Wednesday 18th of July 2012
میاستنی گراو یا میا ستنی گراویس چه جور بیماری است؟
▪ اطلاعات اولیه:
میاستنی گراو یا میاستنی گراویس به اختلال عملکرد عضلات، به ویژه عضلات سر و صورت، به صورت خستگی و ضعف پیش رونده طی استفاده از این عضلات اطلاق می شود. این اختلال معمولا عضلات اطراف چشم، دهان و گلو و انتهای اندام ها را درگیر می سازد. این بیماری نوجوانان، جوانان و بزرگسالان از هر دو جنس را مبتلا می سازد ولی در خانم ها شایع تر است و طی آن فرد آرام آرام به سمت کاهش و محدودیت عملکرد فیزیکی می رود.
▪ علایم شایع:
افتادگی پلک ها، احساس دوبینی، به هم خوردن حالت طبیعی چهره، اختلال در بلع، ضعف در اندام های فوقانی و تحتانی و عدم توانایی در استفاده کامل از اندام ها، اختلال در تکلم واضح و اختلال در تنفس و... .
شعله ور شدن اختلال تنفس معمولا پس از دوره کوتاهی از کارکرد طبیعی عضلات رخ داده و طی استفاده از عضلات تشدید می یابد.
▪ علل بیماری:
اختلال خود ایمنی (به احتمال زیاد اصلی ترین عامل)، تومور غده تیموس (تنها در نوزادان این مساله به طور کامل به اثبات رسیده است) .
▪ عوامل افزایش دهنده خطر ابتلا به این بیماری:
سابقه خانوادگی این بیماری یا سایر بیماری های خود ایمنی، سابقه بروز برخی سرطان ها، به خصوص سرطان تیموس و ریه، در نوزادان و شیرخواران مادران مبتلا به میاستنی گر او هم احتمال ابتلا بسیار بالاست اما در اکثر موارد علایم آنها در عرض دو، سه هفته باز می گردد.
پیشگیری از ابتلا به بیماری: در حال حاضر این بیماری قابل پیشگیری نیست.
▪ عواقب مورد انتظار: این بیماری در حال حاضر غیرقابل علاج محسوب می شود، البته این به این معناست که می توان جلوی پیشرفت بیماری را گرفت اما نمی توان آن را کاملا درمان کرد. علایم آن قابل تسکین یا کنترل است. به دنبال تشدید بیماری ممکن است یک دوره بهبود کامل یا نسبی دیده شود. طول عمر مورد انتظار در مورد افراد مبتلا کاهش می یابد ولی معمولا بیماران سال ها با این بیماری زنده می مانند. تحقیقات علمی درباره علل و درمان این اختلال ادامه دارد و این امید وجود دارد که درمان های موثرتر و در نهایت علاج بخشی در آینده عرضه شوند.
▪ عوارض احتمالی و آزار دهنده بیماری: ورود غذا به راه های تنفسی و احساس خفگی در اثر اختلال بلع، فلج تنفسی .
▪ درمان: بررسی های تشخیصی ممکن است شامل آزمایش های بررسی پادتن ها
(آنتی بادی های) مخصوص بیماری در خون، آزمون های الکتریکی سنجش عملکرد عضله، عکس ساده قفسه سینه و درمان آزمایشی با داروهای ضدکولین استراز باشد (این داروها علایم بیماری را کامل از بین می برد یا کم می کند). در این بیماری عموما درمان با هدف کنترل علایم صورت می گیرد. گاهی براساس نظر پزشک معالج جراحی برداشت غده تیموس ضرورت می یابد. این مساله بسیار مهم است که بدانید گاه در جریان شعله ور شدن حاد بیماری ممکن است مراقبت اضطراری جهت اختلال تنفسی لازم باشد و حتی ممکن است فرد نتواند نفس بکشد و نیاز به استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی در او باشد .
▪ داروهای مصرفی برای این بیماری: داروهای ضدکولین استراز برای بازگردان عملکرد طبیعی عضله، مقدار بیش از حد دارو ممکن است خود باعث ضعف شود.
داروهای کورتونی هم در مواقع تشدید علایم بیماری به کار گرفته می شوند و عموما پاسخ خوبی به همراه دارند.
▪ سطح فعالیت: اگر به این بیماری مبتلا هستید، فعالیت هایی را انتخاب کنید که قسمت اعظم انرژی آنها در مدت زمان کوتاهی صرف می شود. در نظر گرفتن دوره های استراحت مکرر بین فعالیت ها مهم است. بالا و پایین شدن شدت علایم از روزی به روز دیگر در این بیماری شایع است و در نتیجه نمی توان یک برنامه ثابت برای فرد بیمار در نظر گرفت اما بهتر است همه مبتلایان از فعالیت های سخت ممتد و مواجهه غیرضروری با آفتاب یا هوای سرد اجتناب کنید.
