2012/11/28, 07:55 PM
گام مهم محقق ایرانی در درمان اختلال عصب بینایی «ام اس»
پژوهشگر پژوهشکده سلول های بنیادی پژوهشگاه «رویان» با پیوند سلول های «اولیگودندروسیت» تولید شده از سلول های پرتوان القایی انسانی (iPS)، گامی مهم در درمان آسیب دِمیلینه شدن اختلالی در سیستم اعصاب مرکزی که منجر به بیماری ام اس می شود برداشت.
علیرضا پویا، کارشناس ارشد «ژنتیک انسانی» که طرح تحقیقاتی وی برگزیده بخش مقالات داخلی سیزدهمین جشنواره بین المللی تحقیقاتی رویان شده است، در گفت وگو با خبرنگار علمی ایسنا به تشریح جزئیات این دستاورد پرداخت و تصریح کرد: تلاش او برای درمان میلین که بر اثر بیماری MS تخریب می شود، در فاز حیوانی موفقیت آمیز بوده و این موفقیت می تواند گامی مهم برای کاهش و درمان عوارض MS باشد.
این پژوهشگر در توضیح نتایج طرح خود با عنوان «تمایز سلول های بنیادی القایی انسانی به سلول های اولیگودندروسیت و پیوند به مدل موش صحرایی برای ترمیم میلین عصب بینایی» گفت: بیماری MS با تخریب غشای میلینی سیستم اعصاب مرکزی در پیام رسانی سیستم عصبی اختلال ایجاد می کند و بسته به این که چه قسمت از مغز یا نخاع درگیر شده باشد، عوارض مختلفی دارد.
وی ادامه داد: پیش از این تلاش هایی در حیطه های دارویی و پزشکی برای درمان و کاهش عوارض این بیماری انجام شده بود، اما این تلاش ها نتیجه درمانی پایدار و قطعی نداشت. همین موضوع انگیزه اصلی من و همکارانم برای یافتن راه حلی از طریق سلول های بنیادی شد.
پویا با اشاره به این که پیش از طرح او، سلول های اولیگودندروسیت (سلول های سازنده میلین) با انواع دیگری از سلول های بنیادی مانند سلول های بنیادی جنینی انسان و موش ساخته شده بودند، خاطرنشان کرد: ما توانستیم سلول های اولیگودندروسیت را از سلول های بنیادی القایی انسانی (iPS) تولید کنیم که برای نخستین بار در دنیا انجام شد.
وی توضیح داد: سلول های iPS را می توان از سلول های فیبروبلاست پوستی هر فرد تولید کرد که در واقع می تواند مشکلات رد پیوند را تا حدودی برطرف کند. این سلول ها همچنین شباهت بسیار زیادی به سلول های بنیادی جنینی انسانی دارند و می توانند انواع سلول های بدن را تولید کنند.
پویا درباره مشکلات استفاده از سلول های بنیادی جنینی در این زمینه اظهار کرد: استفاده از این سلول ها پاره ای مسائل اخلاقی را به همراه دارد؛ زیرا جنینی که سلول ها از آن گرفته می شود، دیگر قادر به ادامه ی حیات نیست؛ به همین دلیل تنها می توان از تعداد محدودی از سلول های جنین های تولیدشده به روش IVF و یا جنین های سقط شده اهدایی استفاده کرد که تعداد بسیار کمی دارند.
محقق ایرانی برگزیده سیزدهمین جشنواره بین المللی تحقیقاتی رویان همچنین به ایسنا گفت: ما در مقایسه سلول های اولیگودندروسیت تولید شده از سلول های بنیادی جنینی و اولیگودندروسیت تولید شده از iPS به این نتیجه رسیدیم که اینها در الگوی بیان ژن ها و مارکرهای پروتئینی شباهت های بسیار زیادی دارند و سلول های تولید شده از iPS قابل پیوند هستند.
پژوهشگر پژوهشکده سلول های بنیادی پژوهشگاه رویان افزود: سلول های اولیگودندروسیت تولید شده را به موش هایی که غشای میلین آنها را در کیاسمای بینایی شان از بین برده بودیم، پیوند زدیم و خوشبختانه میلین سازی و عملکرد عصب بعد از پیوند نسبت به گروه پیوند نشده (کنترل) افزایش یافت.
پویا درباره ورود این آزمایش ها و روش های درمان به مرحله انسانی، خاطرنشان کرد: تا ورود به آزمایش های انسانی هنوز راه زیادی داریم چرا که باید ایمنی این سلول ها در به وجود نیاوردن تومور ثابت شود. در بیشتر مواقع این iPSها با ناقل های ویروسی تولید شده اند و ژن هایی که به آنها منتقل شده است توانایی تومورزایی دارند.
وی همچنین گفت: علاوه بر این پس از اتمام این مرحله از طرح ما، گزارشی منتشر شد که نشان می داد سلول های iPS به طور کامل در پیوند ایمن نیستند و علی رغم این که از خود فرد تولید شده اند، می توانند توسط بدن پس زده شوند که این مشکل نیز باید پیش از شروع فاز انسانی بررسی شود.
وی با بیان اینکه سلول های اولیگودندروسیت باید به حیوانات نزدیک تر به انسان مانند میمون ها نیز پیوند زده شود، افزود: کیفیت سلول های تولید شده نیز بسیار اهمیت دارد، چرا که تولید خالص اولیگودندروسیت در محیط آزمایشگاهی چندان کار آسانی نیست.
این محقق ایرانی همچنین به اهمیت رساندن سلول های تولید شده به بافت مورد نظر اشاره و خاطرنشان کرد: ما باید راهی برای رساندن این سلول ها به بافت آسیب دیده بدون آسیب رساندن به بافت نخاع و مغز پیدا کنیم. این پیوند نباید به سیستم عصب مرکزی آسیب برساند و جراحی ممکن است مشکلات افزون تری را پدید آورد.
به گزارش ایسنا این طرح سه سال پیش آغاز شده و نتایج آن سال گذشته میلادی در مجله PLoS ONE به چاپ رسیده است.
گردآوری این مطالب توسط جستجوگر خبری پرتال روز نو roozeno.com
تاریخ انتشار: جمعه ۱۷ شهریور ۱۳۹۱ - ۱۱:۴۵
اے دنیا کے مسافر منزل تیری قبرھیں اے کر رھا ھیں جو تو دو دن کا یہ سفرھیں موت ھیں تیرا ان دیکھا ساتھی آچانگ تجھے نگل لے گا:ای مسافر دنیا خونه ی توقبر است ای که هرکاری میکنی سفر دو روزه هست مرگ رفیق ندیده ی تو است یکهو نفست رو می گیره
