سلام .... این دارو توسط شرکت دارو سازی اسوه در دست تولید است.
اسويمر (گلاتيرامر استات)
دسته دارویی:
تعديل كننده سيستم ايمني، عامل درماني Multiple sclerosis
فارماكوكينتيك:
براساس مطالعات انساني و حيواني، قسمت اعظم داروي تزريق شده به صورت زيرجلدي، دستخوش هيدروليز در محل تزريق مي شود. بخشي از داروي تجويز شده به سيستم لنفاوي وارد مي شود و به گره هاي لنفاوي مي رسد و احتمالاً بخشي نيز به صورت دست نخورده به گردش خون سيستميك وارد مي شود.
مكانيسم اثر:
گلاتيرامر استات تركيبي از پلي پپتيدهاي صناعي (متشكل از چهار اسيد آمينه) مي باشد كه شبيه به پروتئين پايه ميلين است. تحقيقات نشان داده اند كه اين دارو در كاهش شدت و بروز انسفالوميليت اتوايميون تجربي (مدل حيواني MS) مؤثر است.
موارد مصرف :
كاهش فركانس عود در بيماران RRMS ، شامل بيماراني كه اولين اپيزود باليني MS را تجربه كرده اند و كساني كه نتايج MRI آنها بيماري MS را تأييد كرده است.
مقدار و نحوه تجويز:
دوز معمول بزرگسالان: 20 ميلي گرم در روز به صورت زير جلدي
دوز معمول اطفال: اثربخشي و بي خطر بودن آن در بيماران زير 18 سال تأييد نشده است.
اين دارو فقط براي تجويز زير جلدي بوده و به صورت داخل وريدي قابل مصرف نمي باشد.
موارد منع مصرف:
حساسيت به گلاتيرامر استات و مانيتول
موارد احتياط:
- درد قفسه سينه: گاهي ممكن است بلافاصله پس از تزريق ايجاد شود كه معمولاً گذرا است، پس از چند دقيقه برطرف مي شود و اغلب با علائم ديگر همراه نيست.
- ليپوتروفي: ممكن است در ناحيه تزريق ايجاد شود و برطرف هم نشود، به بيمار تأكيد شود كه دستور صحيح تزريق را رعايت كند و هر روز محل تزريق را تغيير دهد.
- پاسخ هاي ايمني: اگرچه ارزيابي جامع و اصولي در مورد اثرات گلاتيرامر بر عملكرد سيستم ايمني وجود ندارد، ولي اين احتمال مي رود كه سيستم دفاعي بدن را تحت تأثير قرار دهد.
- واكنش هاي سيستميك: در تعدادي از بيماران ممكن است بلافاصله پس از تزريق ايجاد شود، علائمي همچون: اضطراب، درد قفسه سينه، ديس فاژي، فلاشينگ، تپش قلب و خارش ممكن است دقايقي پس از تزريق ايجاد شود كه معمولاً گذرا هستند و خود به خود رفع مي شوند. در مجموع اين علائم ممكن است چندين ماه پس از شروع تزريق گلاتيرامر بروز كنند.
- در بيماران با مشكلات قلبي و نقص عملكرد كليوي با احتياط مصرف شود.
- بيمار از لحاظ بروز واكنش هاي افزايش حساسيت زير نظر گرفته شود.
مصرف در بارداري و شيردهي:
گروه B
ترشح يا عدم ترشح دارو در شير مادر تاكنون مشخص نشده است، احتياط هاي لازم انجام گيرد.
عوارض جانبي:
عوارض شايع شامل اضطراب، درد مفاصل، درد قفسه سينه، مشكلات تنفسي، هايپرتونيا، ادم، فلاشينگ، تپش قلب و واكنش هاي محل تزريق (شامل: خونريزي، ايجاد سفتي و برآمدگي در محل تزريق، التهاب، درد، خارش، قرمزي، كهير)، تورم غدد لنفاوي، درد گردن، وازوديلاسيون، تهوع و راش مي باشد.
تداخلات دارويي :
- Leflunomide: داروهاي با خاصيت مهاركنندگي سيستم ايمني مي توانند موجب ازدياد اثرات سمي و يا عوارض ناخواسته leflunomide شوند. به خصوص، ريسك عوارض خوني مانند پان سيتوپني، آگرانولوسيتوز و يا ترومبوسيتوپني ممكن است افزايش يابد. در نظر گرفته شود كه دوز سرشار leflunomide در بيماراني كه تحت درمان با مهاركننده هاي سيستم ايمني هستند استفاده نشود. بيماراني كه leflunomide و داروهاي مهاركننده سيستم ايمني را دريافت مي كنند بايد از لحاظ سركوب مغز استخوان حداقل هر ماه پايش شوند.
