[hadisss]

تقریبا همه عالم و آدم میدونن من ام اس دارم
به تازگی متوجه شدم که انگاری همسایه ها هم میدونن من ام اس دارم. یه چنتاشون توی سلام و علیک باهام گفتن که خدا بزرگه و ایشالا شفا پیدا می کنی
بی خیال
برام اهمیتی نداره که کسی بدونه یا نه
اتفاقا گاهی جایی که میرم خودم یه جوری سعی می کنم بفهمونم که من ام اس دارم تا مردم بدونن که همه ی ام اسی ها ناتوان نیستند
عکس العمل ها متفاوت بوده
گاها متوجه شدم ته دلشون دارن برام ترحم و این چیزا می کنن
اما خانواده م نه. دریغ از یه ذره ترحم. بلکه بهم انرژی میدن و میگن که تو حالت خوبه و حساس نشو
خب این نظر شخصیه منه و منظور از این نوشته هام این نیست که بگم بزارید همه بدونن ام اس دارین
گاهی هم با خودم میگم کاش هیشکی نمی دونست که ام اس دارم اما فعلا که کار از کار گذشته دیگه
هر روز و هر روز دارم دردهای ام اسم رو با خودم یدک می کشم. دردهایی که فقط خودم حسشون می کنم و قابل رویت نیستن. این یه مقدار آزارم میده !

[مریم۷۲]

متاسفانه منم روز به روز داره به مطّلعین!!! ام اسم اضافه میشه...
ازطرفی فکر میکنم خوبه که بدونن ،اینطوری لااقل میبینن که با ام اس حالم خوبه،مشکلی ندارم،فلج نیستم ویا آلــــــــــــــــــــزایمر!!!! ندارم
اما از یه طرفم حرفای مردم قلبمو به درد میاره...

[mahdiye1989]

از دوستان که نه, ولی فامیل و بعضی آشنایان رو دوست ندارم که بدونن, چون حوصله سوال جواباشون و ندارم,تازه این تو روی آدمه بماند که حرفای پشت سریشون جگر آدمو میسوزونه

[ساناز66]

نه نمیدونن چون جنبه ندارن اگه بفهمن فکر میکنند من جزام دارم
هی میخان سوال جواب کنندا ترحم
همون بهتر که ندونن فکو فامیل من اصلا نبهی هیچی رو ندارن
نه شادی من نه غمو غصه ی من

[rey123]

خواهر و برادرام می دونن ولی مامان و بابام نمی دونن بهشون نگفتم چون بایه سردرد من غصه می خورن چه برسه به اینکه بدونن من مبتلا به ام اس هستم . بقیه فامیل هم به خاطر نگاهای سنگینشون نگفتم دوستم ندارم کسی بهم به حالت ترحم نگاه کنه.

[نرگس طلا]

منم غیر خانواده به کسی نگفتم، حتی به هیچ کدوم از دوستام با اینکه خیلی باهاشون صمیمی ام هیچی نگفتم. دلیلی نداره که بگم چون آز اینکه دیدشان نسبت بهم عوض بشه خیلی بدم بیاد

[khatereh:)]

شاید باورتون نشه، اما یه سال اول خودمم نمیدونستم!!! حتی دکترمم چیزی بهم نگفته بود!
الانم هیچکس نمیدونه جز مامان، بابا و خواهرم. خیلی ام بهتره ندونن!
من که اینجوری راحت ترم...

[کارین]

اصلا .گناه که نکردم بیمار شدم خداروشکر بیماریمو دوست دارم چون گاهی که حالم بد میشه یاد خدا می افتم میفهمم که قدر راه رفتن رو بدونم به همه هم میگم این بیماری واسه خودش یه نعمتیه ها........به نطرم بهتره همه بدونن چون قدر لحطات زندگیشون رو بهتر میفهمن و واسه چیزای الکی دنیا زیاد غصه نمی خورن .راستی اونهایی هم که زیاد ازم خوششون نمی اومد دلشون خنک شد ولی باز خوشحالم چون حس میکنم خوشحال کردن دیگران هم واسه خودش یه هنره شوخی کردم کسی خوشحال نشد از این ماجرا ولی باعث شد روابطم با همه حتی خونواده شوهرم بهتر بشه ...وای چقدر حرف زدم فکم درد گرفت

[zizoo]

فقط شوهرم ومامانم وخواهرم میدونن دوست ندارم قضه بیماریم کسی بدونه اینطوری راحت زندگی می کنم تا بخوان بدونن و کلی دلسوزی و ترحم بهم کنن

[مسافر خسته]

من فقط به بعضی بازم تأکید می کنم بعضی از بهترین کسایی که به رازداریشون مطمئن بودم گفتم همه ترسم اینه که کسی توی محل یا فامیل از این موضوع باخبر بشهاونوقت دیگه زندگی ندارمآخه مشکل بزرگ من اینه که عمه ی مهربونمم این بیماری رو داشت و اون زمان(25سال پیش) هنوز هیچ دارویی برای این بیماری نبود و حتی دکترا این بیماری رو تشخیص ندادن و این باعث شد که بیماری تا مرحله آخر پیش بره و عمه ی عزیزم رو از ما بگیره و حالا اگه کسی بفهمه متوجه نیست که علم پیشرفت کرده از همین الآن من رو توی صندلی چرخدار می بینه و دیگه بقیشم که خودتون می دونید...