2014/01/28, 11:20 AM
(آخرین ویرایش در این ارسال: 2014/01/29, 03:24 AM، توسط mahdiye1989.)
میاستنی گراو یا میا ستنی گراویس چه جور بیماری است؟
▪ اطلاعات اولیه:
میاستنی گراو یا میاستنی گراویس به اختلال عملکرد عضلات، به ویژه عضلات سر و صورت، به صورت خستگی و ضعف پیش رونده طی استفاده از این عضلات اطلاق می شود. این اختلال معمولا عضلات اطراف چشم، دهان و گلو و انتهای اندامها را درگیر می سازد. این بیماری نوجوانان، جوانان وبزرگسالان از هر دو جنس را مبتلا می سازد ولی در خانم ها شایع تر است و طی آن فرد آرام آرام به سمت کاهش و محدودیت عملکرد فیزیکی می رود.
▪ علایم شایع:
افتادگی پلک ها، احساس دوبینی، به هم خوردن حالت طبیعی چهره، اختلال در بلع، ضعف در اندام های فوقانی و تحتانی و عدم توانایی در استفاده کامل از اندام ها، اختلال در تکلم واضح و اختلال در تنفس و... .شعله ور شدن اختلال تنفس معمولا پس از دوره کوتاهی از کارکرد طبیعی عضلات رخ داده و طی استفاده از عضلات تشدید می یابد.
▪ علل بیماری:
اختلال خود ایمنی )به احتمال زیاد اصلی ترین عامل(، تومور غده تیموس )تنها در نوزادان این مساله به طور کامل به اثبات رسیده است( .
▪ عوامل افزایش دهنده خطر ابتلا به این بیماری:
سابقه خانوادگی این بیماری یا سایر بیماری های خود ایمنی، سابقه بروز برخی سرطان ها، به خصوص سرطان تیموس و ریه، در نوزادان و شیرخواران مادران مبتلا به میاستنی گر او هم احتمال ابتلا بسیار بالاست اما در اکثر موارد علایم آنها در عرض دو، سه هفته باز می گردد.پیشگیری از ابتلا به بیماری: در حال حاضر این بیماری قابل پیشگیری نیست.
▪ عواقب مورد انتظار:
این بیماری در حال حاضر غیرقابل علاج محسوب می شود، البته این به این معناست که می توان جلوی پیشرفت بیماری را گرفت اما نمی توان آن را کاملا درمان کرد. علایم آن قابل تسکین یا کنترل است. به دنبال تشدید بیماری ممکن است یک دوره بهبود کامل یا نسبی دیده شود. طول عمر مورد انتظار در مورد افراد مبتلا کاهش می یابد ولی معمولا بیماران سال ها بااین بیماری زنده می مانند. تحقیقات علمی درباره علل و درمان این اختلال ادامه دارد و این امید وجود دارد که درمان های موثرتر و در نهایت علاج بخشی در آینده عرضه شوند.
▪ عوارض احتمالی و آزار دهنده بیماری:
ورود غذا به راه های تنفسی و احساس خفگی در اثر اختلال بلع، فلج تنفسی .
▪ درمان:
بررسی های تشخیصی ممکن است شامل آزمایش های بررسی پادتن ها)آنتی بادی های( مخصوص بیماری در خون، آزمون های الکتریکی سنجش عملکرد عضله، عکس ساده قفسه سینه و درمان آزمایشی با داروهای ضدکولیناستراز باشد )این داروها علایم بیماری را کامل از بین می برد یا کم می کند(. در این بیماری عموما درمان با هدف کنترل علایم صورت می گیرد. گاهی براساس نظر پزشک معالج جراحی برداشت غده تیموس ضرورت می یابد. این مساله بسیار مهم است که بدانید گاه در جریان شعله ور شدن حاد بیماری ممکن است مراقبت اضطراری جهت اختلال تنفسی لازم باشد و حتی ممکن استفرد نتواند نفس بکشد و نیاز به استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی در او باشد .
▪ داروهای مصرفی برای این بیماری:
داروهای ضدکولین استراز برای بازگردان عملکرد طبیعی عضله، مقدار بیش از حد دارو ممکن است خود باعثضعف شود.داروهای کورتونی هم در مواقع تشدید علایم بیماری به کار گرفته می شوند و عموما پاسخ خوبی به همراه دارند.
▪ سطح فعالیت:
اگر به این بیماری مبتلا هستید، فعالیت هایی را انتخاب کنید که قسمت اعظم انرژی آنها در مدت زمان کوتاهی صرف می شود. در نظر گرفتن دوره های استراحت مکرر بین فعالیت ها مهم است. بالا و پایین شدن شدت علایم از روزی به روز دیگر در این بیماری شایع است و در نتیجه نمی توان یک برنامه ثابت برای فرد بیمار در نظر گرفت اما بهتر است همه مبتلایان از فعالیتهای سخت ممتد و مواجهه غیرضروری با آفتاب یا هوای سرد اجتناب کنید.
▪ رژیم غذایی:
در این بیماری رژیم خاصی نیاز نیست. اگر جویدن و بلعیدن دچار اختلال شده باشد، ممکن است لازم باشد از غذاهای نرم استفاده شود.در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید؛۱( اگر دارای علایم واضح میاستنی گراو باشید.۲( بروز اختلال در بلع یا تنفس داشته باشید. داروهای اضطراری مورد نیاز این بیماران )داروهای ضدکولین استراز( باید همواره در دسترس باشد تا در هنگام بروز علایم بیمار از آنها استفاده کند.
