[nazaninn]

البته که تنهایی جزء لاینفک ماست ولی این تنهایی گاهی تبدیل میشه به یه خره که روح آدمی رو انقدر آزرده میکنه که آدم از خودش چیزی باقی نمیزاره و دیگه نمیتونه به اعتماد به نفس جمعی دست پیدا کنه کلن هرچیزی حد و حصری داره که اگه شکسته شه همه دارایی های آدم و خطشه دار میکنه
تنها بودن گاهی یه نعمته اینکه ادم تو تننهاییش بتونه به بایدها و بنایدها و راه و چاه ها برسه خوبه یا اینکه اصلن سکوت کنه و نخواد به هیچی برسه یا خیلی چیزای دیگه ولی به نظر من تنهایی نباید طولانی بشه