[همسر یک مشکوک به ام اس]

تخریب نورونها علت اصلی ناتوانی دائم در MS است و گزینه های درمانی کمی وجود دارد. یک مطالعه جدید از دانشگاه آکسفورد به بررسی اینکه آیا آمیلوراید amiloride، دارویی که در حال حاضر در دسترس بیماران برای بیماریهای دیگر است، ممکن است قادر به محدود کردن تخریب نورونها در افراد مبتلا به MS پیشرونده اولیه شود پرداخته است.

Amiloride با مسدود کردن کانال پتاسیم با عنوان ASIC1 عمل می کند، و در حال حاضر مجوز برای فشار خون بالا و نارسایی احتقانی قلب را گرفته است. اولین مرحله از مطالعه، با استفاده از بافت مغز گرفته شده پس از مرگ شش نفر با MS پیش رونده اولیه و مقایسه با بافت مغز گرفته شده از افراد بدون بیماری انجام شد.

محققان می خواستند سطح فعالیت کانال های پتاسیم در مغز و به طور خاص در ضایعات مزمن MS غیر فعال را تعیین کنند. آنها دریافتند که کانال پتاسیم در رشته های عصبی و سلولهای تولید میلین افراد مبتلا به MS بیش از حد فعال بود. این بدان معنی است که مسدود کردن کانال با amiloride ممکن است باعث جلوگیری از آسیب در مغز شود.

Amiloride به 12 نفر با MS پیش رونده اولیه در طول یک سال به شکل یک دوز روزانه مقدار mg10 خوراکی داده شده است. شرکت کنندگان با استفاده از تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی در طول سال قبل از شروع دوره درمان و در طول مرحله درمان ارزیابی شدند.

اسکن های MRI نشان داد که نرخ تخریب نورونها و آسیب بافت ها در مرحله درمان با amiloride کاهش یافت. شرکت کنندگان همچنین میزان بالاتری از تغییر ناتوانی در دوره قبل از درمان، در مقایسه با مرحله درمان به نمایش گذاشتند این آزمایش تنها شامل یک گروه بسیار کوچک است.

حتی اگر آزمایش کوچک باشد ، این نتایج دلگرم کننده هستند و کارآزمایی های بالینی بیشتری ضروری است. " از آنجا که amiloride در حال حاضر برای شرایط دیگر تایید شده است، روند کارآزمایی بالینی ممکن است کوتاه، و ارائه یک گزینه بسیار مورد نیاز برای درمان ناتوانی در MS پیشرونده باشد.


Source: Multiple Sclerosis Research Australia © 2013 Multiple Sclerosis Research Australia (MSRA ABN: 34 008 581 431) (08/02/13)

[naazanin]

« تحقیقی جدید برای کم کردن ناتوانی »
چهارشنبه 25 بهمن 1391

در بیماری ام اس ، فرم های پیشرونده ، آنچه که سبب ایجاد و پیشرفت ناتوانی میشود، تخریب و مرگ سلول های عصبی است و در حال حاضر متأسفانه داروی موثری برای این عارضه وجود ندارد.

اخیراً در دانشگاه آکسفورد انگلستان ، مطالعه ای انجام شده که درآن میزان تأثیر دارویی به نام Amiloride ( آمی لوراید) بر روند تخریب و مرگ سلولهای عصبی بررسی شده است . این دارو که سالهاست جهت درمان فشار خون بالا و نارسائی قلب مورد استفاده قرار می گیرد، در واقع مهار کننده کانالهای پتاسیمی بنام ASIC1 می باشد و به نظر می رسد با همین مکانیسم در بیماری ام اس نیز موثر باشد. در این مطالعه ، قرص آمی لوراید 10 میلی گرمی، روزانه یک عدد به 12 فرد مبتلا به ام اس تجویز شد. قبل و بعد از تجویز دارو، این افراد از نظر مرگ سلولهای مغزی ، با انجام MRI پیگیری و مقایسه شدند.

نتایج این مطالعه به این شکل اعلام شد که سرعت تخریب نسج عصبی با مصرف آمی لوراید کاهش یافت ( در مقایسه با یکسال قبل از مصرف دارو) ، همچنین میزان ناتوانی در دوره تجویز دارو کمتر از دوره قبل از آن ، افزایش پیدا کرد.

هر چند مطالعه مذکور ، مطالعه کوچکی بوده و قضاوت روی نتایج آن در حال حاضر دشوار است ، اما روزنه امیدی است برای غلبه بر تاریکی های بیماری ام اس .