گردآوری و تنظیم:گروه سلامت پرشین پرشیا
www.persianpersia.com/health
▪ اطلاعات اولیه:
میاستنی گراو یا میاستنی گراویس به اختلال عملکرد عضلات، به ویژه عضلات سر و صورت، به صورت خستگی و ضعف پیش رونده طی استفاده از این عضلات اطلاق می شود. این اختلال معمولا عضلات اطراف چشم، دهان و گلو و انتهای اندامها را درگیر می سازد. این بیماری نوجوانان، جوانان وبزرگسالان از هر دو جنس را مبتلا می سازد ولی در خانم ها شایع تر است و طی آن فرد آرام آرام به سمت کاهش و محدودیت عملکرد فیزیکی می رود.
▪ علایم شایع:
افتادگی پلک ها، احساس دوبینی، به هم خوردن حالت طبیعی چهره، اختلال در بلع، ضعف در اندام های فوقانی و تحتانی و عدم توانایی در استفاده کامل از اندام ها، اختلال در تکلم واضح و اختلال در تنفس و... .شعله ور شدن اختلال تنفس معمولا پس از دوره کوتاهی از کارکرد طبیعی عضلات رخ داده و طی استفاده از عضلات تشدید می یابد.
▪ علل بیماری:
اختلال خود ایمنی )به احتمال زیاد اصلی ترین عامل(، تومور غده تیموس )تنها در نوزادان این مساله به طور کامل به اثبات رسیده است( .
▪ عوامل افزایش دهنده خطر ابتلا به این بیماری:
سابقه خانوادگی این بیماری یا سایر بیماری های خود ایمنی، سابقه بروز برخی سرطان ها، به خصوص سرطان تیموس و ریه، در نوزادان و شیرخواران مادران مبتلا به میاستنی گر او هم احتمال ابتلا بسیار بالاست اما در اکثر موارد علایم آنها در عرض دو، سه هفته باز می گردد.پیشگیری از ابتلا به بیماری: در حال حاضر این بیماری قابل پیشگیری نیست.
▪ عواقب مورد انتظار:
این بیماری در حال حاضر غیرقابل علاج محسوب می شود، البته این به این معناست که می توان جلوی پیشرفت بیماری را گرفت اما نمی توان آن را کاملا درمان کرد. علایم آن قابل تسکین یا کنترل است. به دنبال تشدید بیماری ممکن است یک دوره بهبود کامل یا نسبی دیده شود. طول عمر مورد انتظار در مورد افراد مبتلا کاهش می یابد ولی معمولا بیماران سال ها بااین بیماری زنده می مانند. تحقیقات علمی درباره علل و درمان این اختلال ادامه دارد و این امید وجود دارد که درمان های موثرتر و در نهایت علاج بخشی در آینده عرضه شوند.
▪ عوارض احتمالی و آزار دهنده بیماری:
ورود غذا به راه های تنفسی و احساس خفگی در اثر اختلال بلع، فلج تنفسی .
▪ درمان:
بررسی های تشخیصی ممکن است شامل آزمایش های بررسی پادتن ها)آنتی بادی های( مخصوص بیماری در خون، آزمون های الکتریکی سنجش عملکرد عضله، عکس ساده قفسه سینه و درمان آزمایشی با داروهای ضدکولیناستراز باشد )این داروها علایم بیماری را کامل از بین می برد یا کم می کند(. در این بیماری عموما درمان با هدف کنترل علایم صورت می گیرد. گاهی براساس نظر پزشک معالج جراحی برداشت غده تیموس ضرورت می یابد. این مساله بسیار مهم است که بدانید گاه در جریان شعله ور شدن حاد بیماری ممکن است مراقبت اضطراری جهت اختلال تنفسی لازم باشد و حتی ممکن استفرد نتواند نفس بکشد و نیاز به استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی در او باشد .
▪ داروهای مصرفی برای این بیماری:
داروهای ضدکولین استراز برای بازگردان عملکرد طبیعی عضله، مقدار بیش از حد دارو ممکن است خود باعثضعف شود.داروهای کورتونی هم در مواقع تشدید علایم بیماری به کار گرفته می شوند و عموما پاسخ خوبی به همراه دارند.
▪ سطح فعالیت:
اگر به این بیماری مبتلا هستید، فعالیت هایی را انتخاب کنید که قسمت اعظم انرژی آنها در مدت زمان کوتاهی صرف می شود. در نظر گرفتن دوره های استراحت مکرر بین فعالیت ها مهم است. بالا و پایین شدن شدت علایم از روزی به روز دیگر در این بیماری شایع است و در نتیجه نمی توان یک برنامه ثابت برای فرد بیمار در نظر گرفت اما بهتر است همه مبتلایان از فعالیتهای سخت ممتد و مواجهه غیرضروری با آفتاب یا هوای سرد اجتناب کنید.
▪ رژیم غذایی:
در این بیماری رژیم خاصی نیاز نیست. اگر جویدن و بلعیدن دچار اختلال شده باشد، ممکن است لازم باشد از غذاهای نرم استفاده شود.در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید؛۱( اگر دارای علایم واضح میاستنی گراو باشید.۲( بروز اختلال در بلع یا تنفس داشته باشید. داروهای اضطراری مورد نیاز این بیماران )داروهای ضدکولین استراز( باید همواره در دسترس باشد تا در هنگام بروز علایم بیمار از آنها استفاده کند.
گردآوری و تنظیم:گروه سلامت پرشین پرشیا
www.persianpersia.com/health
خدایا شکرت....
