[leili-asmaneh]

كلا بچه آوردن خودخواهيه حالا مي خواد آدم سالم باشه يا نيمچه مريض يا كلا مريض. ما براي چي بچه مياريم كلا؟ براي تنازع بقا؟ براي ارث خور؟ براي ادامه نسل؟ دادن لذت زندگي به يه موجود ديگه كه خودش انتخابي از خودش نداره؟ نه! براي لذت خودمون! براي چشيدن طعم پدر و مادر شدن. همين. من كه مادر و پدرم سالم بودن هزار دفه ازشون پرسيدم چرا منو به دنيا آوردين! چه برسه به چيزاي ديگه

[majid1]

منم با حرفهای این دوستمون کاملا موافقم من خودم اگه اختیار داشتم که به این دنیا بیام یا نیام هرگز به این دنیا نمیومدم .
منم این سوال و بارها از پدر و مادرم پرسیدم که چرا من و به دنیای پر از دردسر و گرفتاری اوردین.

[pinkrose]

من به شخصه خودم عاشق زندگیم و حتی با وجود مشکلات و حتی بیماریم هیچ وقت دلم نمیخواست بدنیا نیومدم! اما واقعا نمیدونم بچه منم این حسو خواهد داشت یا نه؟! خیلی برام سخت و غیر قابل تحمله اگه بخواد یه روز این حرفو به من یا پدرش بزنه

[majid1]

من به خاطر خلقتم از خدا هم شاکیم پدر مادر که جای خود دارن.
به اینم میگن زندگی.

[farda20032020]

صلاحیه که پروردگارم مشخص کرده و من را مبتلا ساخته
خوشحالم که زاده شدم تا زندگی کنم و سلحشوری ی رقم بزنم
درسته خیلی رنج دیدم . من یکی از آرزوهام اینه که یکی بهم بگه بابا

[مژگان68]

بچه ها خیلی ناامید وافسرده اید،اینجوری نباشید و به دنیا جور دیگه ای نگاه کنید.جای تاسفه داره حرفاتون.باید خیلی خوشبخت باشید که یکی ار خلقتای خدا بهتون بگه مامان یا بابا.

[omid882]

صلاحیه که پروردگارم مشخص کرده و من را مبتلا ساخته
خوشحالم که زاده شدم تا زندگی کنم و سلحشوری ی رقم بزنم
درسته خیلی رنج دیدم . من یکی از آرزوهام اینه که یکی بهم بگه بابا

سلام دوست گلم
من نامه شما رو از تو سایت دیدم
آرزویی که گفتی داری آرزوی محالی نیست
با کمک خدا میتونی بابا بشی مثل من که با وجود ام اس دو تا کوچولوی ناز دارم
با خدا باش پادشاهی کن

[Sahar64]

من متاسفانه دخترم ۴ماهش بوذ یعنی دوماه پیش که فهمیدم ام اس دارم...دلم برا خودم نمیسوزه و ناراحت نیست،ولی دلم واسه دخترم میسوزه و میترسم مسیولیت هامو در قبالش نتونم انجام بدم

[farda20032020]

یک زمانی یک جا کار می کردم رییس اونجا می گفت با خدا باش و پادشاهی کن/بی خدا باش و هر چه خواهی کن
ممنون آقای Omid882
دمتون گرم

[غزاله]

بچه ها اینقد ناامید نباشین خدا بزرگه اگه جای من باشین چکار میکردین در این مدت کوتاه که فهمیدم بیمارم هم مامانو از دست دادم هم بابامو در عرض کمتر از یکسال و نیم هردوشون رفتن. بماند مشکلات ریز و درشتی که برام به وجود اومد الان که دارم حرف میزنم هنوز چهلم بابام نیومده. ولی امیدمو از دست ندادم آدم با امید زنده است. توکل برخدا ته دنیا مردنه از این موقعیتهایی که دارین استفاده کنین زندگی الانو بخاطر اینکه قراره در آینده چی بشه از دست ندیدن اصن از کجا معلوم من تا فردا زنده باشم که فک کنم قراره چی بشه درحال حاضر که من یه آدم عادیم مث بقیه دارم زندگیمو میکنم چرا این لحظاتو جهنم کنم بخاطر اتفاقاتی که نیفتاده و معلوم نیس بیفته یانه همه چی دست خداست نه دکترا و نه ام اس و نه هیچ بیماری دیگه توکل برخودش و کرمش.