▪ رژیم غذایی: در این بیماری رژیم خاصی نیاز نیست. اگر جویدن و بلعیدن دچار اختلال شده باشد، ممکن است لازم باشد از غذاهای نرم استفاده شود.
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید؛
۱) اگر دارای علایم واضح میاستنی گراو باشید.
۲) بروز اختلال در بلع یا تنفس داشته باشید. داروهای اضطراری مورد نیاز این بیماران (داروهای ضدکولین استراز) باید همواره در دسترس باشد تا در هنگام بروز علایم بیمار از آنها استفاده کند.
گردآوری و تنظیم:گروه سلامت پرشین پرشیا
www.persianpersia.com/health
روزنامه شرق :منبع
درمان جدید میاستنی گراو
دسته جدیدی از داروها می تواند؛ برای درمان اختلالات نورولوژیکی مورد استفاده قرار گیرند. داروی خوراکی EN101 antisense از تولید آنزیم استیل کولین استراز جلوگیری می نماید. myasthenia
درمان جدید، عملکرد ماهیچه در میاستنی گراویس را بهبود می بخشد.
مطابق با تحقیق منتشر شده در 14 آگوست 2007 در ژورنال Neurology، نوعی از درمان جدید بطرز چشمگیری باعث کاهش شدت ضعف عضلانی در مبتلایان به میاستنی گراویس(MG) می گردد و نوید بخش این است که دسته جدیدی از داروها می تواند؛ برای درمان اختلالات نورولوژیکی مورد استفاده قرار گیرند.
داروی خوراکی EN101 antisense از تولید آنزیم استیل کولین استراز جلوگیری می نماید. آنزیم استیل کولین استراز در عملکرد اتصال بین عصب و عضله نقش مهمی ایفاء می نماید. Antisense در واقع داروی سنتتیکی است که مشابه قسمت کوتاهی از DNA طراحی شده و قابلیت اتصال به رشته mRNA را داشته و بدین طریق مانع از تولید پروتئین های مشخصی می گردد.
دکتر Zohar Argov عضو انجمن نورولوژی آمریکا بیان می نماید " این اولین باری است که ما قادر به ارائه یک داروی خوراکی موثر و ایمن برای بیماریهای نورولوژیکی هستیم" " تحقیق و تفحص دربارۀ داروی خوراکی antisense سالها به طول انجامید و هم اکنون انتظار می رود این دارو با استقبال و پذیرش بیماران زیادی روبرو شود زیرا استفاده خوراکی از این دارو، بیماران را از مصرف روزانه داروهای تزریقی بی نیاز می سازد."
افراد مبتلا به میاستنی گراویس خستگی مفرطی را تجربه نموده و در حرکت دادن عضلات ارادیشان نیز دچار ضعف و مشکل می شوند. سایر نشانه های میاستنی گراویس ممکن است شامل افتادگی پلکها، دوبینی، مشکل در بلع یا بریده بریده سخن گفتن باشد. نرخ ابتلا این بیماری 20 نفر از هر 100 هزار نفر برآورد گردیده است.
در تحقیق انجام شده توسط دکتر Argov 16 فرد مبتلا به میاستنی گراویس روزانه از فرم خوراکی EN101 antisense به مدت 4 روز استفاده نمودند این افراد به مدت 1ماه مورد پیگیری و کنترل قرار گرفتند. 4نفر از 16بیمار، استفاده از این دارو را به مدت 1ماه افزایش دادند. نتایج تحقیقات حاکی از آن بود که داروی مذکور شدت بیماری را کاهش داده و نشانه های بیماری را تا 46درصد بهبود می بخشد. پیشرفت نشانه ها شامل بهبود عملکرد ماهیچه، بهبود زمان بلعیدن و از بین رفتن افتادگی پلک بود اثرات جانبی گزارش شده با اين دارو در طول مطالعه شامل خشکی چشم ها و دهان بود.
کارشناسان خاطر نشان می سازند این کشف ممکن است نتيجه اي فراتر از درمان بیماری میاستنی گراویس داشته باشد.
" مصرف خوراکی antisense ممکن است بطرز دیگری در درمان بیماری های نورولوژیکی موثر باشد و بدین منظور آزمایشات بیشتری باید انجام پذیرد." " اگر چه نتایج اولیه این مطالعه رضایت بخش است لیکن این نتایج باید با احتیاط مورد ارزیابی قرار گیرد زیرا این مطالعه از نوع مطالعه open label است. (نوعی از مطالعه که در آن هم پزشک و هم بیمار از نوع دارو و درمان آگاهی دارند).
http://www.medicalnewstoday.com/printerf...wsid=79550
