[chipchip]

بچه ها ببخشید هر کاری کردم نشد نظر ندم

به نظر من باید تمام تلاشتون رو بکنید که شرایط جوری فراهم بشه که بقیه بفهمن، ولی ترحمشون برانگیخته نشه بلکه تعجب کنن، مثلا تیم آوای امید همه عکساشونو به این یکی و اون یکی نشون میدن فیلمش و میخوان پخش کنن چرا؟ چون مردم عادی بفهمن ام اس اونجوری که اونا فکر می کنن نیست، مثلا اگه شما می تونید یه فعالیت اجتماعی مثبت داشته باشید حالا می خواد هر کاری باشه چه دوچرخه سواری چه نمایشگاه نقاشی ، کوهنوردی یا حتی مدیریت چنتا آدم دیگه ، چه اشکالی داره که اونا بفهمن و ذهنشون باز بشه، اگه شما خودتون این کارو نکنین چه انتظاری از جامعه دارین، جامعه ای که ام اس رو از طلا و مس میشناسه، خود من یک ماه پیش فکر میکردم ام اس یه بیماریه که اگه دچارش بشی طی چند ماه تا آخر عمر رو ویلچر میشینی (دور از جون تمام بچه های سایت و تمام ام اسی های دنیا)، می دونین این طرز فکر از کجا ناشی شده؟ چون اکثر کسایی که ام اس دارن و خیلی سرحال و عادی هستن (که بیشتر ام اسی ها اینجورین و مثل بقیه آدمها و فقط باید به خودشون بیشتر توجه کنن نسبت به بقیه) این بیماری رو از دیگران مخفی میکنن از اون طرف کسایی هستند که وضعیتشون بسیار شدیده و مردم چه اونا بگن چه نگن متوجه بیماری ام اس در اونا میشن، حالا مردم میمونن و اونچیزی که از ام اس دیدن و فقط وضعیت شدیده این بیماری رو دیدن چون از بیماری بقیه که سرحال و بانشاط هستن بی خبرن.

اینهمه گفتم ولی آخرش میگم من هرچی بگم باز مشکلات و وضعیت شما ها رو نمیتونم درک کنم (چرا دروغ بگم) ولی نظرم به عنوان یه غیر ام اسی اینه