- Natalizumab: مهاركننده هاي سيستم ايمني ممكن است موجب ازدياد اثرات سمي و يا عوارض ناخواسته اين دارو شوند، به خصوص احتمال افزايش ريسك ابتلا به عفونت هاي همزمان وجود دارد. (از مصرف همزمان گلاتيرامر استات با اين دارو اجتناب شود.)
- Pimecrolimus: ممكن است اثرات سمي و يا ناخواسته مهاركننده هاي سيستم ايمني افزايش يابد. (از مصرف همزمان گلاتيرامر استات با اين دارو اجتناب شود.)
- Trastuzumab: ممكن است نوتروپني ناشي از مهاركننده هاي سيستم ايمني را افزايش دهد. (پايش صورت گيرد.)
- Tacrolimus (موضعي): ممكن است اثرات سمي و يا ناخواسته مهاركننده هاي سيستم ايمني افزايش يابد. (از مصرف همزمان گلاتيرامر استات با اين دارو اجتناب شود.)
- Echinacea: ممكن است منجر به كاهش اثرات درماني مهاركننده هاي سيستم ايمني شود.
- واكسن هاي غيرفعال شده: مهاركننده هاي سيستم ايمني ممكن است اثرات درماني واكسن هاي غيرفعال شده را كاهش دهند. (پايش صورت گيرد.)
- واكسن هاي زنده ضعيف شده: مهاركننده هاي سيستم ايمني ممكن است اثرات سمي و يا ناخواسته واكسن زنده را زياد كنند و احتمال عفونت ناشي از واكسن را افزايش داده و يا ممكن است اثرات درماني واكسن زنده را كاهش دهند. از مصرف واكسن زنده در هنگام تجويز داروي مهاركننده سيستم ايمني خودداري شود، همچنين واكسن زنده ضعيف شده نيز حداقل تا سه ماه پس از مصرف مهاركننده هاي سيستم ايمني تجويز نشود.
بسته بندي :
28 عدد سرنگ آماده تزريق (20 ميلي گرم در يك ميلي ليتر) در چهار بسته هفت عددي به همراه پد الكلي
شرايط نگهداري:
- در دماي 2 تا 8 درجه سانتي گراد و دور از نور نگهداري شود.
- دور از دسترس اطفال قرار گيرد.
منبع: شرکت داروسازی اسوه
http://www.osvahpharma.com/index.php?mod...page_id=21
اسويمر (گلاتيرامر استات)
دسته دارویی:
تعديل كننده سيستم ايمني، عامل درماني Multiple sclerosis
فارماكوكينتيك:
براساس مطالعات انساني و حيواني، قسمت اعظم داروي تزريق شده به صورت زيرجلدي، دستخوش هيدروليز در محل تزريق مي شود. بخشي از داروي تجويز شده به سيستم لنفاوي وارد مي شود و به گره هاي لنفاوي مي رسد و احتمالاً بخشي نيز به صورت دست نخورده به گردش خون سيستميك وارد مي شود.
مكانيسم اثر:
گلاتيرامر استات تركيبي از پلي پپتيدهاي صناعي (متشكل از چهار اسيد آمينه) مي باشد كه شبيه به پروتئين پايه ميلين است. تحقيقات نشان داده اند كه اين دارو در كاهش شدت و بروز انسفالوميليت اتوايميون تجربي (مدل حيواني MS) مؤثر است.
موارد مصرف :
كاهش فركانس عود در بيماران RRMS ، شامل بيماراني كه اولين اپيزود باليني MS را تجربه كرده اند و كساني كه نتايج MRI آنها بيماري MS را تأييد كرده است.
مقدار و نحوه تجويز:
دوز معمول بزرگسالان: 20 ميلي گرم در روز به صورت زير جلدي
دوز معمول اطفال: اثربخشي و بي خطر بودن آن در بيماران زير 18 سال تأييد نشده است.
اين دارو فقط براي تجويز زير جلدي بوده و به صورت داخل وريدي قابل مصرف نمي باشد.
موارد منع مصرف:
حساسيت به گلاتيرامر استات و مانيتول
موارد احتياط:
- درد قفسه سينه: گاهي ممكن است بلافاصله پس از تزريق ايجاد شود كه معمولاً گذرا است، پس از چند دقيقه برطرف مي شود و اغلب با علائم ديگر همراه نيست.
- ليپوتروفي: ممكن است در ناحيه تزريق ايجاد شود و برطرف هم نشود، به بيمار تأكيد شود كه دستور صحيح تزريق را رعايت كند و هر روز محل تزريق را تغيير دهد.
- پاسخ هاي ايمني: اگرچه ارزيابي جامع و اصولي در مورد اثرات گلاتيرامر بر عملكرد سيستم ايمني وجود ندارد، ولي اين احتمال مي رود كه سيستم دفاعي بدن را تحت تأثير قرار دهد.
