[paeazan]

بنیاد امور بیماری‌های خاص: ارزش خوشبختی را کسی می‌داند که…

کلیپ بسیار دیدنی را با کارگردانی «حسین دهباشی» و اجرای استادانه‌ی بازیگران مطرح ایران، (به ترتیب حضور) «پرویز پرستویی»، «حبیب رضایی»، «امین تارخ»، «کورش تهامی»، «مهتاب کرامتی»، «بهنوش بختیاری»، «اکبر عبدی»، «مهناز افشار»، «فاطمه معتمدآریا»، «جمشید مشایخی» و «امیرحسین مدرس» در حمایت از «بنیاد امور بیماری‌های خاص»
سوای ارزش هنری بالای کلیپ با اجرای خوب تک‌تک این عزیزان، صحنه‌های زیبای فیلم‌های ارزشمند ایران که هوشمندانه انتخاب و تدوین شده، متن بسیار زیبا و موسیقی تأثیرگذاری که ترکیب آن‌ها، دو حقیقت دیگر این کار را بسیار منحصر به‌فرد کرده: حقیقت تلخی که قلبتان را می‌شکند و ارزش قائل شدن بر شعور و احساسِ انسانیتِ خالص!

ارزش ثانیه را کسی می داند که در مسابقه ای نقره گرفته است
ارزش باران را کسی می داند که بقدر کمتر از لحظه ای تشنه مانده است
ارزش بوسه را کسی می داند که تنها مانده است
ارزش خدا را کسی می داند که چشم به آسمان دوخته است
ارزش یک تکه شیرینی
لذت یک تکه شیرینی
لذت سوریدن شانه بر تارهای مو
لذت نفس عمیق بر بلندای کوه
لذت نوازش کردن
لذت نوازش شدن
ارزش یک قطره خون سالم راکسی می داند که بیمار است یا بیماری دارد
سختی صبوری بر درد را کسی می داند که
راستی میدونین دوا و درمون خیلی گرون شده ( اکبر عبدی )
ارزش خواب خوش را کسی می داند که دست دیگری را با مهربانی گرفته


دانلود این کلیپ
(روی "دانلود فایل" کلیک کنید)

[hadisss]

مرسی

و
ارزش مادر را کسی می داند که مادرش را از دست داده باشد ...

[glassheart]

مرسی خیلی قشنگ بود من همیشه فک میکردم این جمله فقط ی حرفه که ارزش سلامتیو کسی میدونه که از دستش داده باشه ولی الان به معنای واقعی کلمه درکش میکنم

[maryam690]

ارزش سلامتی را کسی میداند که سلامتی اش را از دست داده باشد

[مریییم]

خیلی کلیپ زیبا و پرمحتوایی بود
ممنون

[H-tanha]

ارزش های واقعی را کسی می داند که دچار از دست رفتن ها شده است

[mohammadreza1369]

ارزش رفیق رو کسی میدونه که بی شیله پیله باشــــــه...

[ساناز66]

ارزش سلامتی را کسی میدونه که مریض باشه

[pedram]

بعضی ها ارزش و قدر هر چیزی رو که دارن نمیدونن و حضرت علی میفرماید که افرادی هستن که همیشه فرصت ها ازشون دور میشه و در حال فرار کردن هست.

[mahdiye1989]

مرسی زهرا جون
خیلی قشنگ بود ، از اول تا آخرش فقط گریه کردم