منبع انجمن ام اس ایران

[sargol]

آميلورايد



AMILORIDE-H

موارد مصرف‌: اين‌ تركيب‌ دارويي‌ به‌عنوان‌داروي‌ كمكي‌ در كنترل‌ حالات‌ خيزدار(مانند نارسايي‌ احتقاني‌ قلب‌، سيروزكبدي‌، سندرم‌ نفروتيك‌، خيز ناشي‌ ازكورتيكوستروئيد و استروژن‌ و خيز باعلت‌ نامشخص‌)، در درمان‌ زيادي‌فشارخون‌ (به‌ويژه‌ در مواردي‌ كه‌ نياز به‌يك‌ مدر نگهدارنده‌ پتاسيم‌ باشد) و همچنين‌در درمان‌ كمي‌ پتاسيم‌ خون‌ ناشي‌ ازمصرف‌ داروهاي‌ مدر در افراد مبتلا به‌افزايش‌ فشارخون‌ (در صورتي‌ كه‌ سايرتدابير مفيد نبوده‌ يا كافي‌ نباشند) مصرف‌مي‌شود.



فارماكوكينتيك‌: جذب‌ آميلورايد از مجراي‌گوارش‌ كامل‌ نيست‌ (20 ـ 15 درصد).پيوند آميلورايد به‌ پروتئين‌ بسيار كم‌مي‌باشد و متابوليزه‌ نمي‌شود. نيمه‌ عمرآميلورايد 9 ـ 6 ساعت‌ و زمان‌ لازم‌ براي‌شروع‌ اثر دارو به‌عنوان‌ مدر، كمتر از 2ساعت‌ است‌. زمان‌ لازم‌ براي‌ رسيدن‌ به‌اوج‌ غلظت‌ آميلورايد، 4 ـ 3 ساعت‌ و زمان‌لازم‌ براي‌ رسيدن‌ به‌ اوج‌ اثر پس‌ ازمصرف‌ مقدار واحد، 10 ـ 6 ساعت‌مي‌باشد. طول‌ اثر مدر آميلورايد با مصرف‌مقدار واحد دارو، 24 ساعت‌ است‌. 50 ـ 20درصد آميلورايد از كليه‌ و 40 درصد نيز ازراه‌ مدفوع‌ دفع‌ مي‌شود.



موارد منع‌ مصرف‌: اين‌ دارو در نارسايي‌كليه‌ و افزايش‌ پتاسيم‌ خون‌ نبايد مصرف‌شود.

هشدارها: 1 ـ در موارد زير اين‌ دارو بايد بااحتياط فراوان‌ مصرف‌ شود:

بي‌ادراري‌ يا عيب‌ كار كليه‌، افراد مبتلا به‌ديابت‌ و بيماري‌ كليوي‌ يا عيب‌ كار كبد.



2 ـ بيماراني‌ كه‌ شديدŠ بدحال‌ هستند ياحجم‌ ادرار آنها نسبتŠ كم‌ است‌، بيشتر درمعرض‌ خطر زيادي‌ پتاسيم‌ خون‌ هستند.


عوارض‌ جانبي‌: اختلالات‌ گوارشي‌، خشكي‌دهان‌، بثورات‌ جلدي‌، اغتشاش‌ شعور،كاهش‌ فشارخون‌ در حالت‌ ايستاده‌،افزايش‌ كلسيم‌ خون‌ و كاهش‌ سديم‌ خون‌ بامصرف‌ آميلورايد گزارش‌ شده‌ است‌.


تداخل‌هاي‌ دارويي‌: مصرف‌ همزمان‌ اين‌دارو با داروهاي‌ مهار كننده‌ آنزيم‌ مبدل‌آنژيوتانسين‌ ممكن‌ است‌ منجر به‌ افزايش‌پتاسيم‌ خون‌ شده‌ و اثر كاهنده‌ فشارخون‌افزايش‌ يابد. مصرف‌ همزمان‌ اين‌ دارو باليتيم‌ به‌ علت‌ كاهش‌ كليرانس‌ كليوي‌ ليتيم‌،ممكن‌ است‌ سبب‌ بروز مسموميت‌ با ليتيم‌شود. خطر بالا رفتن‌ پتاسيم‌ خون‌ بامصرف‌ همزمان‌ اين‌ دارو با مكمل‌هاي‌حاوي‌ پتاسيم‌ و سيكلوسپورين‌ افزايش‌مي‌يابد. اثرات‌ ضد انعقادي‌ هپارين‌ درصورت‌ مصرف‌ همزمان‌ با اين‌ دارو ممكن‌است‌ كاهش‌ يابد.


