2011/10/17, 11:17 AM
تحقيقات جديد كمبود گروهي از مواد شيميايي به نام نرواستروئيد در مغز افراد مبتلا به بيماري ام اس را نشان مي دهد. اين مواد در ترميم سلول هاي مغز و فعاليت هاي مغزي نقش مهمي را دارند. اين تحقيقات توسط دكتر كريس پاور نورولوژيست كلنيك ام اس واقع در دانشگاه پزشكي آلبرتا شهر ادمونتون كانادا انجام شده است و اميدواري زيادي جهت كشف درهاي جديدي در درمان اين بيماري ايجاد شده است.
مراحل انجام اين تحقيقات در مجله Brain تاريخ سپتامبر به چاپ خواهد رسيد و بر روي اينترنت نيز قابل دسترسي خواهد بود.
آقاي پاور بر اين اعتقاد است كه نرواستروئيد ها در صحبت كردن، رشد و ترميم به سلول هاي مغزي كمك مي كنند. اين استروئيدها در مغز وجود دارند و با استروئيد هايي كه اكثر مردم با آن در ارتباط مي باشند و باعث افزايش حجم عضلات و سركوب سيستم ايمني مي شود متفاوت مي باشد.
براي اين مطالعه پاور و همكارانش هزاران ژن را تحت نظر داشته اند و آنها را در افراد مبتلا به ام اس و افراد سالم مقايسه كرده اند. به طور خاص بررسي ها بيشتر بر روي صدمات ناشي از مولكول هاي كوچك RNA كه به micro-RNA معروف مي باشند، انجام شده است. RNA در گذشته به عنوان نقل و انتقال كننده پيام بين DNA و پروتئين ها شناخته شده بود ولي با انجام اين مطالعات توجه زيادي به آن معطوف گشته است زيرا اين مولكول نقش كليدي در چگونگي توليد پروتئين توسط ژن ها بازي مي كند.
نتايج حاصل از تحقيقات سخت و با استفاده از تكنولوژي هاي پيشرفته نشان مي دهد، ژن افراد مبتلا به ام اس رفتار متفاوتي دارند كه منجر به كمبود گروهي از نرواستروئيد به نام allopregnanolone مي شود.
تحقيقات گذشته اهميت نرواستروئيد ها را در عملكرد مغز بخصوص در ارتباط و ترميم نشان داده است. در مطالعات اخير، به موش هاي مبتلا به ام اس allopregnanolone داده شده است و در ادامه به دنبال مشاهدات، التهابات مغزي كاهش يافته و مانع از قطع ارتباط بين سلول هاي مغزي شده است.
درمان با allopregnanolone در موش هايي كه دچار صدمات نخاعي مغزي توسط سلول هاي خود ايمني شده اند نشان داده است كه التهابات عصبي، صدمات ميلين و آكسون را كاهش مي دهد.
به گفته پاور اين نتيجه يكي از اندك راه هايي است كه در دوران حرفه اي شغلش كشف كرده كه امكان تاثير مستقيم بر روي بهبود حال بيمارانش دارد. وي همچنين به دنبال ايجاد قسمتي جهت آزمايش نتيجه مطالعاتش بر روي بيماران ام اس مي باشد.
منبع:
http://www.medicalnewstoday.com/sections..._sclerosis
مراحل انجام اين تحقيقات در مجله Brain تاريخ سپتامبر به چاپ خواهد رسيد و بر روي اينترنت نيز قابل دسترسي خواهد بود.
آقاي پاور بر اين اعتقاد است كه نرواستروئيد ها در صحبت كردن، رشد و ترميم به سلول هاي مغزي كمك مي كنند. اين استروئيدها در مغز وجود دارند و با استروئيد هايي كه اكثر مردم با آن در ارتباط مي باشند و باعث افزايش حجم عضلات و سركوب سيستم ايمني مي شود متفاوت مي باشد.
براي اين مطالعه پاور و همكارانش هزاران ژن را تحت نظر داشته اند و آنها را در افراد مبتلا به ام اس و افراد سالم مقايسه كرده اند. به طور خاص بررسي ها بيشتر بر روي صدمات ناشي از مولكول هاي كوچك RNA كه به micro-RNA معروف مي باشند، انجام شده است. RNA در گذشته به عنوان نقل و انتقال كننده پيام بين DNA و پروتئين ها شناخته شده بود ولي با انجام اين مطالعات توجه زيادي به آن معطوف گشته است زيرا اين مولكول نقش كليدي در چگونگي توليد پروتئين توسط ژن ها بازي مي كند.
نتايج حاصل از تحقيقات سخت و با استفاده از تكنولوژي هاي پيشرفته نشان مي دهد، ژن افراد مبتلا به ام اس رفتار متفاوتي دارند كه منجر به كمبود گروهي از نرواستروئيد به نام allopregnanolone مي شود.
تحقيقات گذشته اهميت نرواستروئيد ها را در عملكرد مغز بخصوص در ارتباط و ترميم نشان داده است. در مطالعات اخير، به موش هاي مبتلا به ام اس allopregnanolone داده شده است و در ادامه به دنبال مشاهدات، التهابات مغزي كاهش يافته و مانع از قطع ارتباط بين سلول هاي مغزي شده است.
درمان با allopregnanolone در موش هايي كه دچار صدمات نخاعي مغزي توسط سلول هاي خود ايمني شده اند نشان داده است كه التهابات عصبي، صدمات ميلين و آكسون را كاهش مي دهد.
به گفته پاور اين نتيجه يكي از اندك راه هايي است كه در دوران حرفه اي شغلش كشف كرده كه امكان تاثير مستقيم بر روي بهبود حال بيمارانش دارد. وي همچنين به دنبال ايجاد قسمتي جهت آزمايش نتيجه مطالعاتش بر روي بيماران ام اس مي باشد.
منبع:
http://www.medicalnewstoday.com/sections..._sclerosis
