علائم شروعی مالتیپل اسکلروز ( ام اس )
3 اکتبر 2011 - دکتر سیفی
سندرم یک علامت مجزای بالینی: Clinical Isolated Syndrome ) CIS)
تشخیص بیماری مالتیپل اسکلروز یک تشخیص بالینی است ، موقعی تشخیص قطعی بیماری داده می شود که علائم عصبی حداقل در 2 ناحیه مراکز عصبی در 2 حمله جداگانه در فاصله زمانی بیش از یک ماه پدید آمده باشد و این علائم مربوط به علل و بیماریهای دیگر نباشد.
در مواردی، بروز علائم از نظر تعداد ضایعه و یا تعداد حملات برای تشخیص قطعی کافی نیست و به عنوان احتمال کم یا احتمال قوی شروع بیماری در آینده را مطرح می کند. یکی از این موارد سندرم یک علامت مجزای بالینی (CIS) است در این شرایط بیمار ممکن است یک ناحیه از مراکز عصبی مانند عصب چشم یا ناحیه حرکت یک دست و یا قسمتی از نخاع با گرفتاری پاها را داشته و یکبار اتفاق افتاده باشد در چنین شرایطی پیش بینی امکان بروز حملات بیشتر در آینده و تبدیل CIS به M.S مشکل بوده و تصمیم گیری شروع درمان طولانی مدت مشکل تر.
درمواردی مثل بروز تاری دید در یک چشم در فرد 15 ساله و تشخیص نوریت اپتیک که به درمان موقت پردنیزولون پاسخ داده و بیمار علائم دیگری نداشته باشد ، قرار دادن بیمار روی درمان پیشگیری M.S با تزریق اینترفرون برای سالیان متمادی چقدر موجه است؟!
چنانکه یک علامت عصبی بالینی مجزا با درمان یا بدون درمان فروکش نموده و MRI مغز طبیعی باشد کنترل بالینی و انجام MRI بعد از شش ماه تا یکسال توصیه می شود و درمان اینترفرون تجویز نمی شود.
در مواردی که سن بیمار بین 18 تا 30 سال بوده، در MRI مغز ضایعات منتشر نشان داده ، و یا در MRI ضایعه منفرد یا متعدد در ساقه مغز و نخاع وجود داشته باشد ،احتمال تبدیل CIS به M.S زیاد می باشد و شروع درمان با اینترفرون یا درمان های دیگر طولانی مدت توصیه می شود.
موارد بینابین از CIS که علائم کمی در MRI دارند، پیگیری بالینی بیشتر و MRI با تزریق به فواصل کمتر به عمل می آید.
نظر به اینکه با گذشت سالیان بعد از CIS شانس بروز ام اس بیشتر میشود ، کنترل بالینی و در موارد مشکوک به عود بیماری انجام اسکن ام آر آی توصیه میشود.
3 اکتبر 2011 - دکتر سیفی
سندرم یک علامت مجزای بالینی: Clinical Isolated Syndrome ) CIS)
تشخیص بیماری مالتیپل اسکلروز یک تشخیص بالینی است ، موقعی تشخیص قطعی بیماری داده می شود که علائم عصبی حداقل در 2 ناحیه مراکز عصبی در 2 حمله جداگانه در فاصله زمانی بیش از یک ماه پدید آمده باشد و این علائم مربوط به علل و بیماریهای دیگر نباشد.
در مواردی، بروز علائم از نظر تعداد ضایعه و یا تعداد حملات برای تشخیص قطعی کافی نیست و به عنوان احتمال کم یا احتمال قوی شروع بیماری در آینده را مطرح می کند. یکی از این موارد سندرم یک علامت مجزای بالینی (CIS) است در این شرایط بیمار ممکن است یک ناحیه از مراکز عصبی مانند عصب چشم یا ناحیه حرکت یک دست و یا قسمتی از نخاع با گرفتاری پاها را داشته و یکبار اتفاق افتاده باشد در چنین شرایطی پیش بینی امکان بروز حملات بیشتر در آینده و تبدیل CIS به M.S مشکل بوده و تصمیم گیری شروع درمان طولانی مدت مشکل تر.
درمواردی مثل بروز تاری دید در یک چشم در فرد 15 ساله و تشخیص نوریت اپتیک که به درمان موقت پردنیزولون پاسخ داده و بیمار علائم دیگری نداشته باشد ، قرار دادن بیمار روی درمان پیشگیری M.S با تزریق اینترفرون برای سالیان متمادی چقدر موجه است؟!
چنانکه یک علامت عصبی بالینی مجزا با درمان یا بدون درمان فروکش نموده و MRI مغز طبیعی باشد کنترل بالینی و انجام MRI بعد از شش ماه تا یکسال توصیه می شود و درمان اینترفرون تجویز نمی شود.
در مواردی که سن بیمار بین 18 تا 30 سال بوده، در MRI مغز ضایعات منتشر نشان داده ، و یا در MRI ضایعه منفرد یا متعدد در ساقه مغز و نخاع وجود داشته باشد ،احتمال تبدیل CIS به M.S زیاد می باشد و شروع درمان با اینترفرون یا درمان های دیگر طولانی مدت توصیه می شود.
موارد بینابین از CIS که علائم کمی در MRI دارند، پیگیری بالینی بیشتر و MRI با تزریق به فواصل کمتر به عمل می آید.
نظر به اینکه با گذشت سالیان بعد از CIS شانس بروز ام اس بیشتر میشود ، کنترل بالینی و در موارد مشکوک به عود بیماری انجام اسکن ام آر آی توصیه میشود.
چشم ها را بـایـد شست . ، . جـــور دیـگـر بـایــد دیـــد