نكات‌ قابل‌ توصيه‌: 1 ـ مصرف‌ اين‌ داروحتي‌ در صورت‌ احساس‌ بهبودي‌ بايدادامه‌ يابد.

2 ـ اين‌ دارو زيادي‌ فشارخون‌ را درمان‌نمي‌كند، بلكه‌ آن‌ را كنترل‌ مي‌نمايد. از اينرو،مصرف‌ آن‌ ممكن‌ است‌ تا آخر عمرضروري‌ باشد.

3 ـ احتمال‌ بروز كمي‌ يا زيادي‌ پتاسيم‌خون‌ وجود دارد. بنابراين‌ ممكن‌ است‌پي‌گيري‌ ميزان‌ پتاسيم‌ در رژيم‌ غذايي‌ لازم‌باشد.

4 ـ از مصرف‌ ساير داروها، بخصوص‌داروهاي‌ مقلد سمپاتيك‌ كه‌ نياز به‌ نسخه‌ندارند، بايد خودداري‌ شود.


مقدار مصرف‌: به‌عنوان‌ مدر و پايين‌ آورنده‌فشارخون‌ در بزرگسالان‌ 2 ـ 1 قرص‌ درروز تجويز مي‌شود.


اشكال‌ دارويي‌:

Tablet : Amiloride HCI 5 mg

Hydrochlorothiazide 50 mg

[Nooranta]

انجمن ام اس انگلستان اعلام کرده است که تحقیقات بالینی داروهای Amiloride، Ibudilast، Riluzole برای ام اس پیشرونده ثانویه از پاییز آغاز می شود و اثربخشی و ایمنی این داروها ارزیابی می شود. این تحقیقات در 15 مکان در انگلستان و اسکاتلند بر روی 420 فردمبتلا در طی 3 سال انجام می شود. در حال حاضر دارویی برای کنترل بیماری ام اس پیشرونده ثانویه وجود ندارد.

Amiloride دارویی است که در سال 1967 برای مشکلات قلبی به تایید رسیده است. Ibudilast دارو ی ضد التهاب بوده که در ژاپن برای آسم استفاده می شود. Riluzole نیز برای بیماری های ALS و هانینگتون مورد استفاده قرار می گیرد. محققان امیدوارند حداقل یکی از این داروها بتواند 30-40 درصد بر روی پیشرفت بیماری موثر باشد.

منبع iranms.ir

[paeazan]

"در حال حاضر دارویی برای کنترل بیماری ام اس پیشرونده ثانویه وجود ندارد." رو نمیدونستم
یعنی نوانترون و تایسبری هم کنترلش نمیکنه؟

ممنون میشم اگ تاریخ خبر رو هم بذارین و لینک خبر

[sooorooosh]

"در حال حاضر دارویی برای کنترل بیماری ام اس پیشرونده ثانویه وجود ندارد." رو نمیدونستم
یعنی نوانترون و تایسبری هم کنترلش نمیکنه؟

ممنون میشم اگ تاریخ خبر رو هم بذارین و لینک خبر

پیشرونده ثانویه یه spms در دو گروه هست
1- with relaps با عود
2- with out relaps بدون عود
در حالت اول از اینتر فرون ها استفاده میکنن
در مان خاصی وجود نداره. البته وضعیتش خیلی بهتر از ppms هست. سلولهای بنیادی در مورادی جواب میده. استاتین ها مثل سیم واستاتین یا اترو واستاتین خوب هستن.آمیلوراید هم که در فشار خون تاثیر داشته اثرش خوب بوده. ولی نه خیلی زیاد ملموس نیست. اونم تو rrms
ناتالی زوماب یا تای صبری داره رو ppms اثرش بررسی میشه. روی spms cd روی پیشرونده ثانویه زیاد روش کار نشده.
المتیزوماب جوابگوییش خوب بوده که متاسفانه دارو خطرناک و عارضه داری هست. البته یه سری تحقیقات روی داکلی زوماب و چند تا آنتی بادی دیگه هم شد که جوابگویی خاصی نداشت. فعلاً المتوزوماب هست. که عرض کردم خیلی خطرناکه