- واكنش هاي سيستميك: در تعدادي از بيماران ممكن است بلافاصله پس از تزريق ايجاد شود، علائمي همچون: اضطراب، درد قفسه سينه، ديس فاژي، فلاشينگ، تپش قلب و خارش ممكن است دقايقي پس از تزريق ايجاد شود كه معمولاً گذرا هستند و خود به خود رفع مي شوند. در مجموع اين علائم ممكن است چندين ماه پس از شروع تزريق گلاتيرامر بروز كنند.
- در بيماران با مشكلات قلبي و نقص عملكرد كليوي با احتياط مصرف شود.
- بيمار از لحاظ بروز واكنش هاي افزايش حساسيت زير نظر گرفته شود.
مصرف در بارداري و شيردهي:
گروه B
ترشح يا عدم ترشح دارو در شير مادر تاكنون مشخص نشده است، احتياط هاي لازم انجام گيرد.
عوارض جانبي:
عوارض شايع شامل اضطراب، درد مفاصل، درد قفسه سينه، مشكلات تنفسي، هايپرتونيا، ادم، فلاشينگ، تپش قلب و واكنش هاي محل تزريق (شامل: خونريزي، ايجاد سفتي و برآمدگي در محل تزريق، التهاب، درد، خارش، قرمزي، كهير)، تورم غدد لنفاوي، درد گردن، وازوديلاسيون، تهوع و راش مي باشد.
تداخلات دارويي :
- Leflunomide: داروهاي با خاصيت مهاركنندگي سيستم ايمني مي توانند موجب ازدياد اثرات سمي و يا عوارض ناخواسته leflunomide شوند. به خصوص، ريسك عوارض خوني مانند پان سيتوپني، آگرانولوسيتوز و يا ترومبوسيتوپني ممكن است افزايش يابد. در نظر گرفته شود كه دوز سرشار leflunomide در بيماراني كه تحت درمان با مهاركننده هاي سيستم ايمني هستند استفاده نشود. بيماراني كه leflunomide و داروهاي مهاركننده سيستم ايمني را دريافت مي كنند بايد از لحاظ سركوب مغز استخوان حداقل هر ماه پايش شوند.
- Natalizumab: مهاركننده هاي سيستم ايمني ممكن است موجب ازدياد اثرات سمي و يا عوارض ناخواسته اين دارو شوند، به خصوص احتمال افزايش ريسك ابتلا به عفونت هاي همزمان وجود دارد. (از مصرف همزمان گلاتيرامر استات با اين دارو اجتناب شود.)
- Pimecrolimus: ممكن است اثرات سمي و يا ناخواسته مهاركننده هاي سيستم ايمني افزايش يابد. (از مصرف همزمان گلاتيرامر استات با اين دارو اجتناب شود.)
- Trastuzumab: ممكن است نوتروپني ناشي از مهاركننده هاي سيستم ايمني را افزايش دهد. (پايش صورت گيرد.)
- Tacrolimus (موضعي): ممكن است اثرات سمي و يا ناخواسته مهاركننده هاي سيستم ايمني افزايش يابد. (از مصرف همزمان گلاتيرامر استات با اين دارو اجتناب شود.)
- Echinacea: ممكن است منجر به كاهش اثرات درماني مهاركننده هاي سيستم ايمني شود.
- واكسن هاي غيرفعال شده: مهاركننده هاي سيستم ايمني ممكن است اثرات درماني واكسن هاي غيرفعال شده را كاهش دهند. (پايش صورت گيرد.)
- واكسن هاي زنده ضعيف شده: مهاركننده هاي سيستم ايمني ممكن است اثرات سمي و يا ناخواسته واكسن زنده را زياد كنند و احتمال عفونت ناشي از واكسن را افزايش داده و يا ممكن است اثرات درماني واكسن زنده را كاهش دهند. از مصرف واكسن زنده در هنگام تجويز داروي مهاركننده سيستم ايمني خودداري شود، همچنين واكسن زنده ضعيف شده نيز حداقل تا سه ماه پس از مصرف مهاركننده هاي سيستم ايمني تجويز نشود.
بسته بندي :
28 عدد سرنگ آماده تزريق (20 ميلي گرم در يك ميلي ليتر) در چهار بسته هفت عددي به همراه پد الكلي
شرايط نگهداري:
- در دماي 2 تا 8 درجه سانتي گراد و دور از نور نگهداري شود.
- دور از دسترس اطفال قرار گيرد.
منبع: شرکت داروسازی اسوه
http://www.osvahpharma.com/index.php?mod...page_id=21
طاقت بیار رفیق ... خورشید پشت ماست ... طاقت بیار رفیق ...
داریم میرسیم ... چیزی نمانده از مسیر ...
داریم میرسیم ... چیزی نمانده از مسیر ...
بعد با این دز دارو یه روز درمیون میشه؟
ایشالا که همیشه خوش خبر باشید.