش فشارخون نیز می‌تواند بر قلب تأثیر منفی بگذارد. به عبارت ساده‌تر، سدیم در مقادیر بالا سبب افزایش یافتن فشارخون می‌شود. وقتی فشارخون بالا می‌رود، عضله قلب نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرد و فعالیتش بیشتر می‌شود.

در مبتلایان به نارسایی قلبی و فشارخون معمولاً توصیه می‌شود میزان مصرف سدیم (نمک) محدود شود تا فشارخون بالاتر نرود و در نتیجه قلب آسیب جدی نبیند. اما در مورد افراد مبتلا به نارسایی کلیه مصرف این نوع نمک بی فایده است. در واقع، باید گفت از آنجا که سدیم و پتاسیم هر 2 از طریق کلیه دفع می‌شوند، مصرف این نوع نمک تأثیری ندارد و به طور کلی، هم سدیم و هم پتاسیم باید محدود شوند. حتی این گروه از بیماران بهتر است که مصرف میوه‌ها و سبزیجات پتاسیم‌دار را نیز محدود کنند.


نمک‌های پتاسیمی ضرر ندارند؟

همان طور که ذکر شد این روزها استفاده از نمک‌های پتاسیم به جای نمک‌های سدیم بین کسانی که رژیم غذایی کم نمک دارند یا فشارخونشان بالاست، رواج پیدا کرده است اما این افراد گمان می‌کنند جایگزین شدن سدیم با پتاسیم باعث از بین رفتن تمام زیان‌های نمک می‌شود و می‌توانند بدون دغدغه هرچقدر دلشان خواست، نمک بخورند؛ در صورتی که اصلاً این‌طور نیست. با مصرف نمک پتاسیم، دریافت پتاسیم بدن بیشتر می‌شود و دریافت سدیم کمی کاهش می‌یابد. در شرایط طبیعی، سدیم مهم‌ترین الکترولیت خارج سلولی و پتاسیم، مهم‌ترین الکترولیت داخل سلولی است. وقتی میزان دریافت سدیم بدن بالا می‌رود، فشار اسمزی خارج سلول هم افزایش پیدا می‌کند و در نتیجه آب از فضای بین سلولی به فضای میان بافتی می‌رود.

ضرورت استفاده از نمک پتاسیم فقط برای درمان و جلوگیری از کاهش سطح پتاسیم در افرادی است که بر اثر مصرف داروهای مدر یا برخی داروهای دیگر
و یا برخی بیماری‌های خاص ممکن است دچار افت پتاسیم خون شده باشند
این مساله می‌تواند پرفشاری خون و عوارض آن مانند بیماری‌های قلبی- عروقی را در طول زمان به دنبال داشته باشد. از طرف دیگر، اگر میزان دریافت پتاسیم بدن هم بیش از اندازه بالا برود، فشار اسمزی به جای خارج سلول به درون سلول می‌رود و مشکلاتی را داخل سلول ایجاد می‌کند. می‌توان گفت اگر محاسبه کلی در مورد دریافت به اندازه سدیم و پتاسیم وجود نداشته باشد یا هر کدام از این‌ها بیشتر از مقدار طبیعی مصرف شوند، می‌توانند عوارضی را برای فرد به وجود آورند. شاید مصرف نمک پتاسیم برای افرادی که دچار پرفشاری خون هستند، بد نباشد اما اگر همین نمک پتاسیم هم به میزان نامتعادل مصرف شود و ذائقه بیمار را شور کند، مشکلاتی برای او به وجود خواهد آورد.


نمک پتاسیم فقط با تأیید پزشک

کارشناسان می‌گویند از مصرف نمک پتاسیم یا مواد غذایی کم نمک (کم سدیم) بدون تأیید پزشک خودداری کنید.

خوب است بدانید برای حفظ طعم شوری در برخی از محصولات غذایی از مقادیر زیادی پتاسیم استفاده می‌شود که مصرف آن‌ها موجب افزایش بیش از حد پتاسیم خون می‌شود. در صورت مصرف نمک پتاسیم ممکن است لازم باشد با انجام آزمایش خون سطح پتاسیم خون را زیر نظر پزشک به طور مرتب کنترل کرد.

ضرورت استفاده از نمک پتاسیم فقط برای درمان و جلوگیری از کاهش سطح پتاسیم در افرادی است که بر اثر مصرف داروهای مدر یا برخی داروهای دیگر و یا برخی بیماری‌های خاص ممکن است دچار افت پتاسیم خون شده باشند.

از طرفی همان طور که می‌دانید فرآوری مواد غذایی سبب کاهش میزان پتاسیم می‌شود؛ برای دریافت پتاسیم می‌توانید از حبوباتی مانند لوبیا و نخود، مغز دانه‌ها مانند گردو، فندق، پسته و بادام، سبزیجاتی مانند اسفناج، هویج و جعفری و میوه‌هایی مانند موز و خرما استفاده نمایید.

[نازلی]

نمک زیاد، پتاسیم کم = چاقی

افرادی که غذاهای شور می‌خورند و در عوض پتاسیم کمی مصرف می‌کنند بیشتر در معرض چاقی و اضافه‌وزن قرار می‌گیرند.



نتایج پژوهشی که محققان آمریکایی روی نزدیک به 2682 زن و مرد حدوداً 44 ساله انجام دادند نشان می‌دهد داشتن رژیم غذایی پرنمک و درعین‌حال فقیر از پتاسیم باعث افزایش توده‌ی چربی بدن می‌شود.


نتایج این پژوهش که در American Journal of Clinical Nutrition به چاپ رسیده تاکیدی است بر مضرات مصرف بیش از اندازه‌ی نمک.


در بدن ما نسبت سدیم به پتاسیم باید به گونه‌ای باشد که بدن را در معرض مشکلات سلامتی قرار ندهد. زمانی که این تناسب به هم می‌ریزد و کفه‌ی ترازو به سمت سدیم یا همان نمک سنگینی می‌کند معنی‌اش این است که مصرف میوه و سبزیجاتتان کم است و نمک بیشتری مصرف می‌کنید. متأسفانه داشتن چنین تغذیه‌ای باعث می‌شود که با افزایش سن مشکلات زیادی مانند مشکلات کلیوی نیز به وجود بیاید.
حالت بالای اسیدیته‌ی بدن باعث کاهش متابولیسم پایه‌ی بدن می‌شود و در نتیجه کالری‌های دریافتی کمتر می‌سوزند و توده‌ی چربی بدن بیشتر می‌شود

واقعیت این است که کلرور نمک باعث تولید اسید کلورهیدریک می‌شود که بدن را اسیدی می‌کند. در مورد گوشت قرمز و پنیر نیز همین طور است. این مواد غذایی اسید فسفریک بدن را بالا می‌برند؛ اما سبزیجات حالت بازی بدن را بالا می‌برند که به دلیل داشتن بیکربنات و پتاسیم موجود در آن‌هاست.


توجه داشته باشید که حالت بالای اسیدیته‌ی بدن باعث کاهش متابولیسم پایه‌ی بدن می‌شود و در نتیجه کالری‌های دریافتی کمتر می‌سوزند و توده‌ی چربی بدن بیشتر می‌شود. محققان معتقدند که برای مقابله با این وضعیت باید رژیم غذایی کم نمک و سرشار از پتاسیم داشته باشید. برای همین لازم است که مصرف نمک و غذاهای شور را کاهش دهید و در عوض مصرف میوه و سبزیجات را بالا ببرید.

[(reihane(raz]

مرسی نازلی جون مطلب جالبی بود