[sooorooosh]

سیم واستاتین اثرش بهتر بوده. اصلاً استاتین ها اثرشون بهتر. حتی آترو واستاتین. مشکل چربی ها هم هست. نمیشه که به کسی ه چربیش پایین هست تجویز بشه. HDL پایین باشه نمیشه.
آمیلوراید که جواب نداد. الان تو سایت نشنال ام اس و ام اس نیوز هم چک کردم. مطالعاتش قوی نیست. یعنی هم جامعش کمه هم پاسخگوییش.
همون استاتین ها هم تو سه گروه در سه مطالعه جداگانه چک شدن پاسخگویی خاصی نداشتن. باید کار بشه روشون. نمیشه که به یه نفر مثلاً روزی 5 تا آترو واستاتین بدن. خوب کبدش میترکه.
اینم هیچی توش در نمیاد

[paeazan]

"در حال حاضر دارویی برای کنترل بیماری ام اس پیشرونده ثانویه وجود ندارد." رو نمیدونستم
یعنی نوانترون و تایسبری هم کنترلش نمیکنه؟

ممنون میشم اگ تاریخ خبر رو هم بذارین و لینک خبر

پیشرونده ثانویه یه spms در دو گروه هست
1- with relaps با عود
2- with out relaps بدون عود
در حالت اول از اینتر فرون ها استفاده میکنن
در مان خاصی وجود نداره. البته وضعیتش خیلی بهتر از ppms هست. سلولهای بنیادی در مورادی جواب میده. استاتین ها مثل سیم واستاتین یا اترو واستاتین خوب هستن.آمیلوراید هم که در فشار خون تاثیر داشته اثرش خوب بوده. ولی نه خیلی زیاد ملموس نیست. اونم تو rrms
ناتالی زوماب یا تای صبری داره رو ppms اثرش بررسی میشه. روی spms cd روی پیشرونده ثانویه زیاد روش کار نشده.
المتیزوماب جوابگوییش خوب بوده که متاسفانه دارو خطرناک و عارضه داری هست. البته یه سری تحقیقات روی داکلی زوماب و چند تا آنتی بادی دیگه هم شد که جوابگویی خاصی نداشت. فعلاً المتوزوماب هست. که عرض کردم خیلی خطرناکه

مچکرم از پاسخ شما
مسلما با مطالعه داری چیزی رو میگی اما دوست من که دکتر نیک سرشت براش تشخیص پیشرونده ی ثانویه داد همون چند ماه پیش که جالش بهتر از الان بود براش تایسبری نوشت و اینکه اگ نمیتونه تهیه کنه کوپامر بزنه و کورتن
نمیدونم چطوری داری میگی "در حالت اول از اینتر فرون ها استفاده میکنن
"
اون گاهی حمله داره وجزء این گروه

[paeazan]

دکتر محمدیان دو روز پیش بمن گفتن تنها دارویی که در سال 2013 به تاریخ روز دنیا روی پیشرونده ی ثانویه تاثیر داره متوکسانترون (نوانترون) هست ، دارن روی جلنیا کار میکنن مطالعاتش امیدوارکننده بوده.قراره تا سال آینده نتیجه رو اعلام کنن هنوز تایید نداره. برای پیشرونده ثانویه ی بدون عود هم دارن روی جلنیا کار میکنن


از قبلش ازشون در موردتایسبری ، ریتوکسی ماب و امتوزوماب پرسیده بودم برای پیشرونده ثانویه بدون عود که گفتن برای اون نیست
گفتن آزارام و سیموستاتین و بتاسرک رو قطع کنم! گفتن تاثیری نداره و آزارام در طولانی مدت عوارض داره

[sooorooosh]

http://www.8pic.ir/images/30038294319989873100.png
زهرا خانم تو تصویر بالا اسم داروهایی که داره برای انواع مختلف ام اس روش کار میشه رو میبینید.
برای پیشرونده ثانویه 3 دارو هست.
ناتالی زوماب داره فاز سوم رو طی میکنه. اثراتش خوب بوده
siponiemd هم اواسط فاز سوم هست. اینم آنتی بادی قوی ای هست.
masitinib هم هست.
در مرد گلنیا که فرمودین فاز دوم رو تو پیشروندهی اولیه طی میکنه. رو ثانویه باهاش کاری ندارن.البته فعلاً
داروی سوم عصرش از همه بهتر بوده. قرص دو بار در روز مصرف میشه