2012/08/10, 04:52 PM
من با نظر پزشکا تا حدود زیادی مخالفم اگه دو نفر که درد مشترک دارن با هم ازدواج کنن از بیماری همدیگه خسته نمی شن.همدیگرو بهتر درک می کنن و حتی همون رابطه زناشوییشون خیلی تو بهبودیشون کمک می کنه.در مورد بچه دار شدن هم حتی همون پنج درصد.دو نفر ام اسی خوب یه پیش زمینه ای از بیماری رو دارن پس بهتر مراقب کیفیت زندگی فرزندشون هستن تا اون پنج درصدو حتی بالاتر رو به حتی صفر برسونن.و اگه کیفییت زندگی پدر و مادر هم خوب باشه منظورم ورزش و تغذیه خوبه می تونن ان شااله بچه سالمی هم داشته باشن.هیچ وقت نباید از لطف خدا ناامید شد.نکته خوب این بیماری اینه که ادم می تونه به قبل از بیماریش نگاه کنه و ببینه چه کاستی هایی در حق سلامتی خودش کرده و باعث بروز این بیماری شده و لااقل در مورد فرزندش بیشتر مراقب باشه.
گر نگهبان من آن است که من میدانمشیشه را در بغل سنگ نگه می دارد
