2012/09/04, 05:40 PM
دستور العمل هایی برای اجرای مدیتیشن :
1- قبل از اجرای برنامه مدیتیت ، دو شاخه تلفن را بکشید . رادیو ، ضبط یا تلویزیون اطاقتان را خاموش کنید. شعله چراغ یا گاز را در صورت مزاحمت ببندید و با اطمینان و آسودگی تمرین تان را آغاز نمائید.
2- قبل از اجرای تمرین مدیتیت ، دوش حمام مناسب است.
3- هرگز مدیتیت را در حالت خوابیده (درازکش) انجام نمی دهیدجز موارد ضروری.
بنشینید، کمرتان راراست نگهدارید ، پاهایتان را بصورت مربع روی زمین یا آزاد روی مبل بگذارید، چشمهایتان را ببندید و در نشست مدیتیت قرار بگیرید.
4- هنگام خستگی زیاد ، تب و لرز و بیماری ، مدیتیت نکنید. زیرا ذهن و روان شما آماده نیست .
5- بعد از غذا تمرینات عملی را با فاصله یک الی 5/1 ساعت تاخیر انجام دهید.
6- قبل از خوابیدن برنامه مدیتیت را انجام ندهید.
7- محل انجام تمرین در منزل را عموما در یک نقطه معین انتخاب کنید.
8- زمان انجام تمرین در منزل را عموما در ساعتهای معینی انتخاب کنید.
9- مدیتیت در فضاهای آرام ، سرسبز ، معطر و محلهائی که انسانهای خوب رفتاری هستند ، بهتر انجام می شود.
10- لازم است بعد از اتمام برنامه مدیتیت ، مدتی در وضعیت خوابیده (درازکش ) به استراحت و وانهادگی بپردازید.
11- در حین مدیتیت اگر با شما کاری دارند ، می توانید به آرامی از آن وضعیت خارج شوید و به کار خود بپردازید. لیکن اگر فرصت داشتید به هنگام برگشت ، مدیتیت خود را ادامه دهید.
12- با خانواده ، دوستان و یا رهروان نزدیک ، مواقعی را به تمرین جمعی اختصاص دهید.
13- در حین اجرای مدیتیت ، به جستجوی افکار و احساسات خود نپردازید.
14- در حین اجرای مدیتیت ، سعی در خارج کردن افکار مزاحم نداشته باشید ، بلکه اجازه دهید افکارهمانطوری که می آیند بیاند و همانطور که می روند ، بروند.
15- در حین اجرای مدیتیت ، به تجزیه و تحلیل افکار و احساسات خود نپردازید.
16- حفظ سکون و بی حرکتی بدن در حین تمرین مطلوب است. لیکن اگر دچار مقاومتهائی چون خارش و یا فشار در نقطه ای از بدن می شود می توانید به آرامی عکس العمل نشان دهید.
17- حین مدیتیت ، در پی نتیجه خاصی نباشد و به طبیعی ترین فعالیت ذهن تن بسپارید.
18- افکار خلاق و کشف شهودها اغلب خارج از برنامه مدیتیت ، در لحظه های عادی زندگی رخ می دهند ، پس در برنامه مدیتیت انتظارش را نکشید.
19- ممکن است در اثر تجارب ناخوشایند ، خستگی و فشار روحی پیشین ، در حین مدیتیت یا پس از آن گاهی دچار افکار ناملایم و در هم و بر هم می شوید ، شکیبا باشید و به ادامه تمرین خود امیدوار بوده و بدون تلاش خاصی ، به خود فرصت دهید تا بتدریج خستگی ها آزاد شوند ، فشار روحی کاهش یابد و افکار شما منظم گردد.
20- اگر با مشکل یا مسئله ای برخورد می کنید که حس مینمائید میتوانید راه حل آنرا در خود جستجو کنید، در اینصورت به مطالعه اضافی نپردازید . با دیگران سخنی نگوئید . سکوت نموده و به خود اجازه دهید ، به صورت مکاشفه پاسخ را از خود بیابید .
21- وقتی موضوعی را در پیش دارید که باید عمل شود و چیزی نیست که با حرف زدن و گفتگو حل شود ، مناسب است که در آن باره حرفی نزنید . زیرا ممکن است با سخن گفتن خواسته عملی آنرا از بدن خارج نمائید . سکوت اختیار کنید ، تا آن خواسته بطور حقیقی در عمل شما هویدا گردد.
