[پروانه]

سلام دوستان منم اسفند89 درست روز تولدم فهمیدم ام اس دارم اولها هنوز هیچی نمیدونستم و میخندیدم چون معتقد بودم اگه زیاد درموردش بدونم بدتر میشم تازه یکمی فهمیدم اوضاع از چه قراره بقول دوستان منم اوایل بیماری هستم مشکل با تاری چشم شروع شدالان5 هفته میشه که خودسر سینووکس و قطع کردم اونم بخاطردردی بود که بعد تزریق تو شونه و مچ دستم حس میکردم وحشتناک شده بود دکترم هم بیخیال میگفت عوارض امپوله و هیچ چیزی پیشنهاد نمیداد نه رژیمی نه ورزشی...راستش تصمیم داشتم دیگه هیچوقت تزریق نکنم اما وقتی نظر شما دوستان و شنیدم کمی نگران شدم چون نمیخوام بخاطر سهل انکاری الانم اینده دچار مشکل بشم فردا میرم دکتر و مشورت میکنم و ازش میخوام ام ار ای و ازمایش هم برام بنویسه...به شما دوستهای خوبم هم هم پیشنهاد میدم که روش فکر کنید ما شاید بیمار شدنمون دست خودمون نبوده اما حالا که کنترلش دست خودماست پس ساده نگیریدش چون هیچ چیزی بدتر از پشیمونی نیست زمانی که ادم به جایی برسه که خودش و مقصر بدونه البته قصد نصیحت نداشتم ها در حال حاظر ماها حرف هم و خوب میفهمیم دوست دارتان

---

من دیگه هیچ آمپولی نمیزنم و فقط قرص باکلوفن و قرص آزارام استفاده میکنم
جالبه بدونید که از وقتی که آمپول نمیزنم دیگه سرما نخوردم و صدام هم خیلی بهتر شده و نفسم هم, هم
چون قبلاً که آمپول میزدم خیلی تب ولرز میکردم و همینطور که گفتم صدام گرفته بود انگار از ته چاه در میومد
همه ی آمپولها جز ربیف و آوونکس رو زدم. حتی پلاسما فرز هم انجام دادم اما بازم احمد پوده همونی بود که بوده! تازه اوائل بهتر بودم چون با پای خودم راه میرفتم, دانشگاه میرفتم اما حالا از دانشگاه انصراف دادم و کم کم دارم ویلچر نشین میشم

اقا احمدرضا هرگز بخاطر بیماریت از احمدرضایی که بودی عقب نشینی نکن نباید از دانشگاه انصراف میدادی سعی کن اجرهایی که زندگی به طرفت پرتاب میکنه ازشون خونه بسازی...شعار نیست چون من هم یکی هستم مثل خودت هرگز فکر ویلچرهم نباش با ورزش خودت و ماهیچه هات و قوی کن اگه هم یه روز ویلچرنشین شدی بدون تلاشت و کردی با ویلچرهم میشه همون احمدرضای ارزوهات باشی