[Reza_N]

بدون در نظر گرفتن بیماری
به نظر من با این وضعی که تو جامعه وجود داره
نه آینده ای ، نه شغلی ، نه رفاه مناسبی
هیچی و هیچی
بچه دار شدن کار درستی نمیتونه باشه
بله بچه شیرینه و برای پدر و مادرش خوبی های غیر قابل شمارش داره
ولی به آینده اون بچه فکر میکنم پشیمون میشم از این کار
این فقط نظر من بود ، شاید روزی قابل تغییر باشه

[pinkrose]

بدون در نظر گرفتن بیماری
به نظر من با این وضعی که تو جامعه وجود داره
نه آینده ای ، نه شغلی ، نه رفاه مناسبی
هیچی و هیچی
بچه دار شدن کار درستی نمیتونه باشه
بله بچه شیرینه و برای پدر و مادرش خوبی های غیر قابل شمارش داره
ولی به آینده اون بچه فکر میکنم پشیمون میشم از این کار
این فقط نظر من بود ، شاید روزی قابل تغییر باشه

آقا رضا حرف شما کاملا متین اما میشه از جنبه بیماری که دغدغه فعلیه منه نظرتون را بگین لطفا ؟

[محمد ارجمند پور]

سلام منم دقدقه اصلیم اینه که با وجود احتمالش حتی اگر یک درصد باشه چرا باید ریسک کرد
من خودم همه مشکلاتشو لمس کردم
اما از یه طرف به لطف خدا نمیشه شک کرد
ولی بازم با توجه به همه این حرفا تا نظر طرفمون رو ندونیم نمیتونیم راجبه بچه دار شدن نظر بدیم چون فقط تصمیم گیری با من نیست
گرچه میدونم کارم سخته با وجوده دوستی مثل ام اس

[همراز]

رز صورتی عزیز اینجا چند تا موضوع مطرحه...
اول اینکه یکی از فرضیات این بیماری مبحث ارثی بودنه اونه... که اگر به این فرض توجه بشه بنابراین خواهر و برادر های ماهم باید بی خیال بچه بشن... چون بحث توارث و انتقال ژنی دیگه ...پس بی خیال این موضوع... احتمال داره منتقل بشه..احتمال داره نشه...
حالا تصمیم گرفتی بچه دار بشی... از اونجایی که تاب آوری بیماران ام اس در مقابل استرس و فشار های زندگی کمی کمتر از دوستان سالمه، خوبه کمی رابطمون رو با خانواده هامون گسترش بدیم...در واقع فاصله نگیریم از پدر و مادرهامون. در این صورت به هنگام بروز مشکل اون ها میتونن کمک رسان خوبی باشن...
موضوع بعدی این که حالا زد و فرزندمون ام اس گرفت...که خدا نکنه یک همچین اتفاقی بیفته. .. به نظر من بهترین راه تربیت درسته ...که وظیفه هر پدرو مادره...
این که بچه به اون سطح از فهم برسه که در هر اتفاقی لزوما نباید دنبال مقصر گشت... بعضی اتفاق ها باید بیفته وگرنه رکود میشه... و ما در دنیایی زندگی میکنیم که سراسر تغییر و تحوله...
این نظر من بود...

[Reza_N]

چون اطلاعاتم زیاد نیست بحثو کامل باز نمیکنم
ولی چون پدر یا مادر یا هر دو استرس بیش از اندازه دارن
آروم نگه داشتن فضای خونه میتونه از این احتمال کم کنه

بازم پیشنهاد میدم با یه دکتر متخصص مشورت کنی
ذهنت قشنگ در این مورد باز میشه

[hania]

اگه دوستانی که با وجود ام اس بچه دار شدن نظرهاشون رو بگن شاید یه سری از ابهامات رفع بشه
چون این موضوع درگیری فکری واسه خیلی هاست
چه افرادی که هم خودشون هم طرف مقابلشون ام اس داره و میخوان ازدواج کنن
چه افرادی که سالم هستن و میخوان با شخصی ازدواج کنن که ام اس داره

[سارا19]

سلام من دوستی داشتم که مادرش قبل از ازدواج بیمار بوده وخدارو شکر خودش وبرادرش هیچ مشکلی بعد از۳۰ سال نداره!اون گفت دست مامانم نبوده که بیماربشه پس باید از زندگی خودش لذت ببره!

[*** goodgirl ***]

سلام...مادر دوست من خيلي وقت پيش ام اس گرفت ولي اونموقع ازدواج كرده بود و دوست من هم خيلي بچه بود...شايد بگم حدوداي چهل سالگي به اين بيماري مبتلا شد....اگه اشتباه نكنم پارسال بود كه خود دوستم رو فهميدن كه ام اس داره.....پدر دوستم هم سالمه....من نميدونم وراثت تاثيري داره يانه...شايد خيلي اتفاقي بوده....شايد بخاطر فشار و استرسي كه بعد ازبيماري مادرش بهش وارد شده اصلا اين بيماري رو گرفته ولي من با حرف همراز واقعا موافقم اگه وراثت واقعا مهم باشه نه يك ام اسي و نه خواهر برادرش نبايد ازدواج كنن..چون بهرحال اوناهم اين ژن رو دارن...واين خيلي غيرمنطقيه....

[سمیرا67]

من یه خانم ام اسی میشناسم بیشتر از 20سال ام اس دارن(20سال تشخیص داده شده) الان رو ولچر میشینن تجربه نابینایی هم دارن بعد از ام اس دوتا از بچه هاشون به دنیا آوردن همه بچه هاشونم سالمن پسر بزرگش فکر کنم بالای 30سال داشته باشه خودش زن وبچه داره پسردوم وسومشم متأهلن ومشکلی ندارن دخترش ازدواج کرده وخودش بچه داره
چندتا ام اسی هم میشناسم بچه هاشون بین 8تا15سال هستن خدارو شکر مشکلی ندارن

[111reza]

راستش من آنچنان اطلاعات تخصصی ندارم ولی چیزی که میدونم اینه فکر نکنم مشکلی ایجاد کنه چون خانومی که دوست مادرمه و ام اس دارن الان ۳ بچه ۴تا ۱۱ سال داره که الحمد الله هر کدومش یه زلزله هست واسه خودش.