2011/08/13, 02:18 AM
دست همتون درد نکنه.من که بابام یه چی از مریضیم می پرسه میخوام گریه کنم.بغض میکنم.اما سوسن جون چه جراتی داشتی.خیلی خوب اومدی و حرف زدی..این اولین برنامه جدی بود.ایشالا تو برنامه های بعدی با فرصت بیشتر حرفای بیشتری رو به گوش همه می رسونید.دوستون دارم
به یاد آرزوهایم سکوتی میکنم بالاتر از فریاد..