1- قبل از اجرای برنامه مدیتیت ، دو شاخه تلفن را بکشید . رادیو ، ضبط یا تلویزیون اطاقتان را خاموش کنید. شعله چراغ یا گاز را در صورت مزاحمت ببندید و با اطمینان و آسودگی تمرین تان را آغاز نمائید.
2- قبل از اجرای تمرین مدیتیت ، دوش حمام مناسب است.
3- هرگز مدیتیت را در حالت خوابیده (درازکش) انجام نمی دهیدجز موارد ضروری.
بنشینید، کمرتان راراست نگهدارید ، پاهایتان را بصورت مربع روی زمین یا آزاد روی مبل بگذارید، چشمهایتان را ببندید و در نشست مدیتیت قرار بگیرید.
4- هنگام خستگی زیاد ، تب و لرز و بیماری ، مدیتیت نکنید. زیرا ذهن و روان شما آماده نیست .
5- بعد از غذا تمرینات عملی را با فاصله یک الی 5/1 ساعت تاخیر انجام دهید.
6- قبل از خوابیدن برنامه مدیتیت را انجام ندهید.
7- محل انجام تمرین در منزل را عموما در یک نقطه معین انتخاب کنید.
8- زمان انجام تمرین در منزل را عموما در ساعتهای معینی انتخاب کنید.
9- مدیتیت در فضاهای آرام ، سرسبز ، معطر و محلهائی که انسانهای خوب رفتاری هستند ، بهتر انجام می شود.
10- لازم است بعد از اتمام برنامه مدیتیت ، مدتی در وضعیت خوابیده (درازکش ) به استراحت و وانهادگی بپردازید.
11- در حین مدیتیت اگر با شما کاری دارند ، می توانید به آرامی از آن وضعیت خارج شوید و به کار خود بپردازید. لیکن اگر فرصت داشتید به هنگام برگشت ، مدیتیت خود را ادامه دهید.
12- با خانواده ، دوستان و یا رهروان نزدیک ، مواقعی را به تمرین جمعی اختصاص دهید.
13- در حین اجرای مدیتیت ، به جستجوی افکار و احساسات خود نپردازید.
14- در حین اجرای مدیتیت ، سعی در خارج کردن افکار مزاحم نداشته باشید ، بلکه اجازه دهید افکارهمانطوری که می آیند بیاند و همانطور که می روند ، بروند.
15- در حین اجرای مدیتیت ، به تجزیه و تحلیل افکار و احساسات خود نپردازید.
16- حفظ سکون و بی حرکتی بدن در حین تمرین مطلوب است. لیکن اگر دچار مقاومتهائی چون خارش و یا فشار در نقطه ای از بدن می شود می توانید به آرامی عکس العمل نشان دهید.
17- حین مدیتیت ، در پی نتیجه خاصی نباشد و به طبیعی ترین فعالیت ذهن تن بسپارید.
18- افکار خلاق و کشف شهودها اغلب خارج از برنامه مدیتیت ، در لحظه های عادی زندگی رخ می دهند ، پس در برنامه مدیتیت انتظارش را نکشید.
19- ممکن است در اثر تجارب ناخوشایند ، خستگی و فشار روحی پیشین ، در حین مدیتیت یا پس از آن گاهی دچار افکار ناملایم و در هم و بر هم می شوید ، شکیبا باشید و به ادامه تمرین خود امیدوار بوده و بدون تلاش خاصی ، به خود فرصت دهید تا بتدریج خستگی ها آزاد شوند ، فشار روحی کاهش یابد و افکار شما منظم گردد.
20- اگر با مشکل یا مسئله ای برخورد می کنید که حس مینمائید میتوانید راه حل آنرا در خود جستجو کنید، در اینصورت به مطالعه اضافی نپردازید . با دیگران سخنی نگوئید . سکوت نموده و به خود اجازه دهید ، به صورت مکاشفه پاسخ را از خود بیابید .
21- وقتی موضوعی را در پیش دارید که باید عمل شود و چیزی نیست که با حرف زدن و گفتگو حل شود ، مناسب است که در آن باره حرفی نزنید . زیرا ممکن است با سخن گفتن خواسته عملی آنرا از بدن خارج نمائید . سکوت اختیار کنید ، تا آن خواسته بطور حقیقی در عمل شما هویدا گردد.
